به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ هرساله با شروع محرم آئین‌ها و سنت‌های مختلفی در سطح شهر و روستا برپا می‌شود که شاید برخی از آن‌ها بیش از ۵۰۰ سال قدمت داشته باشند.

مردم استان سمنان با اجرای تعزیه، دسته‌روی، سنگ‌زنی، سینه‌زنی و زنجیرزنی، علم‌گردانی، نخل‌گردانی و... عشق و ارادت خود را به حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) نشان می‌دهند.

در این میان مردم شهرستان مهدیشهر طبق سنت‌های محلی هرساله مراسمات عزاداری مختلفی را برگزار می‌کنند که مهمترین آن عزاداری در روز تاسوعاست که اهالی مهدیشهر از صبح تا غروب با نخل‌گردانی و سینه‌زنی به عزاداری می‌پردازند.

مهدیشهری‌ها به سوی کوهی به نام تاسوعا می‌روند که هر ساله در عصر تاسوعای حسینی محل برگزاری مراسم عزاداری است.

یدالله حاجی‌علیان در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به آئین عزاداری مهدیشهری‌ها در روز تاسوعا، گفت: از صبح روز تاسوعا طبق رسم هرساله، عزاداران مهدیشهر با تجمع در مقابل حسینیه اعظم مسیر ۹ کیلومتری را طی می‌کنند.

وی افزود: مهدیشهری‌ها نخل‌گردانی را از منطقه زیارت شروع و وقتی به امامزاده قاسم رسیدند به وسیله نخل سلام می‌دهند.

پژوهشگر و نویسنده مهدیشهری با اشاره به سوگواری کودکان و نوجوانان پنج تا ۱۲ ساله در این روز، افزود: آن‌ها به صورت کفن‌پوش در ابتدای صف عزاداران قرار گرفته و در سوگ سالار شهیدان بر سر و سینه خود می‌زنند.

وی با اشاره به اینکه عزاداران تا مسیر سرچشمه نخل را حیدروار می‌برند، تصریح کرد: عزاداران مسیر ۱۵۰ متری را با در دست‌داشتن نخل هفت بار حیدرگویان با سرعت می‌روند و برمی‌گردند.

حاجی‌علیان تصریح کرد: دسته‌روی و سینه‌زنی در این مسیر ادامه دارد و عزاداران با حمل نخل به طرف حسینیه المهدی، حرکت می‌کنند و بار دیگر نخل را هفت مرتبه حیدرگویان می‌چرخانند.

حاجی‌علیان با اشاره به اینکه با تشکیل حلقه‌ای دست در دست همدیگر با گفتن «حیدر حیدر» با سرعت نخل را به بالای کوه تاسوعا می‌برند، اظهار کرد: بعد از رسیدن به بالای کوه نخل را در جایگاهی قرار می‌دهند و تمامی عزاداران دست به دعا برمی‌دارند و از خداوند طلب بخشش گناهان می‌کنند.

وی تصریح کرد: بعد از انجام مراسم مردم عزادار بار دیگر دست‌دردست هم در دو ردیف قرار می‌گیرند و پا را روی زمین کشیده تا نخل را به آرامی به پایین کوه بیاورند.

 به گفته حاجی‌علیان، نخلی که توسط عزاداران حمل می‌شود بسیار قدیمی و بزرگی است که بیش از ۸۰۰ سال قدمت دارد.

وی افزود: این نخل توسط پارچه‌هایی تزئین شده که برخی از آن‌ها ۵۰۰ سال قدمت دارند و افرادی که حاجت دارند نیز پارچه‌های سبزی روی آن می‌بندند و بعد از پایین آوردن از کوه آن پارچه‌ها را باز کرده و برای حاجت‌روایی بر می‌دارند.

انتهای خبر/