به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، دو سال از رخداد نظامی و سیاسی «طوفان‌الاقصی» گذشته است؛ عملیاتی که با آغاز خود، نه‌تنها صحنه میدانی فلسطین و رژیم صهیونیستی را دگرگون کرد، بلکه خطوط اصلی سیاست و امنیت خاورمیانه را بازتعریف کرد. این رخداد توانست فضای عمومی جهان را با موجی تازه از توجه و واکنش نسبت به غزه و مقاومت پیوند دهد.  

در آغاز این عملیات، هدف آشکار رژیم اسرائیل حذف کامل زیرساخت‌های غزه و از بین بردن توان سازمانی جنبش حماس بود. برنامه‌ریزی‌ها بر خروج جمعیت از منطقه و ایجاد تغییرات اساسی در ترکیب و ساختار آن متمرکز شده بود.

با گذشت ۲۴ ماه، آن اهداف نه‌تنها به طور کامل محقق نشده، بلکه بخشی قابل توجه از ظرفیت میدانی و پشتیبانی رژیم صهیونیستی تحلیل رفته و روند کاهش توان رزمی، فشارهای اقتصادی و اعتراضات داخلی، نشانه‌هایی از تغییر معادله در طرف اسرائیل را آشکار کرده است.  

غزه، در شرایط سخت محاصره، با کمبودهای شدید در مواد غذایی، منابع آب و کالاهای درمانی مواجه شد و با وجود این محدودیت‌ها، ساکنان منطقه با استفاده از شبکه‌های محلی، کمک‌های بین‌المللی محدود و مدیریت بحران داخلی، توانستند ساختار اجتماعی را حفظ کنند. 

مقاومت مردم، به تثبیت جایگاه حماس به عنوان بازیگری چندوجهی کمک کرده است؛ گروهی که فعالیت خود را از میدان نبرد به عرصه تعاملات دیپلماتیک گسترش داده و توانسته حمایت معناداری را در افکار عمومی جهان به دست آورد.  

طرح‌های ارائه‌شده از سوی برخی دولت‌های غربی در طول این دو سال، با هدف کاهش فشار بر رژیم صهیونیستی و مدیریت بحران غزه مطرح شده است که با این حال، این اقدامات بیشتر جنبه پوششی برای شکست‌های نظامی اسرائیل داشته و نتوانسته موقعیت طرف مقابل را به شکل بنیادی تغییر دهد.

چرخش تدریجی میدان از درگیری تمام‌عیار به مذاکرات و طرح‌های سیاسی، فضای جدیدی ایجاد کرده که در آن مقاومت می‌تواند از نقطه برتری خود استفاده کند.  

زمینه‌های این تغییر، تنها به وضعیت نظامی محدود نبوده است. در سطح بین‌المللی، اعتراضات گسترده علیه حملات اسرائیل، در مراکز دانشگاهی، محافل مدنی و فضای رسانه‌ای، ظرفیت تازه‌ای برای فشار بر حامیان این رژیم فراهم کرده است. 

صحنه‌هایی از تجمعات در کشورهای اروپایی و آمریکایی نشان می‌دهد که موضوع فلسطین از یک بحران منطقه‌ای به مسئله‌ای جهانی تبدیل شده و در حوزه‌های گوناگون سیاست، فرهنگ و جامعه انعکاس یافته است.  

در کنار این تحولات، درخواست‌های مکرر برای آتش‌بس، کاهش درگیری‌ها و ورود به فرآیند مذاکره، از سوی مجموعه‌ای از بازیگران بین‌المللی مطرح شده است. این شرایط موجب شده که موقعیت مذاکراتی مقاومت در حال حاضر از سطح دفاعی به سطح ابتکاری تغییر کند؛ وضعیتی که در آن بحث آزادی اسرا، کاهش حضور نظامی اسرائیل در غزه و استمرار نمادهای مقاومت با قدرت بیشتری دنبال می‌شود.  

با ادامه روند تحولات، پرچم و نمادهای مقاومت همچنان در فضای عمومی غزه دیده می‌شود. این حضور نشان‌دهنده شکست پروژه‌ای است که هدف آن حذف کامل این جریان بود.

در نتیجه، ارزیابی‌ها حاکی از آن است که عملیات «طوفان‌الاقصی» توانسته بر مسیر تحولات منطقه‌ای اثر بگذارد، به‌گونه‌ای که نه‌تنها ساختار قدرت در میدان بلکه جایگاه دیپلماتیک طرف‌ها نیز متحول شده است.  

تداوم این شرایط، به‌عنوان یکی از تجربه‌های شاخص در تأثیرگذاری گروه‌های مقاومت بر معادلات منطقه و روابط بین‌المللی، در حافظه تاریخی ثبت خواهد شد. اکنون که ۲۴ ماه از آغاز این عملیات می‌گذرد، نتیجه میدانی و سیاسی آن نشان می‌دهد که تلاش اولیه رژیم صهیونیستی برای مهار و حذف حماس، به جای تحقق کامل، با تغییر توازن قوا و ارتقاء موقعیت مقاومت مواجه شده است.  

در افق جدیدی که پس از گذشت دو سال از «طوفان‌الاقصی» شکل گرفته، می‌توان نشانه‌های یک دوران تازه در روابط قدرت میان محور مقاومت و رژیم صهیونیستی را مشاهده کرد؛ دورانی که بر پایه مفهوم «پایداری اجتماعی و سیاسی غزه» بنا شده است. این پایداری نه‌تنها به معنای ادامه حضور فیزیکی مردم در منطقه، بلکه نماد بازگشت روح مقاومت به عنوان یک مدل رفتار جمعی در خاورمیانه است.

اکنون شبکه‌های مردمی، سازمان‌های امدادی بومی و گروه‌های جوانان غزه به الگوی سازمان‌دادگی در بحران بدل شده‌اند و توانسته‌اند شکاف میان عرصه نظامی و اجتماعی را پر کنند.  

از سوی دیگر، پیامدهای بین‌المللی این تحولات، به دگرگونی در نگاه افکار عمومی جهان نسبت به فلسطین انجامیده است. رسانه‌های مستقل، دانشگاه‌ها و گروه‌های عدالت‌خواه غربی، به تدریج روایتی تازه از مسئله فلسطین را بازگو می‌کنند؛ روایتی که در آن مقاومت نه یک واکنش صرف، بلکه یک کنش سیاسی متکی بر مشروعیت مردمی است. این روند باعث شده رژیم صهیونیستی در برابر فشارهای حقوقی و اخلاقی جهانی قرار گیرد و موقعیت تاریخی خود به‌عنوان قربانی دائمی را از دست بدهد.  

در سطح منطقه‌ای، طوفان‌الاقصی شکلی از بازتعریف اتحادها را رقم زده است. گفتگوهای جدید میان گروه‌های محور مقاومت از لبنان تا یمن و حتی تعاملات غیررسمی میان دولت‌های منطقه درباره نحوه مدیریت بحران غزه، نشان می‌دهد این حادثه فراتر از یک رویارویی نظامی بوده و اکنون نقش راهبردی در آرایش آینده خاورمیانه دارد.

 در چشم‌انداز پیش‌رو، آینده مقاومت نه به‌عنوان یک نیروی محدود جغرافیایی، بلکه به مثابه جنبشی دارای پشتوانه فکری، اجتماعی و دیپلماتیک ارزیابی می‌شود. چنین چشم‌اندازی، نقطه آغاز مرحله‌ای تازه از موازنه قدرت در منطقه است؛ مرحله‌ای که مبنای آن در طوفان‌الاقصی شکل گرفت و با پایداری مردم غزه ادامه خواهد یافت.

انتهای خبر/