یونس صالحیان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ ضمن اشاره به شرایط خاص اقلیمی مناطق تحت کشت این محصول گفت: در مزارع زعفران شهرستان مهدی‌شهر، خسارت اقتصادی آفات شایع از جمله کنه پیاز زعفران را مشاهده نمی‌کنیم که این اتفاق به علت وجود سرما و دوره یخ‌بندان است.

مسئول مرکز جهاد کشاورزی شهمیرزاد اظهار کرد: علاوه بر برودت هوا، برای پیشگیری از عوامل خسارت‌زا، کشت عمقی در نظر گرفته می‌شود که این عمل کمک‌کننده خواهد بود، همچنین به کشاورزان توصیه می‌شود در زمان کاشت از پیازهای ضدعفونی شده استفاده کنند.

وی در معرفی گستره جغرافیایی کشاورزی شهرستان مهدی‌شهر افزود: مهدی‌شهر شهرستانی است که عرصه کشت‌وزرع آن از در جزین و مهدی‌شهر آغاز و تا دربند، شهمیرزاد، و از شمال غرب به سمت چاشم و خطیر کوه و شمال شرق شهرستان به سمت روستاهای پشت کوه و در نهایت تا فولاد محله ادامه دارد.

صالحیان تصریح کرد: در سال‌های اخیر از یک سو باتوجه‌به وقوع خشکسالی‌های پی‌درپی و محدودیت‌های شدیدی که در استفاده از منابع آبی شاهد بودیم، لزوم اعمال تدابیر مدیریتی که می‌بایستی برای این منابع در نظر گرفته شود تا بتوانیم کشاورزی پایداری در منطقه داشته باشیم را ضروری کرد و از سوی دیگر پتانسیل بالای تولید گیاهان دارویی در این شهرستان، موجب شد از این‌گونه‌های گیاهی در تدوین الگوی کشت استفاده کنیم.

این مقام مسئول خاطرنشان شد: با عنایت به اینکه بسیاری از گیاهان دارویی در این خطه به‌صورت طبیعی در رویشگاه‌های منابع طبیعی وجود دارند، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان این گیاهان اهلی‌سازی شده و در حال حاضر در زمین‌های زراعی در سطح وسیع تحت کشت هستند.

صالحیان ابراز داشت: در سال‌های اخیر در استان سمنان در زمینه تولید زعفران اقدامات خوبی صورت‌گرفته و در این زمینه پیشرفت‌های چشمگیری در حصول عملکرد و بازاریابی مناسب باهدف جایگزینی در الگوی کشت به‌دست‌آمده است.

این کارشناس مسئول اظهار داشت: بهترین زمان کشت این گیاه در شهرستان مهدی‌شهر تا قبل از ورود به گرمای تابستان و از اوایل خرداد تا پانزدهم تیرماه است که اگر کشاورز به این تاریخ برای کشت نرسد به او پیشنهاد می‌کنیم اوایل شهریورماه این کار را انجام دهد که تا قبل از ورود به خواب حقیقی، زعفران به زمین منتقل شده باشد.

وی با بیان میزان عملکرد زعفران در هکتار تصریح کرد: تراکم‌های متفاوتی برای کشت وجود دارد به طور مثال اگر فاصله بین ردیف‌های کشت ۲۵ سانتی‌متر و فاصله پیازها روی ردیف ۸ سانتیمتر در نظر گرفته شود در این صورت برای هر مترمربع ۵۰ عدد پیاز نیاز داریم و با فرض اینکه وزن هر پیاز بالای ۸ گرم باشد، ۴ تا ۵ تن پیاز در هکتار برای کشت نیاز خواهیم داشت. البته این مقدار بسته به فاصله پیازها روی خط تا ۸ تن نیز متغیر است.

صالحیان تصریح کرد: اگر هر پیاز یک گل بدهد در سال اول در هر هکتار حداقل دو و نیم کیلوگرم زعفران خالص خشک شده تولید می‌شود. این مقدار در سال‌های آتی در صورت مناسب‌بودن شرایط رشدی روند صعودی خواهد داشت.

وی در خصوص مبارزه با علف‌های هرز مزارع زعفران خاطرنشان کرد: از مهم‌ترین اقدامات در مرحله داشت، مبارزه با علف‌های هرز است؛ زیرا علف‌های هرز مهاجمانی محسوب می‌شوند که با گیاه زراعی بر سر نور و مواد غذایی رقابت می‌کنند و از رسیدن مواد غذایی به محصول کاشته شده جلوگیری می‌کنند. در مناطق کاشت مهدی‌شهر مبارزه با علف‌های هرز به‌صورت دستی و غیرشیمیایی و با وجین انجام می‌گیرد. بخش دیگر مبارزه با استفاده از ادواتی است که در بین ردیف‌های کشت حرکت می‌کنند.

وی خاطرنشان شد: وجین علف‌های هرزی که از خاک خارج می‌شوند باید قبل از به گل رفتن باشد در این صورت می‌توان به‌عنوان کود سبز مجدد به خاک برگرداند تا در نهایت به‌عنوان یک ماده آلی برای خاک تلقی شوند.

مسئول مرکز جهاد کشاورزی شهمیرزاد در ادامه افزود: بهترین زمان مبارزه با علف‌های هرز در منطقه، زمانی است که زعفران به خواب می‌رود، این زمان بعد از آب دادن بهاره خواهد بود.

وی در ادامه دررابطه‌با فیزیولوژی گیاه زعفران افزود: زعفران دارای یک دوره خواب و یک دوره بیداری است. پیاز زعفران ۷ تا ۱۰ سال می‌تواند در زمین باشد و باتوجه‌به میزان تراکم کاشت، دوره بهره‌برداری از آن متغیر خواهد بود. بستر کاشت زعفران نباید خیلی شنی یا رسی باشد و میزان حاصلخیزی آن با آزمایش خاک شناسایی می‌شود.

وی در خصوص تعداد دفعات آبیاری مزارع زعفران یادآور شد: در مناطق تحت پوشش شهرستان مهدی‌شهر زعفران در مجموع به شش مرحله آبیاری نیاز دارد. در مزارع تازه کشت شده بلافاصله بعد از کاشت و قبل از گل‌دهی آبیاری انجام می‌شود. به این آب گل آب یا بار آب نیز می‌گویند. آب دوم یا زاج آب بعد از برداشت به‌عنوان آب تغذیه‌ای است. زمانی که زعفران ۴برگی و اندازه برگ‌ها ۴ الی ۸ سانتی‌متر شد بر اساس آزمایش خاک مواد غذایی موردنیاز به همراه این آبیاری به گیاه داده می‌شود.

این مقام مسئول افزود: آبیاری سوم مصادف با ماه آذر و دی، آبیاری چهارم در بهمن یا اسفند و آبیاری پنجم در اوایل فروردین پس از رصد مداوم زمین به لحاظ میزان رطوبت خواهد بود. اگر بارندگی داشته باشیم در هر کدام از این زمان‌ها آبیاری کنسل خواهد شد. آب ششم که آب مهم و مؤثر در عملکرد است به زرآب یا زرد آب معروف است و در اردیبهشت که‌برگ‌ها زرد شده و نصف بیشتر برگ‌ها خزان کردند داده می‌شود. توجه کشاورزان به این مرحله آبیاری بسیار ضروری است.

صالحیان دررابطه‌با سایر اقداماتی که می‌بایستی در طول دوره صورت گیرد افزود: در اسفند یا فروردین زمانی که درجه حرارت بالا می‌رود بر اساس آنالیز برگی به کمبود مواد غذایی گیاه پی خواهیم برد و این عناصر غذایی را از طریق محلول‌پاشی به گیاه می‌رسانیم.


انتهای خبر/