به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، «شهید سید ابراهیم سیادت» دوم مرداد ۱۳۳۵ در شهرستان سرخه به دنیا آمد. پدرش سید حسین و مادرش‌ هاجر نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. جوشکار بود.

 سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم آذرماه ۱۳۶۶ در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به کتف، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش سید حیدر نیز به شهادت رسیده است.

گزیده‌ای از نامه شهید به برادرش:
پیرو حسین و رهرو زینب
برادر عزیز، هم‌سنگر مقاوم و مبارزم! بر خودم لازم دانستم که در واپسین لحظاتی که عازم پیکار می‌گردیم، می‌رویم تا جانیان تاریخ را در شطی از خونشان غرق سازیم، چند کلمه‌ای را بگویم.

از علی(ع) پرسیدند: «برادرت رو بیشتر دوست داری یا دوستت را؟»

فرمود: «برادرم را اگر دوست باشد.»

تو جدا از آنکه برادری بسیار عزیز، مهربان و باصفا بودی، دوست، هم‌رزم و هم‌سنگر باوفایی هم بودی. آن‌گاه که عازم صحنه‌های پیکار می‌گشتم، با آغوش گرم مرا در بر می‌گرفتی و خدمت و سرپرستی خانواده‌ام را پذیرا می‌شدی. بار غم از دوشم برمی‌داشتی و مرا در رزم با ستمگران یاری می‌دادی.

حال که مشیت خداوند بر این قرار گرفته تا در کاروان عاشورا و کربلا به حرکت درآییم و نام‌مان در خیل فاتحان کربلا ثبت و ضبط گردد، بر تو هم‌سنگرم، مجدداً درود می‌فرستم و امیدوارم غم دوری مرا صابر باشی و رسالت تربیت و پرورش فرزندم را بر عهده بگیری. برای خانواده‌ام مثل همیشه غم‌خوار و یاور باش و تنهایشان نگذار! دست نوازش بر سر یتیمانم بکش تا جای خالی پدر را احساس نکنند.

از تو می‌خواهم فرزندانم را طوری تربیت کنی تا رسالت خون پدر شهید خود را مردانه به دوش کشند و سلاح به خون نشسته پدر را هرگز زمین نگذارند. هر چند در فراقم باید کوهی از مشکلات، مصیبت و مسئولیت را حامل باشی، نباید فراموش کنی که ما پیرو حسین (ع) و رهرو زینب(س) هستیم.

انتهای خبر/