زهرا عفتی‌مقدم در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با بیان اینکه پسرم امیرعلی حلاجیان جوان ۲۱ ساله‌ای بود که در سال ۱۳۹۷ بر اثر سانحه رانندگی دچار مرگ مغزی شد، اظهار کرد: تصمیم به اهدای اعضای بدن پسرم یکی از سخت‌ترین اما آگاهانه‌ترین تصمیمات زندگی‌ام بود.

مادر اهداءکننده در ادامه افزود: امیرعلی در جریان یک سانحه تصادف با موتورسیکلت دچار آسیب شدید مغزی شد و پس از چند روز بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، مرگ مغزی وی توسط تیم پزشکی تأئید شد.

عفتی‌مقدم ادامه داد: پس از اعلام مرگ مغزی تیم فراهم‌آوری اعضای پیوندی با ما وارد گفتگو شد و اطلاعات لازم درباره امکان اهدای عضو را در اختیار خانواده قرار دادند.

وی عنوان کرد: مشورت‌های انجام‌شده در خانواده منجر به تصمیم‌گیری نهایی برای اهدای اعضای حیاتی بدن فرزندم شد و کلیه‌ها، کبد و قلب امیرعلی جهت پیوند به بیماران نیازمند منتقل شد و روند اهدای عضو طبق ضوابط قانونی و شرعی انجام گرفت.

این مادر اهداءکننده با بیان اینکه «فرزندم با رفتنش به بیماران دیگری زندگی بخشید»، گفت: اهدای عضو موجب تسکین بخشی از آلام ما در آن شرایط بحرانی شد و اطلاع از بهبود وضعیت جسمی گیرندگان عضو برای خانواده ما دلگرم‌کننده بود.

وی تصریح کرد: تصمیم‌گیری در لحظات بحرانی نیازمند اطلاع و آمادگی قبلی است و بسیاری از خانواده‌ها به دلیل فقدان آگاهی کافی امکان گرفتن چنین تصمیمی را از دست می‌دهند.

عفتی‌مقدم ضمن تأکید بر لزوم فرهنگ‌سازی عمومی در زمینه اهدای عضو اظهار داشت: لازم است دستگاه‌های مسئول، رسانه‌ها و نظام آموزشی کشور در جهت تبیین مزایای انسانی، اجتماعی و دینی اهدای عضو برنامه‌ریزی هدفمندتری داشته باشند.

وی بیان کرد: داشتن کارت اهدای عضو می‌تواند مسیر تصمیم‌گیری در این شرایط را برای خانواده‌ها شفاف‌تر کند چرا که این کارت نه‌ تنها نشان‌دهنده اراده فرد اهداکننده است بلکه موجب کاهش فشار روانی بر خانواده در لحظات تصمیم‌گیری نیز می‌شود.

عفتی‌مقدم در بخش دیگری از سخنان خود عنوان کرد: فرایند اهدای عضو در بیمارستان با هماهنگی کامل و رعایت اصول قانونی، شرعی و پزشکی انجام شد و خانواده ما از نحوه رفتار و همکاری تیم پیوند رضایت داشت.

وی خاطرنشان کرد: آشنایی با خانواده‌های گیرندگان عضو نیز برای ما تجربه متفاوتی بود و آن‌ها با دریافت عضو حیاتی به زندگی بازگشتند و قدردان این تصمیم بودند.

این مادر اهداءکننده ابراز کرد: هرچند غم از دست دادن فرزندم برای همیشه باقی است اما آگاهی از اینکه مرگ مغزی پایان زندگی نبود و منجر به ادامه حیات دیگران شد اندکی از بار این اندوه کاست و دلمان را آرام کرد.

انتهای خبر/