به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»،  فعال رسانه‌ای در یادداشت اختصاصی نوشت: امام صادق (ع)، پنجمین امام شیعیان، از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار در تاریخ اسلام است. زندگی ایشان در دوران خلفای اموی، دوره‌ای پر از چالش و محدودیت برای تشیع، نقش محوری در شکل‌گیری و تثبیت مکتب فکری و عملی تشیع داشته است. نقش امام صادق (ع) نه تنها در رهبری دینی، بلکه در تحول و گسترش اندیشه‌های اسلامی، به خصوص در حوزه فقه، کلام، و حدیث، بسیار چشمگیر است.

یکی از عوامل کلیدی موفقیت امام صادق (ع) در این دوره، روش تعلیم و تربیت ایشان بود. ایشان با بهره‌گیری از روش‌های نوین و پویا، دانش خود را به شیوه‌ای جذاب و در عین حال مستدل به پیروان خود منتقل می‌کردند.

 این رویکرد شامل بحث‌های علمی، پرسش و پاسخ، و تعامل مستقیم با مردم بود. درس‌های امام صادق (ع) در حوزه‌های مختلف، از قبیل فقه، اخلاق، و اصول دین، منجر به شکل‌گیری فقه شیعی و گسترش دامنه دانش و آگاهی در جامعه اسلامی شد.

تأکید امام صادق (ع) بر تفسیر و تبیین قرآن کریم و احادیث پیامبر (ص) نیز بسیار مهم است. ایشان با استناد به منابع معتبر، به تفسیر دقیق و روشنی از آیات قرآن و روایات پیامبر اکرم (ص) پرداختند و دانش را با دقت و صحت در اختیار پیروان خود قرار دادند.

 این تلاش در حفظ و تبیین منابع دینی، موجب شد تا شیعه بتواند پاسخگوی نیازهای فقهی و دینی جامعه در شرایط خاص خود باشد.

فعالیت‌های امام صادق (ع) در ترویج تشیع در دوره خلفای اموی، با توجه به محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی زمان، امری با اهمیت و تأثیرگذاری فراوان بود. ایشان با صبر و حوصله و به دور از هرگونه خشونت، در جهت گسترش و تقویت ایمان و اعتقادات شیعیان تلاش کردند و توانستند با روش‌های مناسب، تأثیر قابل توجهی بر افکار و اندیشه‌های عمومی بگذارند.

اهمیت امام صادق (ع) در زمینه فقه اسلامی نیز غیرقابل انکار است. ایشان با تبیین و تفسیر احکام اسلامی، بنیان‌های فقه شیعه را استوار کردند، فقه شیعه، با تمرکز بر اصول عقلی و نقلی، در کنار فقه اهل سنت، به عنوان یکی از منابع مهم حقوقی اسلام مطرح است. 

 کار امام صادق (ع) در این حوزه، به عنوان پایه‌ای محکم برای فقها و دانشمندان شیعه در ادوار بعدی، مورد توجه و احترام قرار گرفته است.

روش تدریس و تعلیم امام صادق (ع) شامل پاسخ به پرسش‌های مختلف و ایجاد مباحث علمی در حوزه‌های مختلف از قبیل اصول دین، کلام، فقه و حدیث بود. این امر منجر به گسترش دانش و آگاهی در میان پیروان و شاگردان ایشان شده است.

به طور کلی، امام جعفر صادق (ع) با تدابیر دقیق و درک عمیق از زمانه خود، نقشی بی‌بدیل در تثبیت و تحول مکتب تشیع داشته‌اند.

 روش‌های تدریس و تعلیم ایشان، در کنار اعتقاد به اصول دینی، موجب پویایی و ثبات فقه شیعه و گسترش دانش در میان پیروان ایشان شد. میراث گرانبهای امام جعفر صادق (ع) امروز نیز به عنوان الهام‌بخش برای جامعه اسلامی و شیعیان، مورد توجه و احترام قرار دارد.

یادداشت: سمانه عرب- فعال رسانه