به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ بدون شک هر نظامی تلخی‌ها و شیرینی‌هایی را از موفقیت و شکست تجربه کرده و تجربه خواهد کرد و عدالت برنده‌ترین شمشیر و خواستهٔ مهم هر ملتی است. در این شرایط چه کسی می‌داند سیاست در آستینش چه جوابی پنهان کرده و چه راه‌حلی برای مردم جهان دارد؟

ما نیز از این قاعده مستثنی نیستیم؛ خاطر مردم نجیب ایران سال‌هاست که از نفوذ گروه‌هایی ناروا که سیاستشان با نظام ما هیچ هم خونی و فامیلی‌اتی نداشته، متضرر شده است. حتی اغلب اوقات حریف بی‌آنکه هل‌من‌ مبارز بطلبد به جانمان افتاده و از درون ما را جویده و بمباران کرده است.

فتنه اخیر نمونه‌ای از این‌ دست جوییدن‌ها با دندان آلوده به‌دروغ است. به‌خاطر بیاوریم که جایگاه ولایت‌فقیه در نظام جمهوری اسلامی ایران، نتیجه هیچ سیاستی نیست؛ بلکه از حکومتی مردمی و عدالت اجتماعی مشروع است. حق بزرگ مردم است سرپرستی عادل و آگاه داشته باشند که ظاهراً علم سیاست آن را نمی‌پذیرد؛ بنابراین ولایت‌پذیری در هر سطح آن را برای مردم سخت و ناخواستهٔ کرده است چه خداوند باشد چه ولی‌فقیه چه قانون و قانون‌گذار!

در فتنه اخیر، مردم، به‌ویژه بانوان ایرانی، در سه‌ضلعی فتنه با زاویه‌های تقاضا، فشارهای رسانه‌ای و اغتشاش فکری به دام افتادند. باتوجه‌به اینکه مطالبه‌گری مطلوب را به‌درستی نیاموخته‌ایم، درخواست‌های اجتماعی مردم در میان هیاهوی اغتشاشاتی گم شد که رنگ و بوی جنبش داشت.

دشمن قطعاً به دنبال تغییر روند زندگی دلخواه مردم ایران نیست؛ بلکه مطمئناً دشمن به دنبال حفظ آرامش منافع خود است. از معترضین واقعی صف خود را از آشوبگران جدا کردند و از صحنه اغتشاشگران خارج شدند، مردم هم آب به آسیاب دشمن نریختند و عملاً دست فتنه‌گران خالی ماند.

عاقلانه نیست بیندیشیم این همه مشکل تنها به دلیل قانون حجاب پیش آمد کرده و با جمع‌شدن اغتشاشات پایان‌یافته است. سنگین‌ترین قسمت بهای اغتشاشات شکسته‌شدن بسیاری از حرمت‌ها و ایجاد شکاف بین نسل‌ها بود. تعدی از قانون هیچ کجای دنیا مورد استقبال نیست و جرم محسوب می‌شود.

اگر معترض به سبک و شیوه‌ای هم باشیم قطعاً باید راه و روش تغییر آن را بیاموزیم و به شیوه‌ای درست و اثرگذار مطالبه نماییم و این نکته را هم هرگز فراموش نکنیم که مهم‌ترین حربه سیاست، دروغ است و چه کسی از دروغ بیزار نیست؟

یک زندگی مطلوب در سایه آگاهی درونی میسر است و تغییریافتن، مؤلفه‌هایی همچون هدف‌گذاری، برنامه‌ریزی و سازماندهی، تعادل زندگی، خود مدیریت، روابط اجتماعی سالم، پذیرش و روبه‌جلو بودن، خودمراقبتی و سلامتی، آگاهی و یادگیری، قدرت‌های شخصی و توسعه فردی و قدرت همدلی و عمل به خیر و نیکوکاری دارا است که همین مؤلفه‌ها را کارشناس‌های غربی نیز توصیه می‌کنند.

حال بیندیشیم کجای اغتشاشات این موارد رعایت شد؟ جز انسجام برای قتل عزیزانمان و ازدست‌رفتن آرامش جمعی چیزی حاصل شد؟ عاقل‌ترین انسان‌ها آنهایی هستند که از تجربه‌ها عبرت می‌گیرند. برای رسیدن به آرامش واقعی باید دوراندیش و منصف و صالح بود.

ازآنجایی‌که نجابت در خون ما ایرانیان است قانون ناپذیر نیستیم و ظلم را در هیچ شکل و رویهٔ آن نخواهیم پذیرفت. اگر مسلمانیم مسلمان باشیم اگر آریایی هستیم آریایی حتی بی مذهبی قاعده و قانون خودش را دارد، هیچ انسانی نمی‌تواند بگوید بی‌قانون و چارچوب است. تخریب، آزار و برهم‌زدن آرامش جمعی، فریاد و پرخاشگری و توهین و تهمت، نقض قوانین، نادیده‌گرفتن حرمت و شرافت هیچ ارزش مطالبه‌گری در هیچ کتاب و زبانی وجود ندارد .

در جامعه‌ای که شرایط تعامل فراهم است؛ انتخابات خبرگان، مجلس، ریاست‌جمهوری و انتخاب ریاست‌جمهوری در سطح بالاتر و انتخاب مدیران در سطح میانی و مدیریت ارتباطات و رصد عملکردها و کنترل رفتارها در اختیار قدرت مردم است باید از قدرتمان درست و عادلانه استفاده کنیم.

همه انسان‌ها به شکل ساده و بر مبنای مصلحت و حکومت‌ها بر مبنای حفظ قدرت در تجربه زیسته‌ای و حیات خود آن را درک نموده‌اند. با اینکه تحلیل و نقطه‌نظرهای متعددی از نقش دروغ در رویدادها و سیاست‌ها خصوصاً در سطح بین‌الملل وجود دارد، اسناد و مدارک، تاریخ روابط، تغییرات و تعارضات، تنش‌ها و نوع واکنش طرفین، گویای اخلاق سیاسی و توصیف فلسفهٔ وجودی آن است. البته علاوه بر نوع برخورد، ابزار و میزان بهره‌گیری از امکانات و تشریفات موردتوجه تحلیلگران و صاحب‌نظران بوده و راستی و ناراستی هویدا و بر نتیجه اثرگذار است.

یادداشت: زهرا صفا، محقق و پژوهشگر


انتهای خبر/