روایت پنج دهه جنایت؛
پهلوی اسطوره خیانت ملی
فعال رسانهای در یادداشتی اختصاصی نوشت: رژیم پهلوی با خیانت به استقلال ایران، فساد گسترده، نقض حقوق بشر و تبلیغات فریبکارانه میراثی تاریک از خود بهجا گذاشت.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ فعال رسانهای در یادداشتی اختصاصی نوشت: با گذشت بیش از چهار دهه از سقوط رژیم پهلوی هنوز جریانهای وابسته به استکبار جهانی و رسانههای مزدور سعی در تطهیر چهره این خاندان منحوس دارند اما آنچه بهوضوح از این تلاشها برمیآید نه تنها تحریف تاریخ و خیانت به حقیقت است بلکه تلاشی برای بازسازی هویتی است که به حق در پیشگاه مردم ایران فروپاشید.
قراردادهای ننگین و گروگانگیری اقتصاد ایران
یکی از مهمترین خیانتهای پهلوی وابستگی مطلق به قدرتهای خارجی بود، رضاخان با حمایت و هدایت انگلیسیها بر سر کار آمد و پایههای حکومت خود را بر خوشخدمتی به آنان استوار کرد.
قراردادهایی مانند «امتیاز نفتی دارسی» در دوران رضاشاه و سپس قرارداد ننگین «کنسرسیوم» در دوران محمدرضا شاه، منابع غنی نفتی ایران را در اختیار شرکتهای غربی قرار داد و استقلال اقتصادی کشور را به گروگان قدرتهای استعماری گرفت.
محمدرضا پهلوی نیز همواره خود را سرباز غرب معرفی میکرد و در پیمانهایی مانند سنتو و ناتو عملاً ایران را به مهرهای بیاراده در بازی قدرتهای جهانی تبدیل کرد و اسناد منتشر شده در آرشیو ملی آمریکا و انگلیس نشان میدهد که تصمیمگیریهای کلیدی دربار پهلوی از سیاستهای اقتصادی تا مسائل امنیتی، بدون هماهنگی با سفارتخانههای غربی ممکن نبود.
فساد و غارت ثروت ملی میراثی از دوران پهلوی
فساد فراگیر یکی از برجستهترین ویژگیهای رژیم پهلوی بود و خاندان پهلوی و وابستگان آنان با تشکیل شبکهای از رانت و اختلاس ثروت ملت ایران را غارت کردند و گزارشهای متعدد از سازمانهای بینالمللی اقتصادی نشاندهنده سوءمدیریت و هدررفت منابع ملی در دوران پهلوی است.
جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی که با هزینههای نجومی برگزار میشد نمونهای از این ولخرجیهای شاهانه در حالی بود که مردم در شهرها و روستاهای کشور با فقر دست و پنجه نرم میکردند.
فساد اجتماعی نیز یکی دیگر از جنبههای تاریک این دوره بود و دربار پهلوی به کانون اشرافیگری و بیبندوباری بدل شده بود و به جای اهتمام به ارتقای فرهنگی جامعه ترویج ابتذال و انحراف را در دستور کار قرار داده بود و گسترش قمارخانهها، کابارهها و مراکز فساد در شهرهای بزرگ ایران بهویژه تهران و شیراز نشان از بیتوجهی حکومت به ارزشهای دینی و اخلاقی ملت داشت.
ساواک؛ نماد سرکوب و خشونت رژیم شاهنشاهی
سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) بهعنوان یکی از مخوفترین دستگاههای امنیتی تاریخ معاصر نمادی از سرکوب و خشونت در دوران پهلوی بود، ساواک با نظارت مستقیم محمدرضا شاه و با همکاری سازمانهای اطلاعاتی غربی مانند سیا و موساد هرگونه صدای مخالفی را خفه میکرد و شکنجههای وحشیانه، زندانهای مخوف و اعدامهای بیمحاکمه، تنها بخشی از جنایات این سازمان است.
شهادت بسیاری از مبارزان انقلابی در زندانهای ساواک و گزارشهای مستند سازمانهای حقوق بشری مانند عفو بینالملل از وضعیت وخیم زندانیان سیاسی ماهیت ضد انسانی رژیم پهلوی را عیان میکند و این سرکوبها در سراسر کشور از خوزستان تا سیستان و بلوچستان و از کردستان تا خراسان به اجرا درآمد و هدف اصلی آن جلوگیری از بیداری ملت بود.
شکست پروژههای نمایشی و تشدید فاصله طبقاتی
رژیم پهلوی با صرف هزینههای هنگفت تبلیغاتی سعی داشت چهرهای مدرن و پیشرفته از خود به نمایش بگذارد، اما واقعیت این است که توسعهای که محمدرضا شاه مدعی آن بود نهتنها دردی از مردم دوا نکرد بلکه فاصله طبقاتی را بیشتر کرد. پروژههایی نظیر «انقلاب سفید» که با شعار اصلاحات ارضی و سوادآموزی آغاز شد در عمل به شکست انجامید و بسیاری از روستاییان را به شهرها کشاند جایی که با فقر و بیکاری روبهرو شدند.
تلاش برای تغییر هویت فرهنگی جامعه از طریق ترویج سبک زندگی غربی و تحقیر ارزشهای اسلامی زمینه نارضایتیهای عمیق اجتماعی را فراهم کرد و این اقدامات بهویژه در مناطقی که مردم بیشتر پایبند به فرهنگ دینی و بومی خود بودند موجب تشدید تضادها شد.
یکی از شبهات مطرح شده این است که رژیم پهلوی کشور را مدرن کرد و به توسعه رساند! این ادعا در حالی مطرح میشود که بیشتر پروژههای صنعتی و زیرساختی آن دوره بر اساس نیازهای غرب و بدون در نظر گرفتن منافع واقعی ملت ایران انجام میشد، بهعنوان مثال؛ صنایع مونتاژ خودرو و لوازم خانگی نهتنها وابستگی ایران به واردات را کاهش نداد بلکه موجب خروج بیشتر ارز از کشور شد.
دشمنان انقلاب تلاش میکنند تا جنایات ساواک و پهلوی را کمرنگ جلوه دهند اما اسناد و خاطرات بازماندگان زندانهای شاه غیرقابل انکار است و روایاتی که از شکنجهگاههایی مانند کمیته مشترک ضدخرابکاری نقل شده پرده از چهره واقعی رژیم پهلوی برمیدارد.
رژیم پهلوی با خیانت به استقلال ایران، فساد گسترده، نقض حقوق بشر و تبلیغات فریبکارانه میراثی تاریک از خود بهجا گذاشت و حقیقت آن است که این حکومت نه تنها در مسیر پیشرفت و تعالی ملت ایران گام برنداشت بلکه با وابستگی به قدرتهای خارجی و سرکوب مردم کشور را در ورطه نابودی قرار داد.
یادداشت: کوثر سعیدیان - فعال رسانهای
According to the analytical news outlet "Merat"; a media activist wrote in an exclusive note: More than four decades after the fall of the Pahlavi regime, streams affiliated with global arrogance and mercenary media still attempt to cleanse the image of this ominous dynasty. However, what clearly emerges from these efforts is not only the distortion of history and betrayal of truth but also an attempt to rebuild an identity that rightly collapsed before the Iranian people.
Shameful Agreements and Hostage-Taking of Iran's Economy
One of the most significant betrayals of the Pahlavi era was the absolute dependence on foreign powers. Reza Shah came to power with the support and guidance of the British, establishing the foundations of his government on serving them.
Contracts such as the "D'Arcy Oil Concession" during Reza Shah's reign and the disgraceful "Consortium Agreement" under Mohammad Reza Shah handed over Iran's rich oil resources to Western companies and took the country's economic independence hostage to colonial powers.
Mohammad Reza Pahlavi also consistently introduced himself as a soldier of the West, and through pacts such as CENTO and NATO, he effectively turned Iran into a submissive pawn in the game of global powers. Documents published in the U.S. and U.K. National Archives reveal that key decisions in the Pahlavi court, from economic policies to security matters, could not be made without coordination with Western embassies.
Corruption and Plundering of National Wealth: A Legacy of the Pahlavi Era
Widespread corruption was one of the most prominent characteristics of the Pahlavi regime. The Pahlavi family and their affiliates formed a network of rent-seeking and embezzlement, looting the wealth of the Iranian nation. Numerous reports from international economic organizations reveal mismanagement and the squandering of national resources during the Pahlavi era.
The extravagant celebrations of the 2,500-year monarchy, held at astronomical costs, exemplify these royal extravagances, while the people in cities and villages struggled with poverty.
Social corruption was another dark aspect of this period. The Pahlavi court became a hub of aristocracy and decadence. Instead of focusing on enhancing the cultural well-being of society, it promoted vulgarity and moral deviation. The proliferation of casinos, cabarets, and centers of corruption in major cities like Tehran and Shiraz illustrates the regime’s disregard for the religious and ethical values of the nation.
SAVAK: The Symbol of Repression and Violence of the Shah's Regime
The National Intelligence and Security Organization (SAVAK), one of the most terrifying security apparatuses in modern history, symbolized repression and violence during the Pahlavi era. SAVAK, under the direct supervision of Mohammad Reza Shah and in collaboration with Western intelligence agencies like the CIA and Mossad, silenced any dissenting voice. Brutal torture, horrendous prisons, and extrajudicial executions were only part of this organization's crimes.
The martyrdom of many revolutionary activists in SAVAK prisons and documented reports by human rights organizations like Amnesty International on the dire condition of political prisoners reveal the inhumane nature of the Pahlavi regime. This repression spanned the country, from Khuzestan to Sistan and Baluchestan, and from Kurdistan to Khorasan, aiming primarily to suppress the awakening of the nation.
Failure of Showcase Projects and Intensification of Class Divisions
The Pahlavi regime, by spending enormous amounts on propaganda, tried to present a modern and advanced image of itself. However, the reality is that the so-called development claimed by Mohammad Reza Shah not only failed to alleviate the people's struggles but also deepened class divides. Projects like the "White Revolution," launched under the banners of land reform and literacy campaigns, ultimately failed, forcing many villagers to migrate to cities, where they faced poverty and unemployment.
The attempt to change the cultural identity of society by promoting a Western lifestyle and belittling Islamic values caused profound social discontent. These actions, particularly in areas where people were more committed to their religious and local cultural values, exacerbated societal tensions.
One of the doubts raised is that the Pahlavi regime modernized and developed the country! This claim is made while most industrial and infrastructure projects of that period were based on Western needs, disregarding the genuine interests of the Iranian nation. For example, industries such as automobile and home appliance assembly not only failed to reduce Iran’s dependency on imports but also led to a greater outflow of foreign currency from the country.
Enemies of the revolution attempt to downplay the crimes of SAVAK and the Pahlavi dynasty, but the evidence and the accounts of survivors of the Shah's prisons are undeniable. The narratives from torture chambers like the Joint Anti-Sabotage Committee reveal the true face of the Pahlavi regime.
The Pahlavi regime, by betraying Iran's independence, widespread corruption, violating human rights, and deceitful propaganda, left a dark legacy behind. The truth is that this government not only failed to pave the way for the progress and prosperity of the Iranian nation but also, with its dependency on foreign powers and oppression of the people, brought the country to the brink of destruction.
Kosar Saeedian - Media Activist
\End Newe