به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ خلیج‌ فارس، این آبراه استراتژیک و تاریخی، نه‌تنها به‌عنوان یک مرز جغرافیایی، بلکه به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ملی ایرانیان شناخته می‌شود. تاریخ گواهی می‌دهد که آب و خاک این منطقه چون خون و تن بخشی از وجود هر ایرانی است و هرگونه دست‌درازی به سرحدات و کرانه‌های آن، اعلان جنگی آشکار علیه ملت ایران خواهد بود. ایرانیان در طول تاریخ با فداکاری و ایثار، خلیج‌ فارس را از گزند تجزیه و اشغال حفظ کرده‌اند.

شرایط کنونی کشورمان ما را به یاد روزهای آغازین انقلاب اسلامی می‌اندازد؛ روزهایی که برخی گروه‌ها به‌دنبال سهم‌خواهی از خاک میهن بودند. در آن زمان، دشمنان داخلی و خارجی از جمله رژیم بعثی صدام و احزاب تجزیه‌طلب در مناطق مختلف کشور، تلاش کردند تا ایران را به چندپاره تقسیم کنند. این تلاش‌ها با ناکامی مواجه شد و در ادامه جنگ تحمیلی هشت‌ساله‌ای آغاز شد که بیش از ۲۲۰ هزار شهید را تقدیم کرد تا چشم طمع دشمنان را کور کند.

امروز نیز تهدیداتی مشابه با چهره‌ای جدید در حال تکرار است. سران کشورهای اروپایی و اعضای شورای همکاری خلیج‌فارس در پی پی‌ریزی طرح‌هایی حقوقی برای ضمیمه‌کردن جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک به خاک امارات هستند. این جزایر نه‌تنها بخشی از سرزمین ایران هستند، بلکه حاکمیت بر بخش عمده‌ای از خلیج‌ فارس را نیز تثبیت می‌کنند. این تلاش‌ها در واقع مقدمه‌ای برای تغییر نام خلیج‌فارس و دست گذاشتن بر دیگر جزایر ایرانی است.

تاریخ خلیج‌ فارس مملو از حماسه‌ها و دلاوری‌های ایرانیان است. در سال ۱۰۰۰ شمسی، شاه‌عباس صفوی با تدبیر خود توانست پرتغالی‌ها را از جزیره هرمز بیرون کند. او با استفاده از نیروی دریایی کمپانی هند شرقی، به جنگ با بیگانگان رفت و در نبردی سخت، بیگانگان را تسلیم کرد. این پیروزی‌ها نشان‌دهنده اراده ملت ایران برای حفظ تمامیت ارضی خود بوده است.

در دوران پهلوی نیز تلاش‌هایی برای بازپس‌گیری جزایر سه‌گانه صورت گرفت و خاندان پهلوی قصد ایستادگی مقابل این جریان را نداشت؛ اما دریادار غلامعلی بایندر، فرمانده نیروی دریایی ارتش ایران، در سال‌های ۱۹۳۳ و ۱۹۳۴ میلادی با بازدید از جزایر تنب، بر حاکمیت ایران بر این مناطق تأکید کرد. او همچنین با پایین کشیدن پرچم انگلیس در بندر باسعید و برافراشتن پرچم ایران، نشان داد که هیچ‌گونه تسامحی در برابر اشغالگری وجود نخواهد داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، خلیج‌ فارس همچنان شاهد رشادت‌های بسیاری بوده است. یکی از این فداکاری‌ها توسط گروهی از رزمندگان به فرماندهی نادر مهدوی رقم خورد که برای حفاظت از مرزهای کشور جان خود را فدای میهن کردند.

شانزدهم مهرماه ۱۳۶۶، روزی است که نام سردار شهید نادر مهدوی و هم‌رزمانش در تاریخ دفاع مقدس ایران به ثبت رسید. این روز، یادآور فداکاری‌ها و جان‌فشانی‌های رزمندگانی است که با شجاعت و ایثار برای حفاظت از آب‌های نیلگون خلیج‌فارس به میدان نبرد رفتند. سردار مهدوی به همراه سرداران شهید دیگری چون غلامحسین توسلی، بیژن گرد، نصرالله شفیعی، آبسالانی و مجید مبارکی، با سه فروند قایق تندرو توپ‌دار به نام «بعثت» و یک فروند ناوچه به نام «طارق»، به سمت جزیره فارسی حرکت کردند.

این عملیات تحت فرماندهی سردار شهید مهدوی انجام می‌شد. پس از رسیدن به جزیره فارسی و ادای فریضه نماز، صدای انفجار مهیب ناشی از انهدام رادار پایگاه فرماندهی توسط بالگردهای آمریکایی به گوش می‌رسید. این صدا نشان‌دهنده وجود دشمن در منطقه بود و سردار مهدوی بلافاصله نیروهای تحت امر خود را برای مقابله‌به‌مثل فراخواند. در آن لحظات حساس، قایق حامل شهید آبسالان و نصرالله شفیعی نیز هدف موشک آمریکایی‌ها قرار گرفت و این وضعیت بحرانی، عزم و اراده رزمندگان را دوچندان کرد.

سردار مهدوی و یارانش در یک درگیری شدید موفق شدند با استفاده از موشک استینگر یکی از بالگردهای آمریکایی را منهدم کنند. این پیروزی نه‌تنها روحیه آنان را تقویت کرد؛ بلکه نشان‌دهنده قدرت و اراده نیروهای ایرانی در برابر دشمنان بود. در این نبرد، تنها ناوچه طارق که سردار مهدوی بر آن سوار بود، سالم مانده بود و دو قایق دیگر هدف قرار گرفته بودند.

اما این پیروزی‌ها بدون هزینه نبود و سردار مهدوی و هم‌رزمانش به دست دشمن افتادند. دستگیری نادر برای دشمن بسیار حیاتی بود؛ به‌گونه‌ای که پس از دستگیری اعضای بازمانده ناوگروه، بلافاصله در صدد شناسایی او برآمدند. دست و پای نادر توسط دشمن بسته شد، اما او هرگز تسلیم نشد و روحیه خود را حفظ کرد. این نکته نشان‌دهنده عزم راسخ او در برابر فشارهای دشمن بود.

نادر مهدوی به همراه بیژن گرد هم‌زمان در حال شلیک به بالگردهای آمریکایی بودند و تلاش می‌کردند تا شهدا و زخمی‌ها را از آب بیرون بکشند. پس از ۲۰ دقیقه رزم جانانه، آن‌ها زنده به چنگال دشمن افتادند. این حادثه نشان‌دهنده فداکاری و ایثار رزمندگان ایرانی است که هیچ‌گاه از وظیفه خود کوتاه نمی‌آیند.

پس از گذشت 6 روز، پیکرهای مطهر شهدا و اسرا از مسقط پایتخت عمان به مقام‌های ایرانی تحویل داده شد و از مرز هوایی وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد. هنگامی که پیکر مطهر سردار مهدوی به خاک پاک میهن رسید، دست‌ها و پاهایش محکم بسته شده بود. این تصویر نمادین نشان‌دهنده ترس دشمن حتی از جسم بی‌جان یک سردار شهید بود.

سردار شهید نادر مهدوی نه‌تنها یک فرمانده نظامی بلکه نماد مقاومت و ایستادگی ملت ایران در برابر متجاوزان بود. او با فداکاری‌های خود نه‌تنها در تاریخ جنگ تحمیلی بلکه در دل‌های مردم ایران جاودانه شد. یاد او همیشه زنده خواهد ماند و نسل‌های آینده از دلاوری‌های او الهام خواهند گرفت.

عملیات جزیره فارسی، یادآور روزهای سخت جنگ تحمیلی است که چگونه رزمندگان ایرانی با وجود کمبود امکانات و شرایط دشوار، با ایمان و اراده‌ای قوی به میدان آمدند و از تمامیت ارضی کشور دفاع کردند. این حماسه‌ها باید همواره در یادها بماند تا نسل‌های آینده بدانند که چه قربانی‌هایی برای حفظ استقلال و آزادی کشور انجام شده است.

یاد سردار شهید نادر مهدوی و هم‌رزمانش باید الگویی برای همه ما باشد. آن‌ها نشان دادند که عشق به میهن و ایستادگی در برابر ظلم و تجاوز، همیشه پیروز خواهد بود. خلیج‌فارس، با تمام زیبایی‌ها و چالش‌هایش، همچنان گواهی بر فداکاری‌های این دلاوران تاریخ ایران خواهد بود.

خلیج‌ فارس نه‌تنها یک آبراه استراتژیک است، بلکه نماد هویت ملی و تاریخ پرفراز و نشیب ایرانیان است. تهدیدات کنونی علیه این منطقه باید با اتحاد و همبستگی ملی پاسخ داده شود. ایرانیان همواره نشان داده‌اند که برای حفاظت از خاک و تمامیت ارضی خود آماده‌اند و این اراده ملی باید در برابر هرگونه چالش جدید تداوم یابد. خلیج‌فارس همچنان گورستان بیگانگان خواهد بود؛ چرا که تاریخ گواهی می‌دهد که ایرانیان هرگز تسلیم نخواهند شد.

انتهای خبر/