حالت تاریک
  • چهارشنبه, 1403/08/23 شمسی | 2024/11/13 میلادی
گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهدای استان سمنان؛

خدایا تا هاجر نشوم، نمی‌توانم مجاهد باشم

خدایا تا هاجر نشوم، نمی‌توانم مجاهد باشم

شهید «حسینعلی حسنی»، در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خدایا! این بنده حقیر که سراپا گناهم، از تو پوزش می‌طلبم و در آن می‌بینم که تا هاجر نشوم، نمی‌توانم مجاهد در راه تو باشم.»

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، شهید «حسینعلی حسنی» دوم اردیبهشت ۱۳۴۸ در روستای کلاته از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش سعدالله و مادرش نسا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. تعمیرکار رادیو و تلویزیون بود. به‌عنوان پاسدار وظیفه کمیته انقلاب اسلامی در جبهه حضور یافت. شانزدهم دی ۱۳۶۶ با سمت تک‌‏تیرانداز در ارومیه توسط گروه‏‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله و ترکش به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

گزیده‌ای از دست‌نوشته شهید:

خدایا! تا هاجر نشوم، نمی‌توانم مجاهد در راه تو باشم

خدایا! این بنده حقیر که سراپا گناهم، از تو پوزش می‌طلبم و در آن می‌بینم که تا هاجر نشوم، نمی‌توانم مجاهد در راه تو باشم و تا ایمانم در کوره عشق تو خالص نشود و آن صیقلی‌ خود را به دست نیاورد، هرگز مجاهد نمی‌شوم. پس ای خدا! از تو می‌خواهم مرا عفو کنی، زیرا تا مرا عفو نکنی، آن فیض عظیم را نسبت به من افاضه نمی‌کنی. پس آن روزنه عشق و محبت به خود را بر روی این گناهکار باز بفرما تا در جوار حسین (ع) آتش عشق خود نسبت به حسین (ع) را آشکار کنم.

انتهای خبر/

درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از