حسن خرّمیان در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با مرور خاطرات فرزند شهیدش گفت: در نخستین روز فروردین سال ۱۳۴۷ ازدواج کردم و خداوند هشت فرزند به من عطا کرد که حسین، بزرگ‌ترین آن‌ها، در چهاردهم شهریور ۱۳۴۹ متولد شد. او تحصیل را تا پایان دوره اول متوسطه ادامه داد و به فراگیری علوم دینی پرداخت و همزمان در دبیرستان نیز درس می‌خواند.  

پدر شهید حسین خرّمیان در ادامه افزود: حسین از سیزده‌سالگی وارد حوزه شد و به‌عنوان مبلغ دینی فعالیت داشت، حتی برای این کار به ارومیه نیز سفر کرده بود و در مسجد به آموزش قرآن و پاسخ به احکام مردم مشغول شده بود و کمک‌های مردمی برای جبهه جمع‌آوری می‌کرد.

وی با بیان اینکه پسرم در همان نوجوانی عضو بسیج در پایگاه نواب صفوی شد، اظهار کرد: برای اعزام نخست، تاریخ تولدش را تغییر داد و توانست به جبهه برود و در سه نوبت و مجموعاً پنج ماه و ۱۳ روز در جبهه‌ها حضور یافت.

به گفته این پدر شهید، حسین بار اول در آبان 1362 از طریق جهاد سازندگی، بار دوم در دی ۱۳۶۳ در لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابیطالب و بار سوم در آذر ۱۳۶۴ از طریق تیپ ۲۱ امام رضا (ع) اعزام شد که در اعزام سوم علاوه بر مأموریت‌های نظامی، مسئولیت‌های فرهنگی نظیر مکبری و آماده‌سازی محل نماز جماعت را نیز برعهده داشت.

خرمیان در خصوص شهادت فرزندش بیان کرد: حسین در ۲۱ بهمن ۱۳۶۴ در منطقه اروندرود بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای زادگاهش در آستان امامزاده یحیی آرام گرفت. 

به گفته این پدر، در وصیت‌نامه این طلبه شهید آمده است که «نمی‌خواهد مردم تنها در مجلس عزایش بنشینند، بلکه ادامه راه و حفظ ارزش‌های انقلاب را می‌خواهد طوریکه اسلحه‌اش روی زمین نماند».

پدر شهید حسین خرّمیان با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی و ظاهری فرزندش اظهار کرد: حسین از نظر چهره و قامت، زیبایی و متانت خاصی داشت و صدایش آن‌قدر خوش و رسا بود که مکبر ثابت مسجد محل شده بود. همسایه‌ها همیشه از خوش‌رفتاری و ادب او تعریف می‌کردند.

وی با بیان اینکه روحیه معنوی پسرم چشمگیر بود و رفتارش الگویی برای اطرافیان محسوب می‌شد، افزود: محبوبیتش در میان مردم آن‌قدر زیاد بود که بسیاری به دوستی با او تمایل داشتند که این خصوصیات، حسین را در دل همه جای داده بود.

خرمیان با اشاره به اینکه شهادت پایان زندگی نیست، بلکه رسیدن به نقطه اوج بندگی خداست، بیان کرد: حسین از همان نوجوانی، روحیه‌ای جهادی داشت و باورش این بود که دفاع از دین و میهن، وظیفه‌ای است که هر لحظه باید برایش آماده بود و وقتی خبر شهادتش رسید، می‌دانستم او به آرزوی دیرینه‌اش رسیده و بهترین پاداش را از پروردگار گرفته است.  

این پدر شهید با بیان اینکه شهدا با خون خود امنیت و آرامش امروز ما را رقم زده‌اند، گفت: جایگاه آن‌ها در نزد خداوند، به‌قدری بالا و ارجمند است که هیچ مقام دنیوی با آن قابل مقایسه نیست.

انتهای خبر/