علیرضا رهایی در گفتگو با خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» با اشاره به نام‌گذاری ۲۷ خرداد به‌عنوان روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی و خشکسالی از سوی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مقابله با بیابان‌زایی گفت: این کنوانسیون در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۴ در پاریس به تصویب رسید و هدف از آن ارتقاء آگاهی عمومی درباره مشکلات ناشی از بیابان‌زایی و خشکسالی، نشان دادن امکان مقابله مؤثر با این پدیده و تقویت برنامه‌های اجرایی کنوانسیون در کشورهای آسیب‌پذیر، به‌ویژه کشورهای آفریقایی است.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان افزود: روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی و خشکسالی هر ساله در کشورهای عضو گرامی داشته و برنامه‌های ویژه‌ای به همین مناسبت اجرا می‌شود. 

وی با اشاره به عضویت مؤثر ایران در کنوانسیون UNCCD و شرایط اقلیمی متاثر از بیابان، بر اهمیت مقابله با خشکسالی‌های شدید و طولانی در کشور تأکید کرد.

رهایی با بیان اینکه ایران از سالیان دور در زمینه بیابان‌زدایی فعالیت داشته و تجارب ارزشمندی کسب کرده است، افزود: مقابله با خشکسالی نیازمند آمادگی، برنامه‌ریزی مؤثر و استفاده از تمامی پتانسیل‌های موجود است.

به گفته این مقام مسئول، بیابان به مناطقی با اقلیم خشک و فراخشک اطلاق می‌شود که میزان متوسط بارندگی سالیانه آن کمتر از ۱۵۰ میلی‌متر و درصد پوشش گیاهی چند ساله آن کمتر از ۵ درصد باشد.

وی با اشاره به اینکه بیش از نیمی از اراضی استان سمنان یعنی ۲/۵ میلیون هکتار معادل ۵۴ درصد کل استان فاقد پوشش گیاهی است، اظهار کرد: این اراضی بیشتر در بخش‌های جنوبی و جنوب شرقی استان، شامل کویر مرکزی، کویر حاج علیقلی، شق بیارجمند و... قرار دارند و شامل شوره‌زار، کفه‌های رسی و نمکی، سنگلاخ، اراضی بدلند و ناهمواری‌های ماسه‌ای هستند. 

رهایی همچنین تصریح کرد: سطح بسیار زیادی از اراضی استان به‌خصوص در نواحی مرکزی آن دارای پوشش کم و ضعیف است که از هشت شهرستان استان، هفت شهرستان به جز شهرستان مهدیشهر دارای عرصه‌های بیابانی هستند.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان با اشاره به تأثیر فرسایش بادی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جنبه‌های بیابان‌زایی، بیان کرد: حدود یک میلیون و ۳۷۱ هزار و ۶۷۵ هکتار از اراضی استان در ۱۹ منطقه تحت تأثیر این پدیده قرار دارد.

وی در ادامه افزود: حدود ۵۳۵ هزار و ۱۷۳ هکتار از این اراضی در ۳۲ منطقه به‌عنوان کانون‌های بحرانی فرسایش بادی شناخته شده‌اند که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق گرد و غبار، به زندگی ۱۳۲ هزار نفر از ساکنان شهرها و روستاهای استان، ۲۵۰ واحد تأسیسات صنعتی، یک هزار و ۵۷۸ کیلومتر جاده اصلی و فرعی، ۲۰۰ کیلومتر راه آهن و ایستگاه‌های مربوطه، ۳۲ هزار هکتار اراضی کشاورزی و ۱۵۰ هزار هکتار مراتع استان خسارت وارد می‌کنند.

رهایی میزان خسارت سالانه ناشی از فرسایش بادی را به طور متوسط ۳۳۰ میلیارد ریال برآورد کرد که باید با راهکارهای بیابان‌زایی جلوی این خسارات گرفته شود.

این مقام مسئول با اشاره به پیشگام بودن اداره‌کل منابع طبیعی استان سمنان در زمینه مقابله با بیابان‌زایی، گفت: این اداره از سال ۱۳۴۷ با انجام عملیات بیولوژیک نهالکاری به‌عنوان مؤثرترین و کارآمدترین روش در مناطق بیابانی، به‌ویژه اطراف شهرها، روستاها و راه‌های مواصلاتی، برای کنترل فرسایش بادی اقدام کرده است.

به گفته وی، این اقدامات علاوه بر کنترل فرسایش بادی، باعث ایجاد فضای سبز، تلطیف هوا، ترسیب کربن و تولید علوفه در بسیاری از مناطق شده و مشکلات و نگرانی‌های گذشته ساکنان این مناطق را تا حد زیادی برطرف کرده است. 

رهایی به تاغ‌زارهای دست‌کاشت اطراف روستاهای جنوب شهر دامغان، شهر سمنان، شهر میامی و گرمسار اشاره کرد و گفت: این تاغزارها طی سالیان سال مانند سدی مستحکم از شدت بادها کاسته و باعث کاهش و کنترل فرسایش بادی شده‌اند.

این مقام مسئول با بیان اینکه اداره‌کل منابع طبیعی استان سمنان در حال حاضر پروژه‌های مطالعاتی و اجرایی بیابان‌زدایی خود را در کانون‌های بحرانی فرسایش بادی متمرکز کرده است، اظهار کرد: تاکنون بیش از ۴۶۰ هزار هکتار طرح بیابان‌زدایی تهیه شده است که حدود ۱۸۰ هزار هکتار از سطح کانون‌های بحرانی را پوشش می‌دهد.

وی خاطرنشان کرد: همچنین، حدود ۱۳۰ هزار هکتار تاغزار دست‌کاشت موفق در سطح استان وجود دارد که حدود ۸۰ هزار هکتار آن در محدوده کانون‌های بحرانی قرار دارد و معضل فرسایش بادی را به‌طور کامل یا تا حدود زیادی کنترل کرده است.

انتهای خبر/