به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ «شهید محمدرضا خدابنده‌لو» بیست و ششم شهریور ۱۳۴۰ در روستای علی‌آباد از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش محمدابراهیم و مادرش سکینه خانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. هفدهم مهرماه ۱۳۶۱ در دهلران توسط نیرو‌های بعثی به شهادت رسید. اثری از پیکر وی به دست نیامد.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

حکومت جمهوری اسلامی ایران را با خون خود حفاظت کنیم

امشب حالت دیگری دارم از شوق وصال حق قرار آرام ندارم ذکرم یاد و نام خدا است. شادی من از این افزون شده که ما مثال جامعه‌ای واحده در یک صف واحده با سپاه ادغام شده‌ایم در یک روح و یک پیکر شده‌ایم من هم بدون نام و نشان با لباس بدون آرم، مثال قطره‌ای وارد دریا شده‌ام؛ دریای بی‌کران بسیجِ سپاه پاسداران‌. ای جان‌برکفان قرآن و اسلام! اگر من لیاقت شهادت را داشتم که شهادت لیاقت که کفایت می‌خواهد از پدر گرامی و مادر عزیزم می‌خواهم که اولا مرا حلال کنند اگرچه من فرزندی لایق برای آن‌ها نبوده‌ام.

شاید آخرین شب هجران باشد، هجران مشتاقان از پا نشسته حرکت فلسفه تشیع است. شیعه یعنی پیرو امامان معصوم، امامانی که همه خونشان را در راه عقیده‌شان دادند یعنی شهید شدند سلام من را به او برسانید یکبار در چشمان پر فروغش خیره شوید و به‌جای این حقیر عرض کنید: «السلام علیک یا روح‌الله‌ ای نایب بر حق مهدی صاحب‌الزمان(عج)»

امام صادق(ع): آن‌کس که به پای حکومت ما انتظار می‌کشد، همانند شهیدی است که در راه خدا به خون خود غلطیده است. برای انتظار مهدی(عج)، انقلاب اسلامی و حکومت جمهوری اسلامی ایران را با خون خود حافظف نگهبان و پایداری کنیم.

انتهای خبر/