به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مرآت، سید اسحاق موسوی در مطالبه گری نسبت به حادثه معدن طزره گفت: کارگر ستون فقرات اقتصاد و تولید کشور است، قلب تپنده و حیات جامعه به او بستگی دارد و چرخ‌دنده کار حول محور او به حرکت در می‌آید؛ این کارگر است که اگر نباشد تأمین نیاز‌ها و لوازم زندگی مردم با سختی روبه‌رو شده و چراغ کشور کم سو می‌شود.

رهبر معظم انقلاب در بخشی از سخنان خود اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۶ در خصوص رعایت، ملاحظه و درنظرداشتن جامعهٔ کارگری کشور گفتند: "جامعهٔ کارگری بایستی احساس تکریم بکند، احساس احترام بکند، احساس کند که قدر او دانسته می‌شود، قدر کار او دانسته می‌شود. "

مجموعه‌ای از رفتار‌ها در اصناف مختلف توسط صاحبان مشاغل و پیمانکاران باعث می‌شود تا کارگران احساس تکریم کنند، احساس کنند که دیده می‌شوند و کار آن‌ها ارزش دارد؛ از جمله آن‌ها می‌توان به امنیت شغلی، ایمنی کار، حقوق و مزایا مناسب با نوع فعالیت، بیمه و همچنین شنیده‌شدن حرف کارگران اشاره کرد.

اگر حقوق کارگران دیربه‌دیر واریز شود، لوازم موردنیاز برای ایمنی کار تهیه نشود، بیمه کارگران یکی در میان پرداخت شود و اگر در مواقع مختلف نظر و حرف‌هایشان شنیده نشود، نه‌تنها تکریم بلکه به آن‌ها ظلم شده است.

حال در این میان، مشاغلی وجود دارد که باتوجه‌به سختی کار وظیفه مسئولین، مدیران، صاحبان مشاغل و پیمانکارن را سخت‌تر می‌کند و از جمله آن‌ها معدن و معدنچی است.

بعد از انفجار گاز متان و ریزش معدن زغال‌سنگ البرز طزره شهرستان دامغان در تاریخ ۱۱ شهریورماه سال ۱۴۰۲ و همچنین حوادث مشابه در سال‌های قبل که در مجموع باعث جان‌باختن ۱۲ نفر از معدنچیان شد بر آن شدیم تا بیشتر در خصوص فرهنگ حاکم بر فضای معدن و معدنی تفحص کنیم.

نوش‌دارو بعد از مرگ سهراب!

با بررسی حادثه معدن زمستان یورت آزادشهر و طزره دامغان که در زمان‌های مختلف اتفاق افتاده است در می‌یابیم، غالباً شرکت‌ها و پیمانکاران به‌جای اینکه قبل از بروز حادثه وارد میدان شوند و به‌صورت کارشناسی نیاز‌ها را برطرف کنند، بعد از بروز حادثه کاسه چه کنم چه کنم دست گرفته و برای مدتی کوتاه قصد می‌کنند راه چند ساله حل‌شدن مشکلات را یک‌شبه طی کنند که آن هم بعد از اینکه آب‌ها از آسیاب افتاد، دوباره صدای پیکور به گوش می‌رسد و چراغ لوکوموتیو در معدن روشن می‌شود.

جالب‌تر آن است قبل از بروز این حوادث، معدنچیان، کارشناسان و حتی دانشجویان هشدار و راه‌حل‌هایی را به‌منظور جلوگیری از ریزش، گازگرفتگی و انفجار داده‌اند، اما نتیجه‌ای حاصل نشده است.

مثلاً قبل از ماجرای معدن زغال‌سنگ زمستان یورت آزادشهر، کارگران پرچم مطالبه‌گری بلند کرده بودند که به نتیجه نرسیدند و در نهایت در تاریخ ۱۳ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۶ به دلیل انفجار ۴۳ نفر جان باختند؛ در ماجرای معدن طزره هم دقیقاً همین اتفاق به نحو دیگر تکرار شد.

آیا صدای مطالبه معدنچیان و جریان‌های دانشجویی شنیده می‌شود؟

آبان‌ماه سال ۱۳۹۷، ۲۳ و ۲۶ خرداد سال ۱۳۹۸، اردیبهشت سال ۱۴۰۰ و در نهایت شهریورماه سال ۱۴۰۲، تاریخ حوادثی است که در معادن زغال‌سنگ شرکت البرز شرقی واقع در منطقه طزره شهرستان دامغان اتفاق افتاده و در مجموع باعث جان‌باختن ۱۲ نفر از معدنچیان شد.

در سال ۱۴۰۰ دانشجویان استان سمنان با تشکیل هسته مطالبه‌گری معدن طزره به‌صورت کارشناسی علل حادثه‌های قبل را بررسی کردند و در قالب یک فایل آن را برای مسئولین ارسال کردند که البته پاسخی دریافت نکردند.

کوثر دولت‌خواهی مسئول هستهٔ معدن بسیج دانشجویی استان سمنان در همین خصوص بیان کرد: پیگیری‌های زیادی از طرف ما بعد از ارسال فایل انجام شد، اما پاسخی دریافت نکردیم. هدف ما از تدوین این فایل کمک به مسئولین و بیان دغدغه معدنچیان بود و در آن تقریباً ۹۰ درصد مسائل ذکر شد، اما متأسفانه بعد از گذشت تقریباً یک سال هنوز هم بازخوردی دریافت نکرده‌ایم.

کاش شرکت‌ها، پیمانکاران و مسئولین بیشتر به سخنان کارگران و جریان‌های دانشجویی که قصد حل‌کردن ماجرا را داشتند گوش می‌کردند، نه اینکه دلسوزی و مطالبه به حق را دخالت در کار تلقی می‌کردند.

رهبر معظم انقلاب درباره اعتراض‌ها در محیط کارگری از جمله اعتراض به تأخیر در پرداخت حقوق‌ها و یا واگذاری‌های غلط و فاسد گفتند: "این اعتراض‌ها در واقع کمک به دولت و نظام و آگاه‌کردن آن‌ها است و در این موارد نیز هر جا دستگاه‌های مسئول مانند قوه قضائیه وارد شدند، دیدند که حق با کارگران است. "

بعد از هر حادثه یک حرف در صحبت‌های اغلب کارگران مشترک بود "اگر مصاحبه کنیم از کار بیکار و اخراج می‌شویم" این فضای خفقان به‌جای گفتگو و حل مسئله برای برطرف‌شدن درد‌های معدنچیان ریشه در "کمبود شغل" دارد؛ کارگران در روستا‌های اطراف معادن ساکن هستند و اغلب به دلیل کمبود شغل مجبورند در معدن‌کار کنند و همین باعث شده تا شرکت‌ها و پیمانکاران از این فرصت به‌عنوان اهرم فشار استفاده کنند تا کارگر به‌محض مطالبه با تهدید اخراج روبه‌رو شود.

از طرفی ارتقا زندگی کارگر و اطمینان خاطر به امنیت شغلی که باعث افزایش کیفیت کار و محصول می‌شود و در واقع سرمایه‌گذاری برای سود بیشتر است، جایگزین درخواست پیمانکار برای فعالیت و استخراج بیشتر توسط معدنچیان شده که البته همین موضوع را کارگران طزره دامغان یکی از علل بروز حادثه می‌دانستند.

اهرم فشار "اخراج" باعث شده است تا کارگران مجبور شوند قرارداد سفید امضا کنند، بیمه‌هایشان با عناوین دیگر رد و ابزار‌های ایمنی کم و کمتر شود و از طرفی هیچ‌کس حق اعتراض نداشته باشد.

امضای قرارداد موقت و سه‌ماهه استعمار کارگر است

یکی از کارگران معدن طزره دامغان در بازدید وزیر کشور از این معدن اظهار کرد: امنیت شغلی کارگران و امضای قرارداد موقت کار (امضای قرارداد سه‌ماهه) استعمار کارگر است، انتظار می‌رود مسئولان در این زمینه ورود کنند و پشتیبان کارگر باشند.

در همان دیدار کارگری دیگر گفت: سال ۸۹ محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور آن وقت با ابلاغ بخش‌نامه‌ای شرکت پیمانکاری را حذف کرد و کارگران معدن قرارداد مستقیم با شرکت داشتند و اکنون دیگر این بخش‌نامه‌ها ابلاغ نمی‌شود، انتظار می‌رود به‌منظور احقاق حق کارگران معدن با ابلاغ بخش‌نامه‌ای پیمانکاری حذف شود و کارگران مستقیم با شرکت قرارداد امضا کنند.

خانواده معدنچیان یکی از دلایل فوت کارگران را عدم ایمنی کافی در معدن طزره می‌دانستند و در همین خصوص خواستار پیگیری قضایی این پرونده بودند تا مقصران اصلی شناسایی و اعلام شوند.

بررسی دقیق و موشکافانه حوادث معادن توسط کارشناسان، ارائه گزارش به‌منظور جلوگیری و برطرف‌شدن مشکلاتی که شاید در آینده دوباره رخ دهد یکی دیگر از موضوعاتی است که در معدن طزره دامغان مورد تحقیق و بازنگری است.

اگر مسئولین قبل از بروز حادثه و ممنوع شدن فعالیت معدن، از حوادث قبلی درس و عبرت گرفته باشند و همین موارد را معیاری صحیح برای ایمنی دیگر معادن قرار دهند شاید دیگر شاهد بروز حادثه نباشیم.

محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی به کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی مأموریت داد تا علل وقوع این حادثه را به‌سرعت و با توجه ویژه به قصور و تقصیرات به‌خصوص در تأمین تجهیزات لازم برای جلوگیری از حوادث این چنینی و عنایت به اظهارات سایر کارکنان و شاهدان عینی مورد بررسی قرار دهد.

قالیباف همچنین از کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی خواست گزارش آن را با فوریت در صحن علنی مجلس شورای اسلامی ارائه کند.

الهویردی دهقان نماینده مجلس و عضو کمسیون صنایع و معادن هم به‌منظور بررسی ابعاد حادثه و بازدید از معدن طزره طی روز‌های گذشته به دامغان سفر کرد که البته با اعتراض هسته مطالبه‌گری معدن طزره روبه‌رو شد؛ دانشجویان معتقد بودند سخنان خانوادهٔ بازماندگان و معدنچیان که یک طرف ماجرا قرار دارند به‌اندازه‌ای که باید شنیده نشده و قاعدتاً در گزارش تأثیری نخواهد داشت.

محمدجعفر عبدالهی رئیس‌کل دادگستری استان سمنان در ارتباط با آخرین وضعیت پرونده حادثه انفجار در معدن طزره گفت: پرونده این حادثه به هیات سه‌نفره اولیه کارشناسان حوادث ناشی از کار ارجاع و تأکید شده تا مقصران با سرعت و دقت شناسایی شوند و در صورت عدم رعایت نکات ایمنی، مراتب اعلام شود.

حال تقریباً سه هفته از حادثه معدن طزره دامغان می‌گذرد و هنوز خبری از گزارش مجلس و حتی مسئولین قضایی استان نشده است؛ خانواده‌های جان‌باختگان، معدنچیان، کارشناسان و جریان‌های دانشجویی هم منتظرند تا گزارش دقیق حادثه اعلام شود تا پیگیری قضایی و تدابیر جدی برای ایمنی دیگر معادن انجام شود.


دنیای معدن

 انتهای خبر/