به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ فعال رسانه‌ای در یادداشتی اختصاصی نوشت: زبان فارسی، به‌عنوان زبان رسمی و ملی ایران، دارای تاریخی غنی و فرهنگی عمیق است.

 این زبان، با ریشه‌های خود در زبان‌های هندو - ایرانی و تأثیرات زبان‌های عربی، ترکی و سایر زبان‌ها، به یکی از زیباترین و پرمحتواترین زبان‌های جهان تبدیل شده و زبان فارسی نه‌تنها ابزاری برای ارتباط میان افراد است، بلکه حامل فرهنگ، تاریخ و هویت ملی ایرانیان نیز است.

 حفظ و پاسداشت زبان فارسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا زبان به‌عنوان یک ابزار ارتباطی، نقش کلیدی در انتقال فرهنگ و آداب‌ورسوم جامعه دارد و در دنیای امروز، با گسترش زبان‌های خارجی و تأثیر رسانه‌ها، تهدیدات جدی برای زبان‌های بومی وجود دارد بنابراین، ضرورت دارد که به آموزش و ترویج زبان فارسی توجه ویژه‌ای شود.

 از سوی دیگر، زبان فارسی با ادبیات غنی خود، به‌ویژه شعر و نثر، به‌عنوان یک میراث‌فرهنگی جهانی شناخته می‌شود و شاعران بزرگی چون فردوسی، حافظ، سعدی و مولوی با آثار خود نه‌تنها در ایران بلکه در سراسر جهان شناخته شده‌اند و این آثار نشان‌دهنده عمق تفکر و احساسات انسانی هستند و حفظ آن‌ها به معنای حفظ هویت فرهنگی ما است.

 زبان فارسی در ایران به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود؛ فارسی معیار و لهجه‌های محلی. فارسی معیار، زبانی است که در رسانه‌ها، ادبیات و آموزش استفاده شده و به‌عنوان زبان رسمی کشور شناخته می‌شود.

 لهجه‌های محلی نیز شامل تنوع‌های زبانی مختلفی هستند که در مناطق مختلف کشور وجود دارند و این لهجه‌ها نه‌تنها زیبایی خاصی دارند؛ بلکه نشان‌دهنده تنوع فرهنگی ایران نیز هستند.

 زبان فارسی علاوه بر ایران، در کشورهای دیگری نیز صحبت می‌شود، افغانستان با زبان فارسی دری و تاجیکستان با زبان فارسی تاجیکی که خود از گویش‌های فارسی است از جمله کشورهایی هستند که به زبان فارسی سخن می‌گویند و همچنین در برخی مناطق پاکستان نیز فارسی صحبت می‌شود و این گسترش جغرافیایی نشان‌دهنده تأثیر عمیق فرهنگ ایرانی بر کشورهای همسایه است.

 شعر فارسی یکی از غنی‌ترین و زیباترین اشکال ادبیات جهان است و شاعران بزرگی چون فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی و نیما یوشیج هر کدام به‌نوعی در شکل‌گیری ادبیات فارسی نقش داشته‌اند.

 فردوسی با اثر جاودانه «شاهنامه» تاریخ ایران را به تصویر کشیده است. حافظ با غزل‌های عاشقانه‌اش به عمق احساسات انسانی پرداخته و سعدی با «گلستان» و «بوستان» آموزه‌های اخلاقی را در قالب داستان‌ها ارائه داده و مولوی نیز با «مثنوی» به جستجوی معانی عمیق زندگی پرداخته است.

 زبان فارسی از ۳۲ حرف تشکیل شده است که شامل حروف الفبا و حروف صدادار می‌شود و این ساختار ساده اما کارآمد باعث شده که یادگیری آن برای غیرفارسی‌زبان‌ها نسبتاً آسان باشد و قواعد دستوری زبان فارسی به‌گونه‌ای است که امکان بیان معانی پیچیده را فراهم می‌آورد.

 زبان فارسی نماد هویت ملی و فرهنگی ایرانیان محسوب می‌شود و حفظ و پاسداشت این زبان از طریق آموزش، ترویج ادبیات و توجه به لهجه‌های محلی ضروری است و توجه به شاعران بزرگ و آثار ادبی آن‌ها می‌تواند به غنای فرهنگی ما کمک کند.

 حفظ زبان فارسی نه‌تنها وظیفه نسل حاضر بلکه مسئولیتی برای نسل‌های آینده است تا بتوانند از این میراث گران‌بها بهره‌مند شوند.

کوثر سعیدیان - فعال رسانه‌ای

 انتهای خبر/