به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ فعال رسانه‌ای در یادداشتی اختصاصی نوشت: از هفتم اکتبر سال گذشته رژیم منحوس صهیونیستی با حملات وحشیانه خود به نوار غزه، زندگی هزاران کودک بی‌گناه را به تاراج برده است.
 
 کودکانی که نه‌تنها حق زندگی بلکه حق بازی، تحصیل و داشتن خانواده  نیز از آن‌ها سلب شده است و این کودکان با آرزوهای بزرگ و رؤیای یک زندگی عادی در دنیایی بی‌رحم و پر از خشونت و جنگ به سر می‌برند.
 
 در غزه زندگی برای کودکان به یک کابوس تبدیل شده، آن‌ها هر روز در معرض خطر مرگ و آسیب قرار دارند و هیچ‌گونه پناهی ندارند.
 
 این کودکان به‌جای بازی‌های کودکانه، باید با ترس و وحشت از حملات هوایی و بمباران‌ها زندگی کنند و به همین دلیل، کودکان غزه به شکلی ناخواسته و دردناک، مفهوم مرگ را درک کرده‌اند و در هر لحظه از زندگی خود، انتظار مرگ را می‌کشند و این واقعیت تلخ، به آن‌ها اجازه نمی‌دهد که به‌سادگی کودکی کنند و به‌جای آن، مجبورند با جانشان بازی کنند.
 
 بسیاری از این کودکان، نه‌تنها خانواده‌های خود را از دست‌ داده‌اند، بلکه خود نیز مجروح و آسیب‌دیده هستند، آن‌ها در بیمارستان‌ها با جراحات جسمی و روانی دست‌ و پنجه نرم می‌کنند و به‌دنبال درمان و بهبودی هستند، اما در شرایطی زندگی می‌کنند که هیچ امیدی به بهبودی کامل ندارند و این وضعیت، تأثیرات عمیقی بر روان و آینده این کودکان خواهد گذاشت.
 
 تصور کنید کودکانی که به‌جای آبرنگ و رنگ‌های شاد، با خون خود نقاشی می‌کنند، نقاشی‌هایی که تنها تصاویر وحشت و جنایت را به تصویر می‌کشد و نشان‌دهنده واقعیت تلخی است که آن‌ها در آن زندگی می‌کنند.
 
 این کودکان به‌جای آنکه به مدرسه بروند و در کلاس‌های درس شرکت کنند، شاهد جنایات و ویرانی‌های ناشی از جنگ هستند، آن‌ها از حقوق ابتدایی خود همچون حق تحصیل، سلامتی و زندگی شاد محروم شده‌اند.
 
 سؤالی که مطرح می‌شود این است که گناه کودکان چیست؟ آیا آن‌ها حق انتخاب جایی که در آن به دنیا بیایند را دارند؟ آیا تفاوتی میان کودکان فلسطینی و کودکان اروپایی وجود دارد؟ واقعیت این است که همه کودکان، فارغ از ملیت و قومیت، حق زندگی و رشد در یک محیط امن و آرام را دارند.
 
 جنایات رژیم صهیونیستی علیه کودکان غزه، تنها به یک مسئله محلی محدود نمی‌شود، بلکه یک مسئله جهانی بوده که نیازمند توجه و اقدام فوری است و سکوت و عدم اقدام مؤثر، به معنی تأیید این جنایات و ادامه وضعیت موجود است.
 
 ما موظف هستیم که به این کودکان کمک کنیم و صدای آن‌ها را به گوش دنیا برسانیم، این کودکان آینده‌سازان فردا هستند و باید به آن‌ها فرصتی برای زندگی، یادگیری و رشد داده شود.

یادداشت: کوثر سعیدیان - فعال رسانه‌ای