به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ «شهید سید علی شعنی» بیست و پنجم بهمن ۱۳۴۷ در روستای چهارده از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش سید حسن، کارگر شرکت زغال‌سنگ بود و مادرش سیده مرضیه نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. کارگری می‌کرد. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم آبان ۱۳۶۲ در پنجوین عراق بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در گلزار شهدای فردوس رضای شهرستان زادگاهش قرار دارد.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

قسم به خداى حسین، من راهم را یافتم. خون حسین جارى است و مکتب حسین ایثار و خون مى‌خواهد، خونى که با آن، مکتب زنده شود و براى سیراب‌کردن بوته نهال انقلاب اسلامى هزاران مرد و زن جوان و حتى بچه‌هاى 6 ماهه از جان خود گذشتند تا مکتب حسین و حماسه کربلا را زنده کنند. آرى! به قول امام مکتبى که شهادت دارد اسارت ندارد.

پدر و مادرم! من با خودسازى و خودآگاهى این مکتب را انتخاب کردم و در این راه بر من تحمیلی نیست، چنانچه خود مى‌دانى که من زندگی‌ام چنین بوده و پایانش هم چنین شد، پس بر من نگریید. گریه براى حسین و یارانش لازم نیست، گریه براى کسى است که روى تختخواب گوشه خانه‌اش مى‌میرد. حسین که در مقابل کفار ایستاد و تا دم آخر کفار را کشت و سپس راهى بهشت موعود شد. دیگر براى گریه و زاری کافیست باید در چنین مواقعى هر انسان ایمانى به چنین مکتبى ببالد که چنین افرادى را در دامن فاطمه پرورش داد و تحویل جامعه داد.

راه حسين و خمينى را ادامه دهید

از چنین پدری چون على و مادرى مثل فاطمه انتظار چنین اولادى را باید داشت که حسین کربلا باشد. پس پدر و مادر گرامى! از شما‌ها مى‌خواهم چنین باشید، براى من مبادا گریه کنید. تنها مسئولیتى که شما‌ها بعد از من دارید، ادامه راه حسین و خمینى است. مبادا در مقابل منافقان خم به ابرو آورید تا آن‌ها شما را پریشان‌حال ببینند. پدر و مادر! باید افتخار کنید. ممکن است حتى جسد من به دستتان نرسد، چون جنگ است و جنگ این چیز‌ها را هم دارد. باز باید کوچک‌ترین ضعفی به خود راه ندهید که پریشانی‌تان روح مرا در بهشت عذاب خواهد داد. باید افتخار کنید که توانستید پسری پرورش دهید که با خودآگاهی کامل راه شهادت را پیموده است.

حسین و خمینی سازنده تاریخ هستند

خواهران! امیدوارم شما‌ها چون زینب عمل کنید و بعد از برادرتان شما‌ها نیز ادامه‌دهنده راه او باشید و در راه هدفتان استوار و محکم باشید و تو اى على‌اکبر برادرم! امیدوارم در نبرد برادرت راه او را ادامه دهى و همواره مطیع اوامر پدر و مادر باشى و خداوند تو را در هدفت یارى دهد و در آخر تنها توصیه‌اى که به نزدیکان، فامیل‌ها، دوستان و آشنایان دارم این است که راه سرخ حسین را ادامه‌دهنده باشند.

انتهای خبر/