به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در گزارشی به آسیب‌هایی که ممکن است به دلیل اشتراک‌گذاری تصاویر کودکان در فضای مجازی متوجه آنان شود، پرداخته و راهکارهایی را برای آگاهی و ارتقای مهارت والدین و مراقبان کودکان ارائه کرده است.

 بر اساس این گزارش، به‌دست‌آوردن مهارت‌های والدگری در عصر دیجیتال کار آسانی نیست؛ رسانه‌های اجتماعی، تلفن‌های هوشمند و سایر فناوری‌ها با سرعتی در حال پیشرفت هستند که به نظر می‌رسد سریع‌تر از فرزندان ما رشد می‌کنند و همیشه روشن نیست که چگونه از آنها به طور ایمن استفاده کنیم؛ حتی وقتی بهترین نیت و هدف را دارید.

 اشتراک‌گذاری شبکه‌ای یعنی وقتی والدین در مورد فرزندان خود در خارج از دایره خانواده صحبت می‌کنند؛ برای نمونه یک پست در شبکه‌های اجتماعی به همراه یک عکس، یک پست در وبلاگ در مورد فرزندشان و یا یک ویدئو از طریق یک بستر پیام‌رسانی منتشر می‌کنند.

 نکاتی که باید در اشتراک‌گذاری آنلاین مطالب کودکان بدانیم

 برای به اشتراک گذاشتن محتوا در مورد فرزندانمان باید به دو موضوع اساسی فکر کنیم؛ نخستین مورد، آسیب ملموسی است که بچه‌ها می‌توانند در هنگام اشتراک‌گذاری آنلاین والدین تجربه کنند. برای مثال، بزرگسالانی هستند که ممکن است بخواهند به دلیل محتوایی که به‌صورت آنلاین دیده‌اند، با فرزندان شما ارتباط برقرار کنند یا به آنها آسیب برسانند.

 در برخی از کشورها، کارشناسان بازاریابی اطلاعات نیز وجود دارند که بر اساس اطلاعاتی که ما به اشتراک می‌گذاریم، پرونده‌های دیجیتالی را در مورد فرزندانمان ایجاد می‌کنند، ممکن است پیش‌بینی‌هایی در مورد آنچه که فرزندان ما می‌گویند یا انجام می‌دهند یا مشکلات سلامتی که فرزندان ما در آینده ممکن است داشته باشند را بر اساس اطلاعاتی که ما به آن‌ها می‌دهیم و به اشتراک می‌گذاریم، پیش‌بینی کنند.

 تهدید به تغییر کاربری تصاویر فرزندان ما به روشی غیرقانونی یا مخرب که می‌تواند باعث آسیب شود، می‌تواند فرزند ما را در یک موقعیت منفی نشان دهد.

 تصاویر جعلی نیز بسیار نگران‌کننده هستند. تهدید به تغییر کاربری تصاویر فرزندان ما به روشی غیرقانونی یا مخرب که می‌تواند باعث آسیب شود یا احتمال ایجاد متن‌ها، نوشته‌ها و جوک‌های ناشایست و خجالت‌آوری که می‌تواند فرزند ما را در یک موقعیت منفی نشان دهد.

 خوشبختانه به نظر می‌رسد که در حال حاضر این موارد آن قدر رایج نیستند، اما نمی‌دانیم که با پیشرفت فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، آینده چه خواهد شد یا چگونه تغییر خواهد کرد.

 دومین مورد این است که وقتی ما اطلاعات و مطالبی را در مورد فرزندان خود به‌صورت آنلاین به اشتراک می‌گذاریم بدون اینکه آنها را در فرایند تصمیم‌گیری دخالت دهیم، فرصت ارزشمندی را برای آموزش موضوع «رضایت گرفتن قبل از به‌اشتراک‌گذاری» به فرزندانمان از دست می‌دهیم و قادر نخواهیم بود به آن‌ها نشان دهیم که برای حریم خصوصی افراد ارزش قائل هستیم.

 وقتی فرزندان ما در سنی هستند که خودشان می‌توانند از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند، امیدواریم که به حریم خصوصی ما احترام بگذارند و تصاویری از ما را که نمی‌خواهیم به اشتراک بگذاریم به اشتراک نگذارند. ما همچنین از آنها می‌خواهیم که به حریم خصوصی همسالان خود احترام بگذارند و بدون رضایت عکس سایر کودکان و بزرگسالان را برای دیگران ارسال نکنند.

 بچه‌ها چه احساسی نسبت به‌اشتراک‌گذاری شبکه‌ای دارند؟

 مهم نیست چند سال داریم، همه ما مایلیم قدرت تصمیم‌گیری داشته باشیم و مستقل عمل کنیم. همه ما برای تصاویر فردی خود ارزش قائل هستیم، چه چهار یا پنج‌ساله باشیم و بخواهیم لباس صورتی بپوشیم نه لباس بنفش، یا اینکه ۱۲ یا ۱۳ساله باشیم و بخواهیم درحالی‌که دست مادربزرگ را گرفته‌ایم، دیده شویم.

 حتی ممکن است نخواهیم درحالی‌که دست مادربزرگ را گرفته‌ایم دیده شویم. اینها ممکن است برای بزرگسالان چیزهای کوچکی به نظر برسند، اما برای فرزندان ما واقعاً مهم هستند. وقتی بچه‌ها احساساتی دارند، احساساتشان مهم و عمیق هستند و ما باید فضایی را برای ابراز آن‌ها در نظر بگیریم.

 کودکان خردسال نمی‌توانند رضایت آگاهانه در مورد به‌اشتراک‌گذاری عکس‌ها و ویدئوهایشان بدهند. ما باید در نظر داشته باشیم که اگر می‌توانستیم گفت‌وگوهای عمیق‌تری درباره به‌اشتراک‌گذاری با آنها داشته باشیم و آنها بتوانند نظرشان را بیان کنند، چه احساسی در این باره خواهند داشت.

 همچنین، اگر بلافاصله بعد از یک رویداد، تصاویری را که از کودکانمان در آن رویداد گرفته‌ایم، به اشتراک بگذاریم و تصاویر یا ویدئوهایی را که گرفته‌ایم به فرزندمان نشان دهیم، نگرانی من آن است که نکند تجربه واقعی رویداد کودکی او را مخدوش کند.

 بنابراین ما باید درباره زمان به‌اشتراک‌گذاری نیز آگاه باشیم. بهتر است وقتی با بچه‌هایمان هستیم، از وسایل دیجیتال خود دور بمانیم تا بتوانیم واقعاً در لحظه باشیم و در دنیای اخبار سیر نکنیم و بتوانیم به بچه‌هایمان اجازه دهیم تا خاطراتی را که در آن لحظه می‌سازند را زندگی کنند نه اینکه بعدها تصاویر و ویدئوهایی که در دستگاه‌های خود گرفته‌ایم تماشا کنند.

 چند روش برای حفاظت از حریم خصوصی فرزندان

 کاری که والدین می‌توانند انجام دهند این است که از به اشتراک گذاشتن اطلاعات بیش از حد شخصی در مورد فرزندان خود مانند داستان‌هایی که کودک را در موقعیت آسیب‌پذیری نشان می‌دهد یا تصاویر بسیار خصوصی کودک اجتناب کنند، حتی اگر ممکن است آنها را بانمک و بامزه بدانند. این مهم است که سعی کنید دیدگاه فرزندتان را درباره تصاویر و عکس‌ها بدانید.

 والدین هرگز نباید تصاویر فرزندان خود را در هر حالتی که لباس به تن ندارند به اشتراک بگذارند

 والدین هرگز نباید تصاویر فرزندان خود را در هر حالتی که لباس به تن ندارند به اشتراک بگذارند؛ زیرا متأسفانه کاربران اینترنتی فریبکار و خلاف‌کار وجود دارند که ممکن است از این تصاویر برای مقاصد و اهداف نادرست و بد استفاده کنند.

 والدین همچنین می‌توانند با فرزندان خود در مورد آنچه به اشتراک می‌گذارند و روندی که طی می‌کنند صحبت کنند تا تصمیم بگیرند که آیا مطلبی برای به‌اشتراک‌گذاری مناسب است یا خیر. برای مثال وقتی از ماشین‌حساب برای حل یک مسئله ریاضی کمک می‌گیریم، فقط نمی‌خواهیم که ماشین‌حساب به ما پاسخ دهد، بلکه می‌خواهیم فرایند کارمان را درک کنیم. به همین ترتیب، صحبت‌کردن و مشورت با فرزندمان درباره چگونگی به‌اشتراک‌گذاری تصاویر، یک فرصت ارزشمند یادگیری برای اوست.

 بااین‌حال، مهم است توجه داشته باشید که والدین نمی‌توانند این کار را به‌تنهایی انجام دهند. بسیاری از اقدامات حمایتی و مراقبت از کودکان باید بر عهده سیاست‌گذاران ما و بسترهای دیجیتالی باشد تا فضاهای امن‌تری برای خانواده‌ها ایجاد کنند. این غیرمنصفانه است که از والدین انتظار داشته باشیم که متوجه باشند که بسترهای فناوری چگونه کار می‌کنند و چه فرایندهایی را طی می‌کنند، به‌ویژه با درنظرگرفتن سرعت بالای تغییرات آنها.

 چگونه از دیگران بخواهیم که عکس فرزندانشان را منتشر نکنند

 در مورد سلیقه و تمایلات خود برای به‌اشتراک‌گذاری تصاویر فرزندتان با دوستان و خانواده بزرگ خود گفت‌وگوهای صادقانه داشته باشید، اما به یاد داشته باشید که اشتراک‌گذاری اطلاعات در مورد کودکان در رسانه‌های اجتماعی یک پدیده نسبتاً جدید است و همه به یک اندازه به این موضوع توجه نکرده‌اند و متوجه خطرات آن نیستند.

 با این فرض که گفتگو و تعامل بیشتر با خانواده و افراد فامیل، به شما کمک می‌کند تا خواسته‌های شما درباره زندگی فرزندتان توسط دیگران مورداحترام قرار گیرد، به این گفت‌وگوها نزدیک شوید و آن را ترویج کنید.

 در محیط مدارس و سایر سازمان‌ها، می‌توانید بپرسید که آیا خط‌مشی و برنامه‌ای برای به‌اشتراک‌گذاری تصاویر کودکان در رسانه‌های اجتماعی وجود دارد یا خیر. اگر این برنامه و خط‌مشی مشخص نشده است، باتوجه‌به اینکه بسیاری از والدین در سازمان‌ها یا مدرسه ممکن است بخواهند بر جریان تصویر و اطلاعات فرزندان خودکنترل داشته باشند، شما به‌عنوان والد می‌توانید به ایجاد آن کمک کنید.

 اشتراک‌گذاری تصاویر کودکان ۱۰۰ درصد ایمن نیست

 اشتراک‌گذاری تصاویر کودکان هرگز نمی‌تواند ۱۰۰ درصد ایمن باشد. همیشه باید بین خطرات و آنچه که والدین به‌عنوان مزایای به‌اشتراک‌گذاری تصاویر برداشت می‌کنند، تعادل برقرار کرد.

 برای خانواده‌هایی که قصد دارند درباره فرزندان خود تصاویر و اطلاعاتی را به‌صورت آنلاین به اشتراک بگذارند، بسیار اهمیت دارد که مخاطبانی را که با آنها به اشتراک می‌گذارند در نظر بگیرند، تنظیمات حریم خصوصی شما در شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی شما چیست، افرادی را که به‌عنوان دوست یا دنبال‌کننده اضافه کرده‌اید و چقدر می‌شناسید؛ چه مقدار اطلاعات را به اشتراک می‌گذارید؛ مانند مکان‌های خاص که می‌توانند شناسایی شوند و ویژگی‌های قابل‌شناسایی دیگر مانند نام مدرسه و اینکه آیا این اطلاعات می‌تواند در حال حاضر یا در آینده برای فرزندان شما خصوصی، خجالت‌آور و یا آسیب‌رسان باشد یا خیر.

 فرزندانمان بخشی از هویت ما هستند، اما در نهایت فرزندان ما مستقل هستند و احساسات و اندیشه‌های خاص خودشان را دارند. اشتراک‌گذاری تصاویر درباره خودمان یک موضوع است، اما وقتی در خانه خود درباره دیگران و کودکانمان مطالبی را به اشتراک می‌گذاریم موضوع دیگری مطرح می‌شود.

 بیشتر والدین قصد و نیت بدی از به‌اشتراک‌گذاری تصاویر و اطلاعات کودکانشان ندارند و بدخواه فرزندانشان نیستند.

 اگر قبلاً در مورد فرزندان خود پست های زیادی به اشتراک گذاشته‌اید و حالا مردد شده‌اید و به آن فکر می‌کنید، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ نفسی عمیق بکشید! بیشتر والدین قصد و نیت بدی از به‌اشتراک‌گذاری تصاویر و اطلاعات کودکانشان ندارند و بدخواه فرزندانشان نیستند.

 اغلب، وقتی والدین بیش از حد تصاویر کودکانشان را به اشتراک می‌گذارند، از اهمیت و عمق اطلاعاتی که درباره فرزندشان در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارند و ردپایی که به جا می‌گذارند، آگاه نیستند.

 درصورتی‌که والدین در حال تجدیدنظر درباره مقدار و چگونگی به‌اشتراک‌گذاری تصاویر فرزندان خود هستند، نخستین قدم مهم این است که آنچه که درگذشته به اشتراک گذاشته‌اند را بررسی کنند و تا جای ممکن تصاویر را حذف کنند.

 والدین همچنین می‌توانند کودکان ۹ تا ۱۰ساله خود را با روند ورود به فیدهای رسانه‌های اجتماعی و حذف مطالبی که مناسب آن‌ها نیست آشنا سازند. متعهد شوید که این کار را به طور منظم هر چند ماه یکبار انجام دهید: فیدهای رسانه‌های اجتماعی را مرور کنید، به آنچه به اشتراک گذاشته‌اید نگاه کنید و اطلاعات قدیمی را حذف کنید.

 باور من این است که کودکان برای درگیرشدن و یادگیری این فرایند و شرکت در این فعالیت از ما قدردانی می‌کنند. به یاد داشته باشید کار آسانی نیست. فرزندان ما اولین نسلی هستند که به‌صورت مشترک و در فضای آنلاین بزرگ می‌شوند. ما اولین نسل از والدینی هستیم که فرزندان خود را با حضور رسانه‌های اجتماعی بزرگ می‌کنیم و این دشوار است.

منبع: خبرگزاری ایرنا

انتهای خبر/