به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، بحران آب سال‌هاست که بر اقلیم نیمه‌خشک سمنان سایه افکنده و حیات اقتصادی و حتی زیست‌پذیری شهرها را تهدید می‌کند. بر اساس داده‌های رسمی، متوسط بارش سالانه استان کمتر از ۱۲۰ میلی‌متر است و بخش قابل‌توجهی از دشت‌های مرکزی و جنوبی این استان در وضعیت فرونشست بحرانی قرار دارند.

در چنین شرایطی، پروژه‌های انتقال آب که قرار بود آینده‌ای پایدار برای شرب و کشاورزی رقم بزند، یا به کندی پیش رفته یا در مرحله اجرا متوقف شده‌اند.  

از سوی دیگر، فرسودگی شبکه توزیع و هدررفت آب در لوله‌های قدیمی، بخش مهمی از منابع محدود استان را از بین می‌برد. گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد بیش از ۳۵ درصد آب شرب شهری در مسیر توزیع از دست می‌رود و بسیاری از روستاها و شهرهای کوهستانی سمنان در تابستان گذشته تنها با تانکرهای سیار توانسته‌اند نیاز روزانه خود را تأمین کنند.  

در این میان، شهمیرزاد، شهری که روزگاری به داشتن منابع سرشار آب زیرزمینی معروف بود، امروز در متن همین بحران گرفتار آمده است؛ بحرانی که نه‌ فقط نتیجه خشکسالی‌های پی‌درپی، بلکه حاصل مجموعه‌ای از وعده‌های متوقف و طرح‌های نیمه‌تمام است.  

پانزده ماه از وعده وزیر نیرو برای تخصیص ۴۰ میلیارد تومان اعتبار جهت حل مشکل آب شرب سه شهر مهدیشهر، شهمیرزاد و درجزین می‌گذرد و بررسی‌های میدانی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» نشان می‌دهد این طرح در شهمیرزاد که بیش از هر سه شهر دیگر در تنگنای منابع آبی قرار دارد، به‌کلی متوقف مانده است.  

بر اساس داده‌های ایستگاه‌های هواشناسی استان سمنان، میزان بارندگی پاییزی امسال نسبت به سال گذشته حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است؛ آماری نگران‌کننده که زنگ خطر تابستانی خشک و دشوار را به صدا درآورده و نگرانی از بروز بحران‌های جدید در بخش شرب، کشاورزی و تأمین فشار شبکه را افزایش داده است.  

گزارش میدانی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» از سطح شهر نشان می‌دهد هیچ‌گونه عملیات اجرایی برای تعویض لوله‌های فرسوده آغاز نشده و آثار افت فشار و قطعی‌های مکرر آب که تابستان گذشته شهروندان را رنج داد، همچنان ادامه دارد.

در گفتگو خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» با اهالی نیز گلایه از راکد ماندن پروژه نوسازی شبکه آب به‌روشنی شنیده می‌شود و مردم از بی‌نتیجه ماندن وعده‌های عمرانی و دولتی ابراز نگرانی دارند.  

در ۱۵ مرداد ۱۴۰۳، علی‌اکبر محرابیان وزیر نیرو در دیدار با عباس گلرو نماینده مردم سمنان، مهدیشهر و سرخه، با تخصیص ۴۰ میلیارد تومان اعتبار برای رفع مشکلات آب شرب سه شهر مزبور موافقت کرده بود.  

بر اساس این مصوبه که در وب‌سایت رسمی وزارت نیرو ثبت شده، این اعتبار باید صرف احداث مخازن ذخیره، اصلاح شبکه انتقال و حفر و تجهیز چاه‌های جایگزین در این مناطق می‌شد.  

اکنون اما با گذشت بیش از یک‌سال و سه‌ماه، در حالی‌ که وضعیت پیشرفت پروژه در سایر شهرها نیازمند بررسی جداگانه است، تحقیقات پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» تأیید می‌کند در شهمیرزاد هیچ اقدام اجرایی مشاهده نمی‌شود و وضعیت تأمین آب این شهر همچنان به همان دشواری گذشته باقی مانده است.

یکی از ساکنان قدیمی شهمیرزاد گفت تابستان گذشته را با تانکرهای سیار آبرسانی سپری کرده‌اند و با وجود وعده‌های متعدد مسئولان، تغییر محسوسی در وضعیت شبکه آبرسانی ایجاد نشده است.  

در چنین شرایطی و با تداوم کاهش بارش‌ها و فرسودگی زیرساخت‌های توزیع آب، احتمال بروز بحران آبی در تابستان آینده بسیار بالاست و حتی ممکن است بخشی از مناطق شهر در دوره اوج مصرف، با جیره‌بندی مواجه شود. 

حال سؤال اینجاست که چرا پروژه نوسازی شبکه آب شهمیرزاد، با وجود تخصیص اعتبار مصوب، هنوز وارد مرحله اجرا نشده است؟ و چه اقداماتی برای جلوگیری از بحران آب در فصل گرما پیش‌بینی شده است؟    

کارشناسان محیط‌زیست و منابع آبی نیز معتقدند راه‌حل مشکل شهمیرزاد صرفاً در پیگیری بودجه خلاصه نمی‌شود؛ زیرا مسئله ریشه‌ای، مدیریت مصرف و بازچرخانی منابع است. در سال‌های اخیر نه طرح جدی اصلاح مصرف اجرا شده و نه الگوی برداشت از سفره‌های زیرزمینی اصلاح گردیده است.  

در سطحی کلی‌تر، بحران آب سمنان اکنون از یک موضوع بخشی به یک مسئله زیست‌پایه و هویتی رسیده است؛ جایی که استمرار مدیریت سنتی، از سمنانِ صنعتی گرفته تا شهمیرزادِ گردشگرپذیر، تهدیدی برای آینده اقتصادی و زیست‌پذیری شهرها محسوب می‌شود.

با مرور داده‌ها و وعده‌ها، تصویر روشن است: منابع مالی وعده داده شده هنوز به زمین نرسیده، عملیات اجرایی متوقف مانده و تابستان در پیش است. اگر وزارت نیرو و شرکت آبفای استان در ماه‌های باقیمانده سال ۱۴۰۴ اقدام عاجلی برای نوسازی شبکه شهمیرزاد انجام ندهند، نه‌تنها بحران تکرار خواهد شد، بلکه اعتماد عمومی نسبت به کارآمدی وعده‌های رسمی نیز به‌شدت آسیب خواهد دید.  

انتهای خبر/