حالت تاریک
  • پنج‌شنبه, 1403/09/15 شمسی | 2024/12/05 میلادی
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن مرآت نیوز | meraatnews.com هستید؟
یاداشت؛

سنت دیرینه چهارشنبه‌سوری نماد پاکی ایرانیان است

سنت دیرینه چهارشنبه‌سوری نماد پاکی ایرانیان است

چهارشنبه‌سوری در حقیقت نشان پاکی ایرانیان است و ما انسان‌ها باید از سنن و رسوم یاد بگیریم تا انسان به معنی واقعی باشیم.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ جشن چهارشنبه‌سوری یا شب چهارشنبه سرخ پایان سال یکی از جشن‌های ایرانی است که در شب واپسین چهارشنبه سال در غروب سه‌شنبه برگزار می‌شود و این اولین جشن از مجموعه جشن‌های نوروزی محسوب می‌شود.

البته برگزاری این مراسم همانند دیگر مراسم‌ها قبل از نوروز در فرهنگ ۳ هزار و ۴۰۰ساله سنگسری مانند نوروز خوانی بشارت بهار را می‌دهد و به زبان محلی سنگسری عجیب‌وغریب بودن ۲۸ روز آخر سال را بیان می‌دارد و نفس‌کشیدن و گرم‌شدن زمین به نمایش گذاشته می‌شود.

کلمه چهارشنبه‌سوری از دو واژه چهارشنبه به نام یکی از روزهای هفته و سوری به معنی سرخ ساخته شده است واژه سوری در زبان سنگسری جز زبان‌های ایران باستان محسوب می‌شود و به معنای قرمزی بوده که به قرمز در زبان سنگسری سو گفته می‌شود.

واژهٔ سو از روشنایی و نور گرفته شده و جزو بزرگ‌ترین قسم‌ها در فرهنگ سنگسری با عنوان قسم به‌سوی چراغ عنوان شده است و طبق آیین باستان معمولاً در بعدازظهر این روز مردم آتش بزرگی برمی‌افروزند و تا صبح روز بعد قبل از برآمدن خورشید آتش را روشن نگه می‌دارند.

همچنین در عصر سه‌شنبه آخر سال، سنگسری‌ها همانند دیگر ایرانیان در معابر و بیابان‌ها آتش روشن می‌کنند و از روی آن می‌پرند و در زمان پریدن جمله زردی من از تو و سرخی تو از من را می‌سرایند که این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است.

فلسفه پریدن از آتش برگرفته از شاهنامه و بیان چهره مظلوم سیاوش در مقابل عشق سودابه می‌توان عنوان کرد سیاوش برای اثبات بی‌گناهی خود در مقابل کیکاووس شاه پیشنهاد داد تا از هفت دالانه آتش گذر کند و اگر از دالانه آتش سالم بیرون آمد دلیل بی‌گناهی او قلمداد شود و اگر در آتش سوخت بدان معناست که به جزای خیانت و گناه رسیده است.

این آزمون آتش در آخرین سه‌شنبه سال یعنی روز بهرام شیر برگزار می‌شود و طبق تقویم سنگسری این روز معادل روز زندگی، هستی یا بودن عنوان شده است و زنده‌بودن سیاوش را نماد انسان پاک می‌نامند.

در این مراسم از سوی مردم کوپه‌ای از آتش افروخته می‌شود و سیاووش متهم باید از روی آن عبور کند در این دالانه سیاووش بی‌آنکه آتش بر او چیره شود و او را بسوزاند آتش سوزان بر او همانند گلستان شد و سیاووش سرافراز از این امتحان الهی بیرون آمد؛ چون از دامنی پاک برخوردار بود.

وقتی بی‌گناهی سیاووش برای شاه و عموم مردم نمایان شد به دستور کیکاووس شاه (پدر سیاووش) از فردای آن روز یعنی چهارشنبه در وسط میدان اصلی شهر جشن و سروری برپا شد و به مردم از سوی دربار هدایایی داده شد.

از آن پس همه ساله به احترام پاکی و بی‌ریا بودن انسان‌های نیکوسرشت جشنی برپا می‌شود و ازآن‌پس این جشن به چهارشنبه‌سوری معروف شد و این روز به‌عنوان یک جشن ملی شناخته شد و ما همچنان عصر سه‌شنبه آخر سال را به یاد پاکی و انسانیت با پریدن از روی آتش جشن می‌گیریم چهارشنبه‌سوری در حقیقت نشان پاکی ایرانیان است و ما انسان‌ها باید از سنن و رسوم یاد بگیریم تا انسان به معنی واقعی باشیم.

متأسفانه این سنت امروزه دستخوش تغییرات زیادی شده است و شکل و شمایل قدیمی خود را ازدست‌داده است و جای خود را با یک‌سری آتش‌بازی‌های صرفاً خطرناک تغییر داده است که این آتش‌بازی‌های خطرناک نه‌تنها موجب شادی و جشن عمومی مردم نمی‌شود؛ بلکه موجب ایجاد رعب و وحشت مردم و آسیب رساندن به یکدیگر می‌شود.

امیدواریم جوانان همانند سیاووش از روی آتش بپرند و پاکی خود را به دیگران ثابت کنند و شادی را به‌صورت پدران و مادران نشانده و هرگز با مواد خطرناک چهارشنبه‌سوری را سپری نکنند که خود، خانواده و جامعه ازاین‌گونه چهارشنبه‌سوری‌ها آسیب خواهند دید.

یادداشت؛ نویسنده و پژوهشگر رضا حاجعلیان


درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از