به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، «شهید مسعود شحنه» یکم فروردین ۱۳۴۷ در شهرستان تهران دیده به جهان گشود.

 پدرش هادی و مادرش خدیجه نام داشت. دانش‌‏آموز اول متوسطه بود. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پنجم تیرماه ۱۳۶۲ در پاسگاه زید عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای امامزاده یحیای شهرستان سمنان قرار دارد. برادرش مجید نیز به شهادت رسیده است.

نمره اخلاق و حجاب
سلام به محبوبه خانم، خواهر کوچولویم. این نامه را برای تو نوشتم. از تو می‌خواهم در جواب نامه برایم بنویسی چند تا بیست در امتحانات نوبت سوم گرفته‌ای. امیدوارم که همه نمره‌هایت خصوصاً نمره اخلاق اسلامی و حجابت بیست باشد. هر وقت به امامزاده یحیی رفتی به جای من هم یک حمد و سوره برای داداش عزیزمان مجید و پسرعمویمان عباس بخوان!

سجده آخرش، بوی شهادت می‌داد
خدایا! هرگز یادم نمی‌رود، مسعود شحنه در آنجا به سجده آخر رفته بود و گریه می‌کرد. نمی‌دانم چه می‌گفت، اما از خدایش حتماً تقاضا‌هایی داشت. اشک می‌ریخت مانند قطره‌های باران. چه راز و نیازی که خدا به زودی آن را قبول کرد.

خدایا! مسعود سر از سجاده‌اش برداشت و از حسینیه بیرون رفت. بیرون رفتنی که کنارش شهید شد و به خدا پیوست.

خدایا! مسعود با ترکش خمپاره‌ای از ما جدا شد. او سرش با ترکش خمپاره آشنا گردید و به پیمانش وفا نمود.

خدایا! به ما توفیق بده تا بتوانیم یک سجده‌ای مانند آخرین سجده مسعود انجام دهیم. روز آخر ماه رمضان به فکر مسعود افتادم؛ به فکر تبسم‌ها، دوستی‌ها و از همه مهمتر به فکر سجده‌هایش. آن موقع که سرپست بود و به او سر می‌زدم دعا می‌کرد.

خدایا! مسعود را از ما راضی بگردان. اگر در حق او کاری درست انجام ندادیم، از ما درگذر.

(قسمتی از دست‌نوشته شهید محمدحسین اشرف در دفتر خاطراتش)

انتهای خبر/