به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، حتماً تا امروز بارها شنیده‌اید یا وقتی در خیابان‌ها رد می‌شوید، روی دیوارهای مدارس دیده و خوانده‌اید که نوشته شده: «تحصیل، تهذیب، ورزش».

 این سه عبارت کوتاه، گنجینه‌ای از مفاهیم را با خود به همراه دارد؛ آنجا که رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «من به جوان‌ها می‌گویم: تحصیل، تهذیب، ورزش. تحصیل کنید؛ یعنی نیروی خرد، فکر، مغز و علم در شما تقویت شود... در کنار تحصیل، تهذیب باشد و امروز شما خودتان را به کارهای نیک، خلق نیک، رفتار نیک عادت بدهید. تحصیل، تهذیب نفس و ورزش سه عامل اصلی پیشرفت جوانان است».

 چنانچه خواندید، ورزش یکی از ارکان مهم در پیشرفت آینده‌سازان کشورمان تلقی می‌شود و چه خوب است که فرزندان ایران را از دوران کودکی به‌سوی ورزش سوق دهیم.

 «ضحی چتری»، یکی از نوجوانانی است که علی‌رغم درخشش در حوزه تحصیل، در ورزش هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

 خانم چتری هم‌اکنون در کلاس ششم درس می‌خواند و حدود ۱۲ سال بیشتر ندارد. فرزند اول خانواده است که از حدود ۶ سال قبل بدمینتون را جسته‌وگریخته بازی می‌کرد و از چهار سال پیش به‌صورت حرفه‌ای به این رشته ورزشی می‌پردازد.

 استان سمنان افتخار دارد نوجوانان افتخارآفرینی همچون خانم چتری را در دامان خود پرورش دهد؛ این نوجوان سرخه‌ای که با عشق در مسیر ورزش پیش می‌رود، تا امروز توفیقات متعددی در سطح استانی و ملی داشته و آینده درخشانی پیشروی او خواهد بود.

 خانواده نقش مهمی در ورزش نوجوانان دارند

 - از این نوجوان ورزشکار پرسیدیم که چگونه به ورزش علاقه‌مند شده و چه‌طور وارد رشته ورزشی بدمینتون شده است؟

 چتری: مادرم قبل از من وارد این رشته ورزشی شده بود. من‌بعد از دیدن تمرینات مادرم کم‌کم به این رشته علاقه‌مند و از طریق کمک‌های مادر وارد این رشته ورزشی شدم.

 تا امروز غیر از بدمینتون، در رشته‌های اسکیت، شنا، طناب‌زنی و تنیس‌روی‌میز هم فعالیت داشته‌ام و در حال حاضر در رشته‌های شنا و طناب‌زنی به‌صورت محدودتر در کنار بدمینتون فعالیت دارم.

نگاه خانواده شما به ورزش و به‌خصوص بدمینتون چطور بود؟

 چتری: مادرم نگاه باز و به‌خصوصی به رشته بدمینتون داشته و دارد؛ اما پدرم کلاً ورزش‌دوست است و رشته‌های مختلف تفاوت چندانی برایش ندارد.

 اینکه من پا در عرصه ورزش گذاشتم، از حمایت‌ها و تشویق‌های والدینم بود و از این بابت خوشحالم.
 

در همه رقابت‌ها باحجاب مسابقه دادم

 افتخاراتی که تاکنون در ورزش بدمینتون کسب کرده‌اید، بیشتر در چه مسابقاتی بوده؟

 چتری: در سه سال پیاپی، نفر اول استان سمنان بودم و در سال ۱۴۰۰ نفر اول منطقه ۹ کشور شدم.

 در آبان ۱۴۰۱ در مسابقات قهرمانی نونهالان کشور به میزبانی بندرعباس توانستم در رده سنی زیر ۱۱ سال به جمع هشت نفر برتر کشور صعود کنم و در بازی تیمی هم استان سمنان به مقام سوم کشور دست پیدا کرد.

 در سال ۱۴۰۲ توانستم در رتبه‌بندی‌ای که به میزبانی تبریز انجام شد، در انفرادی آزاد بین ۱۶ نفر برتر کشور قرار گیرم.

به یاری خدا، توانستم آبان امسال در مسابقات قهرمانی نونهالان کشور در رده سنی زیر ۱۳ سال به میزبانی استان مرکزی سوم شوم و در رقابت‌های تیمی نیز دوباره تیم سمنان سوم کشور شد.

 در اردوی استعدادیابی منطقه ۹ کشور که به میزبانی ساری برگزار شد، از من دعوت به عمل آمد و در این اردو، توانستم مقام دوم را کسب کنم.

 در همه این رقابت‌ها هم باحجاب مسابقه دادم و خوشحالم که قهرمانی‌هایم در کنار رعایت حجاب و عفاف بوده است.

کدام‌یک از مربیانتان در رشد شما نقش مؤثری داشتند؟

 چتری: هدی مداح و فاطمه صفا نقش خوبی در رشد من داشتند. البته مربی طناب‌زنی بنده، سارا آقایان بود که خیلی کمکم کرد.

کمی درباره سبک بازی خود بگویید. تکنیک، تاکتیک و آمادگی جسمانی را چگونه اولویت‌بندی می‌کنید؟

 چتری: من سبک بازی را به نسبت شیوه بازی بازیکن حریفم تغییر می‌دهم و سبک یکسانی ندارم.

 اولویت برای من، آمادگی جسمانی است؛ اما تاکتیک و تکنیک و آمادگی جسمانی همگی در کنار هم باید عالی باشد که نتیجه مطلوب بگیریم.
 

سال گذشته پیشرفت چشمگیری در بدمینتون داشتیم

  شرایط رشته بدمینتون را در استان سمنان و کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟

 چتری: سطح فنی رشته بدمینتون بین بازیکنان رده زیر ۱۳ سال بالاست و تقریباً تمام استان‌ها بازیکنان با سطح بالا و خوب دارند.

 در کل، سطح بدمینتون کشور در یک سال گذشته پیشرفت چشمگیری داشته و درحال‌توسعه است.

 استان سمنان در رشته بدمینتون در بخش دختران و در رده سنی نونهالان قوی و خوب عمل کرده و ۲ سال پیاپی در بازی‌های تیمی، سوم کشور شدیم.

 در رده‌های سنی بالاتر هم استان سمنان در شرایط مطلوبی از لحاظ بازیکن قرار دارد.

در ادامه در چه مسابقاتی شرکت خواهید کرد؟

 چتری: در آذرماه امسال در دومین رتبه‌بندی امسال که به میزبانی ساری برگزار خواهد شد، شرکت می‌کنم.

 در تابستان هم در مسابقات آموزش‌وپرورش و سال آینده در مسابقات قهرمان کشوری استعدادهای برتر و رتبه‌بندی‌ها شرکت خواهم کرد.

 لحظات لذت‌بخشی را وارد روزمرگی‌های خودتان کنید

 توصیه شما به نوجوانان علاقه‌مند به این ورزش چیست. ورزش به درسشان لطمه نمی‌زند؟

 چتری: توصیه می‌کنم که برای این رشته پرطرف‌دار سرمایه‌گذاری و با ورود به دنیای بدمینتون، لحظات لذت‌بخشی را وارد روزمرگی‌های خودشان کنند.

 من تمام تلاش خودم را می‌کنم که باتوجه‌به فعالیت‌های ورزشی‌ام، به درسم لطمه‌ای وارد نشود و معمولاً درس‌ها را پیش‌خوانی می‌کنم؛ البته در زمان مسابقات، از درس خیلی عقب می‌افتم که بعد از اتمام رقابت‌ها، تمام تلاش خودم را می‌کنم که به درس‌های تلنبارشده برسم.

 همه نمرات کارنامه‌ام تا امروز «خیلی خوب بوده» و در کنار ورزش، کلاس زبان هم می‌روم و ترم ۱۴ زبان هستم و در ماه گذشته در انتخابات شورای دانش‌آموزی مدرسه بالاترین رأی را آوردم.

  برنامه آینده شما در ورزش بدمینتون چیست؟

 چتری: پرتلاش بودن، سرسختی، خستگی‌ناپذیری و جسور بودن از ویژگی‌های یک بازیکن بدمینتون است و کسانی که می‌خواهند این ورزش را آغاز کنند، باید بدانند وقتی وارد این ورزش می‌شوند، نمی‌توانند از آن دست بکشند و دنیای آنها تغییر می‌کند.

 من هم سعی دارم همین‌طور پرقدرت و فشرده به تمریناتم ادامه بدهم و امیدوارم در سال جاری بتوانم مقام‌های بیشتری کسب کنم. در آینده دورتر هم علاقه دارم در لیگ‌های برتر و مهم کشور بازی کنم.
 

به‌یادماندنی‌ترین خاطره پیروزی و تلخ‌ترین شکست!

  به‌یادماندنی‌ترین خاطره پیروزی و تلخ‌ترین شکستی که تجربه کردید، چه بود؟

 چتری: به‌یادماندنی‌ترین خاطره من در سال ۱۴۰۰ رقم خورد که در مسابقات منطقه ۹ کشور، نفر اول شدم. این اتفاق به‌خاطر بازی تنگاتنگ و طاقت‌فرسایی که در هوای شرجی ساری داشتم، بهترین خاطره‌ام در بدمینتون بود.

 خاطر خوب دیگری که دارم، هم این بود که وقتی تازه بازی حرفه‌ای را آغاز کرده بودم، یک اردوی مشترک در تهران با باشگاه میتوز داشتیم که آنجا من اول شدم و دوستان آخر بازی، من را از شدت خوشحالی روی دستانشان بلند کرده بودند.

 تلخ‌ترینش شکست را در نخستین سال مسابقات کشوری تجربه کردم و به‌خاطر استرس بیش از حد، اصلاً نتوانستم خودم باشم و بازی همیشگی‌ام را انجام بدم و آن شکست برایم خیلی سخت و سنگین بود؛ اما از آن درس گرفتم و راه پیشرفت را ادامه دادم.

  کلام آخر؟

 چتری: امیدوارم ورزش کشور ما روزبه‌روز پرافتخارتر از قبل باشد و از مادر و پدرم تشکر می‌کنم که بی‌نهایت من را همراهی می‌کنند و همیشه حامی من هستند.

 از مربیانم که با آموزش‌ها و تلاش‌های آنها بود که توانستم روی سکو بروم، هم قدردانی می‌کنم.


منبع: خبرگزاری فارس

انتهای خبر/