زهرا محمدی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به چرایی پرخاشگری در کودکان گفت: یکی از مشکلات شایع‌ در کودکان پرخاشگری و رفتار‌های ستیزه‌جویانه است، پرخاشگری یک واکنش‌ هیجانی و سریع در کودکان بوده که هنگام ناراحتی‌، ناکامی‌ و عدم رسیدگی به درخواست‌هایشان از خود بروز می‌دهند و معمولاً از اوایل کودکی شروع می‌شود.

 وی در ادامه افزود: طبق مطالعات انجام شده بر سنین بروز رفتارهای پرخاشگرانه، حدود ۵۵ درصد از پسران و ۴۱ درصد دختران از سن دو سالگی  و ۲۵ درصد پسران و ۳۴ درصد دختران از سن پنج‌ سالگی رفتارهای پرخاشگرانه را از خود بروز می‌دهند.

روانشناس خانواده تصریح کرد: در بعضی موارد رفتارهای پرخاشگرانه با ورود به مدرسه کاهش می‌یابد، اما این پایان ماجرا نیست زیرا در دوره نوجوانی این رفتار‌های پرخاشگرانه بازگشته و به اوج خود می‌رسد.

محمدی با بیان اینکه میزان ثبات پرخاشگری در دختران و پسران نامشخص است، گفت: نمی‌توان نظریه‌ای مبنی بر اینکه رفتارهای پرخاشگرانه در دختران بیشتر است یا پسران صادر کرد اما در هر سن و جنسیتی باید درمان شود زیرا پرخاشگری به‌عنوان یک آسیب اخلاقی، اگر کنترل نشود، ممکن است عارضه‌های جبران‌ناپذیری داشته باشد.

 وی خاطرنشان کرد: عدم درمان رفتارهای پرخاشگرانه به مرور مشکلاتی نظیر طردشدن از سوی هم‌سالان و دوستان، تضعیف عملکرد‌های تحصیلی و عدم ارتباط‌‌گیری صحیح در جامعه را برای کودک به ارمغان می‌آورد.

محمدی عنوان کرد: پرخاشگری انواع مختلفی دارد اما شایع‌ترین آن‌ها پرخاشگری وسیله‌ای برای رسیدن به هدفی خاص، پرخاشگری آزاردهنده به‌قصد آزار دیگران و پرخاشگری مستقیم و غیرمستقیم بر اساس شناخت و نشناختن علت پرخاشگری است.

وی اذعان کرد: در برخی موارد رفتار پرخاشگرانه با رفتار جرأت‌مندانه اشتباه گرفته می‌شود، اما پرخاشگری را باید از جرأت‌ورزی متمایز بدانیم زیرا در جرأت‌ورزی کودک به دفاع از حقوق یا متعلقات می‌پردازد، اما پرخاشگری نسبت به چیزهایی ابراز می‌شود که به عموم مردم تعلق دارد.

 محمدی ابراز کرد: خانواده‌ها نباید از رفتارهای پرخاشگرانه به سادگی عبور کنند و اجازه دهند پرخاشگری و خشونت در کودکان تثبیت شود، اگر مسئله پرخاشگری در کودک تبدیل به عادت شود و کودک خواسته‌های معقول و غیرمعقول خود را از طریق پرخاشگری دریافت کند هرگز زیر بار خیرخواهی و نصیحت دیگران نمی‌رود.

انتهای خبر/