همراهی با پدر؛ قدم در مسیر شهدا  

صحنه‌ای که بیشتر از همه چشم‌ها را خیره می‌کند، حضور پسرانی‌ست که در کنار پدرانشان آمده‌اند. این هم‌قدمی، فقط یک همراهی ساده نیست؛ همچون پلی است میان دو نسل که هر دو، در مسیر یاد و راه شهدا حرکت می‌کنند.  

پدری را می‌بینی که با دستان پینه‌بسته، تخته‌های جایگاه را در جای خود محکم می‌کند و در همان حال، به پسرش اشاره می‌کند تا پیچ‌گوشتی را بدهد. پسر با سرعت می‌دود، ابزار را با لبخند می‌دهد و دوباره به سراغ کار خودش می‌رود. این همکاری پدر و پسر، تنها یک کار روزمره نیست؛ یک آموزش بی‌کلام است که در آن، پسر معنای خدمت را از نزدیک لمس می‌کند.  

کار گروهی؛ یادگیری ارزش همدلی  

در ضلع دیگر، گروهی دیگر مشغول جارو کردن و مرتب‌سازی زمین هستند. هر از چند گاهی، یکی با شیطنت کمی آب روی غبار می‌پاشد تا خاک بلند نشود و دوستانش بخندند. اما حتی این شوخی‌ها هم باعث حواس‌پرتی از کار نمی‌شود. این همدلی و تقسیم وظیفه، پیش‌درسی برای مسئولیت‌پذیری‌ست که آینده‌ این نسل را شکل خواهد داد.  

نشانه‌های غیرت در چهره‌های کوچک  

وقتی به چهره‌ها نگاه می‌کنید، چیزی بیشتر از خستگی یا هیجان می‌بینید. در برق چشم‌های این نوجوانان، احساس مسئولیتی سنگین موج می‌زند؛ مسئولیتی که از خانه، از صحبت‌های پدر، یا از قصه‌های شنیده از میدان دفاع مقدس به آن‌ها رسیده است. انگار هر کدام، تصویری از شهیدی را در ذهن دارند که برایش کار می‌کنند.  

لحظات استراحت؛ گفتگوهایی از جنس صداقت

در میانه این کار پیوسته، گاهی زمانی برای استراحت شکل می‌گیرد. پسران روی پله‌ها یا کنار حوض کوچک محوطه می‌نشینند، لیوان‌های چای یا آب را سر می‌کشند و از کارهایی که انجام داده‌اند برای هم تعریف می‌کنند. برخی حتی از آرزوهایشان می‌گویند؛ آرزوهایی که گاهی با شهادت، ایثار و خدمت پیوند می‌خورد.

غروب در مصلی؛ خستگی که شیرین است  

با فرارسیدن غروب، سایه‌ها بلند می‌شود و نسیم خنکی از سمت جنوب شهر می‌وزد. پسران هنوز پراکنده در حال کارند؛ بعضی مشغول جمع‌آوری ابزار، بعضی هم در حال کمک به جابجایی صندلی‌ها. وقتی کار روزانه تمام می‌شود، کفش‌هایشان پر از گرد و غبار است و دست‌هایشان نشانه‌ای از رنگ و چوب دارد، اما لبخندهایشان گویای رضایت عمیق از یک روز خدمت است.  

پیوند نسل‌ها در یک قاب  

آنچه در مصلی این روزها شکل گرفته، چیزی فراتر از یک پروژه آماده‌سازی است. اینجا، نوجوانان با پدرانشان هم‌قدم می‌شوند، مهارت‌های ساده‌ای مثل بستن پیچ یا مرتب‌کردن محیط را یاد می‌گیرند، اما مهم‌تر از آن، با مفاهیمی ارزشمند مثل همدلی، ایثار و خدمت به دیگران آشنا می‌شوند.  

این لحظات، همان قاب‌های ماندگاری هستند که شاید سال‌ها بعد، وقتی این پسران بزرگ شدند، با افتخار از آن یاد کنند. 

فردایی از جنس خدمت

کنگره شهدای استان سمنان، علاوه بر بزرگداشت یاد شهدا، به صحنه‌ای برای تربیت نسل جدیدی از جوانان متعهد بدل شده است؛ نسلی که از همین امروز، با دست‌های کوچک اما دل‌های بزرگ، قدم در مسیر خدمت و ایثار گذاشته‌ و با پدرانشان هم‌راه شده‌اند تا فردای این سرزمین را بسازند.

از ۳۱ شهریورماه، مصلای بزرگ سمنان میزبان مردم خونگرم و ولایتمدار استان است؛ مردمی که با شور و اشتیاق، در برنامه‌هایی متنوع و اثرگذار حضور می‌یابند. غرفه‌های فرهنگی، نمایشگاه‌های عکس و اسناد دفاع مقدس، اجرای گروه‌های سرود نوجوانان، روایتگری یادگاران جنگ و...، تنها بخشی از فعالیت‌هایی است که در این روزها فضای شهر را معطر به عطر شهدا خواهد کرد.

در حاشیه این برنامه‌ها، حضور پررنگ نوجوانان و جوانان چشمگیر خواهد بود؛ کسانی که با پوشیدن لباس‌های بسیجی و بستن سربندهای «یا زهرا» و «یا حسین» یادآور روزهایی هستند که جوانان دیروز، بی‌ادعا و با ایمان، از جان خویش گذشتند. 

این کنگره، نمایشگاهی از ایمان، وحدت و عشق به میهن است؛ جایی که گذشته پرافتخار ملت با آینده امیدوارانه آن، در یک قاب می‌درخشد.

انتهای خبر/