به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، «شهید محمدحسین صَرفی» هفدهم دی‌ماه ۱۳۲۹ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش زبیده نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر شرکت راه‌آهن بود. سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم بهمن‌ماه ۱۳۶۶ در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای فردوس‌رضای زادگاهش واقع است.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:
خواهرم! حضرت زینب(س) را الگو قرار بده
خدایا! در این روز جمعه توفیق بندگی به من حقیر عنایت فرما.

خدایا! تنها امیدم تویی و غیر از تو کسی را ندارم.

سخن این بنده حقیر با همسرم این است: از تو می‌خواهم همانند فاطمه زهرا(س) باشی و از او درس بیاموزی و فرزندانم را هدایت نمایی و بگذاری پسران درس حوزه بخوانند که ان‌شاءالله راهم را ادامه دهند.

سخن من به فرزندانم این است: شما باید الگو باشید و جامعه از شما درس بگیرد. دست از حمایت پیر جماران برندارید.

سخنم به خواهرم این است: خواهرجان! همانند زینب(س) باید صابر باشی و تو باید از زینب(س) درس بیاموزی. خواهرم نکند از این که من شهید شدم ناراحت شوی، همان‌طور که زینب(س) روز عاشورا برادر داد و فرزند داد، تو هم باید از زینب(س) درس بیاموزی.

انتهای خبر/