به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ نصب المان جدید شب یلدا در میدان اصلی شهر شهمیرزاد با واکنش‌های انتقادی گسترده‌ای از سوی شهروندان روبه‌رو شده است. این المان به‌جای بازنمایی خالص آیین کهن یلدا، ترکیبی از نمادهای ایرانی و غربی را در کنار هم قرار داده و پرسش‌هایی جدی درباره جهت‌گیری فرهنگی مدیریت شهری ایجاد کرده است.

در این اثر، در کنار نمادهای سنتی یلدا مانند انار و هندوانه، کدوهای حجاری‌شده با چهره‌های ترسناک و تزئیناتی با حال‌وهوای جشن‌های غربی، از جمله هالووین و کریسمس دیده می‌شود؛ ترکیبی که بسیاری آن را «ناهمگون» و «دور از روح یلدا» دانسته‌اند.

به‌گفته منتقدان، المان‌های شهری تنها تزئینات فصلی نیستند، بلکه به‌عنوان «رسانه‌های خاموش» در شکل‌دهی هویت فرهنگی و ذهنیت نسل جوان نقش دارند. از این منظر، بهره‌گیری از نمادهای وارداتی در آیین‌های بومی، خطر سردرگمی فرهنگی و تضعیف اصالت سنت‌ها را به همراه دارد.

شماری از شهروندان شهمیرزادی در فضای مجازی و گفتگوهای غیررسمی، این طرح را نمونه‌ای از «نبود نگاه کارشناسی فرهنگی» و «الگوبرداری سطحی از مناسبت‌های غیرایرانی» توصیف کرده‌اند. آنان تأکید دارند که نمادهای شهری باید بازتاب‌دهنده هویت تاریخی، اقلیمی و فرهنگی منطقه باشند.

سؤال اصلی اکنون متوجه نهادهای فرهنگی و مدیریتی شهر است: آیا در طراحی و اجرای چنین پروژه‌هایی از نظر کارشناسان فرهنگ، هنر و میراث بومی استفاده می‌شود؟ و آیا راهبردی مشخص برای سامان‌دهی نمادهای شهری بر اساس هویت ایرانی–اسلامی وجود دارد؟

در نهایت، آنچه این روزها در میدان اصلی شهمیرزاد دیده می‌شود، صرفاً یک المان مناسبتی نیست؛ بلکه نشانه‌ای از نیاز جدی به بازنگری در سیاست‌گذاری فرهنگی شهری است. هر نماد، هر تصویر و هر اثر در فضای عمومی، روایتی از هویت و فرهنگ شهر را بازگو می‌کند — روایتی که گاه در میان نمادهای ناهمگون، گم می‌شود.

انتهای خبر/