به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی مرآت؛ شهید محمد پایون در تاریخ یکم فروردین‌ماه سال ۱۳۴۷ در شهرری دیده به جهان گشود.

مزدوران رژیم طاغوتی پهلوی، پیش از آن که محمد متولد شود پدرش را دستگیر کردند. مزدوران سفاک پهلوی پدر محمد را پس از دستگیری سر به نیست کردند. پس از ناپدید شدن پدر خانواده، محمد و مادرش به روستای فرات واقع در شهرستان دامغان عزیمت کرده و محد در کنار پدربزرگ مؤمن و خوش‌نام خود که به مشهدی علی‌اکبر نظام مشهور بود؛ رشدکرد.

وجود محمد سرشاز از شوق یادگیری بود و در همان دوران طفولیت جزء سی‌ام قرآن را حفظ کرد. دانش‌‏آموز چهارم متوسطه در رشته انسانی بود که به در قامت بسیجی داوطلب در جبهه‌های حق علیه باطل حضور یافت.

بیست و هفتم خردادماه سال ۱۳۶۵ در منطقه مهران توسط نیرو‌های حزب بعث در اثر اصابت ترکش خمپاره به شکمش به شهادت رسید.

مزار این شهید والامقام استان سمنان در گلزار شهدای روستای فرات از توابع شهرستان دامغان قرار دارد.

این شهید بزرگوار در وصیت‌‌نامه خود این گونه می‌گوید:

خدا را شاکرم که توانستم خدمتی ناچیز به دینم کرده باشم

خداوندا! شنیدم ندا کننده‌ای که ندا می‌کرد برای ایمان و اینکه به خدای‌تان ایمان بیاورید؛ خداوندا! ایمان آوردیم، پس گناهان‌مان را بیامرز و زشتی و بدی‌های‌مان را بپوشان و ما را در گروه نیکان بمیران.

خدای را شکر می‌گذارم که در چنین برهه‌ای از روزگار جهان هستی به دنیا آمدم. زمانی که اسلام از دست‌رفته در جای رفیع خود قرار گرفت و من هم توانستم خدمتی ناچیز به دینم کرده باشم.

برای فرزندتان آرزوی پیوستن به علی‌اکبر حسین (ع) را داشته باشید

خانواده عزیزم! در این مقطع از زمان، برای فرزندتان آرزوی پیوستن به علی‌اکبر حسین (ع) را داشته باشید و بر خود ببالید که امانت الهی را به خود او بازگرداندید.‌

چه خوش است مرگی که شهادت در راه خدا باشد

ای مردم! مرگ در کمین است و هر لحظه ممکن است به شما حمله کند، پس توشه آخرت زیاد کنید و در راه خدا جهاد کنید که چه خوش است مرگی که شهادت در راه خدا باشد و اگر غیر از این باشد، پس وای که دیگر راهی نیست.

سعی کنید کارهایتان خالص و بی‌ریا باشد

برادران و خواهران من! سعی کنید حقوق خود را در قبال پدر و مادرتان به‌جا آورید. قرآن را بخوانید. غیبت نکنید. کارهایتان خالص و بی‌ریا باشد و زیاد به دنیا اعتماد نکنید و بدانید که شما بایستی روزی در صحرای محشر بایستید (الموت فی حیاتکم مقصودنی الحیات فی موتکم قاهرین.)

 مرگ برای مجاهدان‌ فی‌سبیل‌الله، توأم با جاودانگی است

به‌درستی برای کسانی که به این دنیا و لذت فانی‌اش دل‌بسته‌اند، مرگ پایان زندگی است. اما برای مجاهدان‌ فی‌سبیل‌الله مرگ پایان زندگی نیست، بلکه آغاز آن توأم با جاودانگی است. 

پایان پیام/