به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، «شهید علی‌اکبر ابراهیمی» بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۴۵ در شهرستان سرخه به دنیا آمد. پدرش حسینعلی و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به‌عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و نهم اردیبهشت ۱۳۶۵ در مهران توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت ترکش به سر، صورت و شکم، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.

گزیده‌ای از دست‌نوشته شهید:

معلم، مجسمه تقوا و انسانیت
هر لحظه از عمر گران‌بهایت که می‌گذرد، گام‌های موثری جهت تقرب به حق تعالی بردارید و با ذکر، دعا، نماز و عبادت توفیق نورانی کردن قلب روشنت را داشته باشی، به طوری که جز او را نبینی، جز برایش کاری انجام ندهی و جز در راهش قدمی برنداری. همیشه برایش، در راهش و به یادش باشی که این اکمل‌المقام معنویت است.

مهمترین مسئله‌ای که در اعمال و کردار ما باید جلوه‌گری کند، صبغه‌الله است؛ اخلاص و خالصاً‌لله استد. چه بسا انسان‌هایی که شب‌ها را جز عبادت و راز و نیاز فکری و ذکری ندارند، اما پشیزی هم ارزشمند نیست، چه بسا انسان‌هایی که با یک نماز دو رکعتی خود را به رضوان باری تعالی می‌رسانند؛ آری اخلاص اگر نباشد نه تنها اجری و پاداشی نخواهد داشت، بلکه مسئولیت و کیفر هم خواهیم دید. تنها راه رسیدن به اوج مقام معنویت مُهر اخلاص بر اعمال نهادن است و بس.

خدا می‌داند نمی‌خواهم بگویم ما برای این وزارت مفید هستیم، چون بار‌ها به دوستان گفتم که من شایستگی و لیاقت پرورش انسان‌ها را ندارم. معلم باید مجسمه تقوا و انسانیت باشد که هرگاه محصل او را دید، تکان خورده و راهش را به دست آورد.

انتهای خبر/