به گزارش خبرنگار ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، معلولیت به هیچ وجه به معنای محدودیت نیست، بلکه چالشی است که با پشتکار و اراده‌ای راسخ می‌توان آن را به سکوی پرتابی برای رسیدن به قله‌های موفقیت تبدیل کرد.

در استان سمنان نمونه‌های بی‌شماری از افرادی وجود دارد که با وجود معلولیت، با همتی والا توانسته‌اند در عرصه‌های مختلف خوش بدرخشند و به دستاوردهای چشمگیری نائل شوند.

 محمود باقرنژاد، یکی از همین قهرمانان است. این پاراتیرانداز برجسته دامغانی، سال‌های متمادی است که با حضور در میادین ورزشی، نام خود را به عنوان یکی از ستارگان این رشته مطرح کرده و با کسب مدال‌های رنگارنگ، نه‌تنها افتخاری برای خود و خانواده‌اش، بلکه برای استان و کشور به ارمغان آورده است.

باقرنژاد با تلاش و پشتکار مثال‌زدنی خود، ثابت کرده است که معلولیت نمی‌تواند مانع از رسیدن به اهداف شود و با امید و انگیزه می‌توان هر غیرممکنی را ممکن ساخت.

وی به عنوان یک الگوی الهام‌بخش، بر این باور است که معلولیت نباید مانع از پیگیری اهداف و آرزوها باشد و از مسئولان خواستار فراهم کردن زیرساخت‌های مناسب برای افراد دارای معلولیت شده است.

در این راستا خبرنگار ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» با پاراتیراندازی دامغانی به گفتگو پرداخت که مشروح آن در ادامه می‌آید:

مرآت: لطفاً خودتان را به طور کامل معرفی کنید. با توجه به تحصیلات و سوابق‌تان، چه مسیری را طی کردید تا به اینجا رسیدید؟

باقرنژاد: محمود باقرنژاد هستم، متولد شهرستان زیبای دامغان. از نظر تحصیلی، دو مدرک لیسانس در رشته‌های حقوق و مدیریت دارم و همچنین کارشناسی‌ارشد حقوق بین‌الملل. این تنوع در تحصیلات برای من بسیار ارزشمند بوده است؛ چرا که دیدگاه‌های مختلفی را در زندگی و کار به من آموخته است. 

بعد از فارغ‌التحصیلی، وارد نیروی انتظامی شدم. خدمت در این ارگان، فرصتی بود تا بتوانم به طور مستقیم در خدمت مردم باشم و در حفظ امنیت جامعه سهیم باشم. در طول دوران خدمتم، تجربیات ارزشمندی کسب کردم و با چالش‌های مختلفی روبه‌رو شدم که من را پخته‌تر و قوی‌تر کرد.

مرآت: چگونه وارد دنیای ورزش جانبازان و معلولین شدید؟ حادثه‌ای که منجر به معلولیت‌تان شد، چه تأثیری بر زندگی‌تان گذاشت و چگونه این چالش را به فرصتی برای ورود به عرصه ورزش تبدیل کردید؟

باقرنژاد: متأسفانه در سال ۱۳۹۴، در حین انجام وظیفه و در یک مأموریت پلیسی، دچار آسیب نخاعی شدم. این حادثه یک لحظه زندگی‌ام را دگرگون کرد. حس ناتوانی و ناامیدی در ابتدا بسیار سنگین بود. تصور اینکه دیگر نتوانم راه بروم و مجبور به استفاده از ویلچر باشم، برایم بسیار سخت بود. ماه‌ها طول کشید تا بتوانم با این شرایط جدید کنار بیایم.

اما من فردی نیستم که به راحتی تسلیم شود. با حمایت خانواده و دوستانم، تصمیم گرفتم به زندگی ادامه دهم و به دنبال راه‌هایی برای غلبه بر محدودیت‌هایم باشم. بعد از گذشت حدود یک سال، با راهنمایی دوستانم که خودشان در ورزش جانبازان و معلولان فعال بودند، تصمیم گرفتم وارد این عرصه شوم. این تصمیم، نقطه عطفی در زندگی‌ام بود.

مرآت: با توجه به سابقه تیراندازی در نیروی انتظامی، چرا ورزش پاراتیراندازی را انتخاب کردید؟ چه ویژگی‌هایی در این ورزش دیدید که شما را جذب کرد؟

باقرنژاد: انتخاب پاراتیراندازی یک انتخاب طبیعی برای من بود. با توجه به شغلم و تجربه‌ای که در تیراندازی داشتم، این ورزش را انتخاب کردم. در نیروی انتظامی، تیراندازی یکی از مهارت‌های اصلی بود که به ما آموزش داده می‌شد و من در این زمینه استعداد و علاقه خاصی داشتم.

پاراتیراندازی ورزشی است که نیاز به دقت، تمرکز و کنترل بالایی دارد. این ویژگی‌ها برای من بسیار جذاب بود. همچنین، این ورزش فرصتی را فراهم می‌کرد تا بتوانم با وجود محدودیت‌های فیزیکی، باز هم به رقابت بپردازم و به اهدافم دست یابم. علاوه بر این، پاراتیراندازی یک ورزش انفرادی است و این به من اجازه می‌دهد تا به طور کامل بر عملکرد خودم تمرکز کنم و مسئولیت موفقیت و شکست را بر عهده بگیرم.

مرآت: از چه زمانی به طور جدی وارد ورزش پاراتیراندازی شدید؟

باقرنژاد: من از اوایل سال ۱۳۹۵ به طور جدی وارد ورزش پاراتیراندازی شدم. در ابتدا، تمریناتم بیشتر جنبه تفریحی و توانبخشی داشت. اما با گذشت زمان و با دیدن پیشرفت‌هایم، تصمیم گرفتم به طور حرفه‌ای‌تر به این ورزش بپردازم.

مرآت: چه مراحلی را طی کردید تا به سطح قهرمانی رسیدید؟

باقرنژاد: رسیدن به سطح قهرمانی، مراحل مختلفی را طی کردم. ابتدا، به یک باشگاه پاراتیراندازی در شهر خودمان ملحق شدم و زیر نظر مربیان مجرب شروع به تمرین کردم. تمریناتم شامل تمرینات بدنی، تمرینات تکنیکی و تمرینات ذهنی بود. به تدریج، در مسابقات استانی و کشوری شرکت کردم و توانستم مقام‌های خوبی کسب کنم.

یکی از مهمترین عواملی که به من کمک کرد تا به سطح قهرمانی برسم، تلاش و پشتکار خودم بود. من هر روز ساعت‌ها تمرین می‌کردم و تمام تلاشم را می‌کردم تا بهترین عملکرد را داشته باشم. همچنین، از راهنمایی‌ها و تجربیات مربیانم بهره می‌بردم و سعی می‌کردم همیشه در حال یادگیری و پیشرفت باشم.

مرآت: چه کسی در پیشرفت شما در این ورزش نقش بسزایی داشت؟ لطفا از نقش مربی خود بیشتر توضیح دهید.

باقرنژاد: بدون شک، مربی‌ام، محمدکاظم خطیبی، نقش بسیار مهمی در پیشرفت من در ورزش پاراتیراندازی داشته‌اند. او نه‌تنها یک مربی حرفه‌ای و باتجربه‌ای است، بلکه یک دوست و همراه دلسوز نیز برای من بوده است.

آقای خطیبی با صبر و حوصله فراوان، به من تکنیک‌های تیراندازی را آموزش داد و همواره من را تشویق و حمایت کرد. او به من اعتماد به نفس داد و کمک کرد تا باور کنم که می‌توانم به اهدافم دست یابم. علاوه بر این، همواره به من یادآوری می‌کرد که اخلاق و جوانمردی در ورزش از هر چیز دیگری مهم‌تر است.

من قدردان زحمات و فداکاری‌هایش هستم و امیدوارم بتوانم با کسب افتخارات بیشتر، پاسخگوی محبت‌هایش باشم.

مرآت: اولین موفقیتتان در این رشته چه بود و چه حسی داشتید؟

باقرنژاد: اولین موفقیت من در ورزش پاراتیراندازی، کسب مدال در مسابقات کشوری خورشید ولایت در مشهد بود. این مسابقات برای من یک تجربه بسیار ارزشمند بود و کسب مدال در آن، یک نقطه عطف در مسیر ورزشی‌ام محسوب می‌شود.

حس بسیار خوبی داشتم. احساس غرور، شادی و امیدواری در وجودم موج می‌زد. این موفقیت به من ثابت کرد که می‌توانم با وجود محدودیت‌هایم، به اهدافم دست یابم. همچنین، این موفقیت باعث شد تا انگیزه بیشتری برای ادامه راه داشته باشم.

مرآت: بعد از آن چه موفقیت‌های دیگری کسب کردید؟ لطفاً مهم‌ترین افتخارات خود را برشمرید.

باقرنژاد: بعد از کسب اولین مدال، تلاش‌هایم را بیشتر کردم و توانستم در مسابقات مختلفی به موفقیت‌های بیشتری دست یابم. از جمله مهم‌ترین افتخاراتم می‌توانم به کسب مدال‌های متعدد در مسابقات قهرمانی کشور، کسب مدال‌های متعدد در مسابقات آزاد کشوری، کسب مقام سوم مسابقات قهرمانی جهان در کشور امارات در بخش mqs در سال ۱۴۰۰، کسب مقام سوم در مسابقات قهرمانی جهان را اشاره کنم که یکی از بزرگترین افتخارات زندگی‌ام است. این موفقیت نشان داد که می‌توانم در سطح بین‌المللی نیز رقابت کرده و برای کشورم افتخارآفرینی کنم.

مرآت: در حال حاضر در چه وضعیتی قرار دارید؟ آیا برای مسابقات خاصی آماده می‌شوید؟

باقرنژاد: در حال حاضر، با توجه به دو مرحله مسابقات در بهمن و اسفند ۱۴۰۳ و کسب مقام اول در مسابقات مرحله اول، توانستم به اردوهای تیم ملی جهت آمادگی و انتخابی برای مسابقات پاراآسیایی ناگویا ژاپن دعوت شوم. تمام تلاشم را می‌کنم تا در این اردوها بهترین عملکرد را داشته باشم و بتوانم در مسابقات پاراآسیایی شرکت کنم و برای کشورم مدال کسب کنم.

مرآت: به نظر شما مهم‌ترین ویژگی یک ورزشکار چیست؟

باقرنژاد: به نظر من، مهم‌ترین ویژگی یک ورزشکار، اخلاق پهلوانی و فروتنی است. یک ورزشکار واقعی، نه‌تنها باید در ورزش مهارت داشته باشد، بلکه باید در زندگی نیز اخلاق‌مدار و متواضع باشد.

اخلاق پهلوانی به معنای رعایت اصول جوانمردی، احترام به حریفان، تلاش برای بهترین عملکرد و پذیرش شکست است. فروتنی نیز به معنای عدم تکبر، عدم خودستایی و قدردانی از زحمات دیگران است.

یک ورزشکار بااخلاق و فروتن، می‌تواند الگویی برای جوانان باشد و به ترویج ارزش‌های انسانی در جامعه کمک کند.

مرآت: ارزیابی‌تان از سطح مسابقات قهرمانی کشور چگونه بود؟

باقرنژاد: مسابقات قهرمانی کشور بسیار پرشور بود و سطح رقابت‌ها بسیار بالا و در سطح جهانی بود. ورزشکاران با استعداد و توانمندی در این مسابقات حضور داشتند و رقابت بسیار فشرده بود. این نشان می‌دهد که ورزش پاراتیراندازی در کشور ما در حال پیشرفت است و آینده روشنی دارد.

مرآت: مهم‌ترين چالش در ورزش پاراتیراندازی از نظر شما چیست؟

باقرنژاد: مهمترین چالش در ورزش ما، بحث امکانات و اعزام‌ها است. متأسفانه، امکانات ورزشی برای ورزشکاران دارای معلولیت در کشور ما کافی نیست و بسیاری از ورزشکاران با مشکلات زیادی در این زمینه روبرو هستند. همچنین، اعزام ورزشکاران به مسابقات بین‌المللی نیز با مشکلات مالی و اداری روبرو است که این موضوع باعث می‌شود تا بسیاری از ورزشکاران نتوانند در این مسابقات شرکت کنند.

مرآت: به عنوان یک قهرمان، سربلندی چه کسانی برای شما اهمیت دارد؟

باقرنژاد: به‌عنوان یک قهرمان، سربلندی مردم کشورم، همسرم و خانواده‌ام برایم بسیار مهم است. من تمام تلاشم را می‌کنم تا با کسب افتخارات ورزشی، باعث شادی و سربلندی این عزیزان شوم.

مرآت: چه چیزی در مسابقات و رقابت‌ها برای شما جذاب است؟

باقرنژاد: فراز و نشیب مسابقات و رقابت همیشه برایم جذاب است. در مسابقات، لحظات سخت و آسانی وجود دارد. گاهی اوقات، شرایط به نفع شما پیش می‌رود و گاهی اوقات با چالش‌های زیادی روبرو می‌شوید. اما این فراز و نشیب‌ها هستند که مسابقات را جذاب و هیجان‌انگیز می‌کنند.

مرآت: ورزش چه تأثیری در زندگی‌تان داشته است؟

باقرنژاد: ورزش تأثیر بسیار زیادی در زندگی من داشته است. ورزش باعث شده است تا از نظر جسمی و روحی قوی‌تر شوم. همچنین باعث شده است تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشم و به اهدافم دست یابم. علاوه بر این، ورزش باعث شده است تا با افراد جدیدی آشنا شوم و دوستان خوبی پیدا کنم.

ورزش باعث اجتماعی شدن، نشاط و لطف و محبت مردم به بنده شده است.

مرآت: نقش ورزش در زندگی افراد دارای معلولیت چیست؟

باقرنژاد: ورزش بخشی از درمان افراد دارای معلولیت است، گرچه در توانمندسازی همه افراد جامعه می‌تواند مؤثر باشد. ورزش به افراد دارای معلولیت کمک می‌کند تا از نظر جسمی و روحی قوی‌تر شوند، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند و به اهدافشان دست یابند. همچنین به افراد دارای معلولیت کمک می‌کند تا با افراد دیگر ارتباط برقرار کنند و از انزوا خارج شوند.

مرآت: چه توصیه‌ای به افراد دارای معلولیت دارید؟

باقرنژاد: به افراد دارای معلولیت توصیه می‌کنم حتما ورزش ویژه خودشان را تجربه کنند. ورزش می‌تواند زندگی آن‌ها را تغییر دهد و به آن‌ها کمک کند تا به پتانسیل‌های خود برسند.

مرآت: از مسئولین چه انتظاری دارید؟

باقرنژاد: از مسئولان انتظار دارم زیرساخت‌های جامعه، امکان عمومی شهری و ورزشی را برای حضور افراد دارای معلولیت مهیا کنند. متأسفانه، در بسیاری از شهرهای کشور ما، امکانات مناسبی برای افراد دارای معلولیت وجود ندارد و این موضوع باعث می‌شود تا آن‌ها نتوانند به راحتی در جامعه حضور داشته باشند.

مرآت: چه آرزویی برای افراد دارای معلولیت دارید؟

باقرنژاد: امیدوارم عدالت اجتماعی برای زندگی افراد دارای معلولیت مهیا شود. امیدوارم روزی برسد که افراد دارای معلولیت بتوانند بدون هیچ تبعیضی در جامعه زندگی کنند و از تمام حقوق و فرصت‌ها برخوردار باشند.

انتهای خبر/