رامین قانع در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» با اشاره به هماهنگی کامل واشنگتن و تل‌آویو در عملیات اخیر گفت: حضور بزرگ‌ترین پایگاه نظامی آمریکا در مجاورت محل حادثه، نشان می‌دهد هیچ عملیات مهمی بدون اطلاع و مشارکت آمریکا در این منطقه امکان وقوع ندارد.  

کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: هدف اصلی از حمله، نابودی امید به مذاکرات و القای این پیام بود که هرگونه توافق یا صلح بر پایه مقاومت، بی‌نتیجه و شکست‌خورده است و باید از مسیر تحمیل و فشار دنبال شود.  

به گفته وی، پیشنهاد آتش‌بسی که آمریکا مطرح کرد، برخلاف ادعاهای ظاهری، ریشه در نگاه صلح‌طلبانه نداشت و به‌صورت یک امر آمرانه و تحمیلی طراحی شده بود تا مقاومت را وادار به پذیرش شروط آمریکایی سازد.  

قانع همچنین تصریح کرد: ایالات متحده به‌جای ایفای نقش یک میانجی بی‌طرف، از لحن دستوری بهره گرفت و همزمان بستر لازم را برای اقدام نظامی علیه طرف مقابل فراهم کرده و سپس با این حمله، فشار روانی و نظامی مضاعف ایجاد کرد.  

این تحلیلگر با اشاره به توطئه‌های دشمنان در دهه‌های گذشته بیان کرد: تجربه سال‌های اخیر ثابت می‌کند رژیم صهیونیستی و حامی اصلی آن یعنی آمریکا، نه به قوانین بین‌الملل بلکه به «قانون جنگل» پایبندند و مشروعیت اقدامات خود را تنها از قدرت نظامی و رسانه‌ای می‌گیرند.  

وی در ادامه عنوان کرد: در این منطق، پیشنهاد آتش‌بس یا مذاکره، صرفاً پوششی برای ادامه رویکرد تحریم، تهدید و حذف است و هیچ ارتباطی با ارزش‌های انسانی و احترام به حاکمیت ملت‌ها در عرصه سیاست بین‌الملل ندارد.  

قانع با بیان اینکه پیشنهاد آمریکا از آغاز ماهیت آمرانه داشت، گفت: ایالات متحده در پوشش مذاکره تلاش داشت تا مقاومت را وادار به پذیرش شرایط یک‌طرفه کند و آن را به عقب‌نشینی از مواضع مشروع و حقوقی‌اش سوق دهد.  

وی در ادامه افزود: تجربه‌های اخیر نشان می‌دهد آمریکا و رژیم صهیونیستی مذاکره را نه به‌عنوان فرآیندی برابر و مبتنی بر احترام متقابل، بلکه ابزاری تاکتیکی برای مدیریت صحنه و آماده‌سازی عملیات‌های میدانی و امنیتی تلقی می‌کنند.  

به گفته این تحلیلگر، زمانی که طرف آمریکایی به ظاهر از گفت‌وگو سخن می‌گوید، عملاً بستری برای شناسایی اهداف، رصد توانایی‌ها و حتی برنامه‌ریزی حملات فراهم می‌سازد تا در ادامه، ضربه‌ای مؤثر به جبهه مقابل وارد کند.  

وی همچنین تصریح کرد: مذاکره در منطق آمریکا و صهیونیسم، عرصه تعامل سیاسی و مصالحه نیست، بلکه ابزاری در پوشش دیپلماسی برای تحمیل خواست‌های سلطه‌گرانه و اعمال فشار با هدف تسلیم‌سازی جبهه مقاومت در شرایط نابرابر است.  

قانع با تأکید بر اینکه تجربه تاریخی نشان می‌دهد «مذاکره در قاموس آمریکا و اسرائیل» اغلب پوششی برای عملیات اطلاعاتی و نظامی بوده است، اظهار کرد: در خرداد امسال نیز همزمان با مذاکرات هسته‌ای ایران، حمله مشترکی علیه خاک کشورمان ترتیب داده شد.  

این کارشناس سیاسی با اشاره به نمونه‌های تاریخی گفت: در جنگ استقلال الجزایر، فرانسه با وعده آتش‌بس و مذاکرات محدود، رهبران جبهه ملی آزادی‌بخش را شناسایی و هدف‌گیری کرد و این تجربه نشان داد مذاکره می‌تواند ابزاری برای تثبیت برتری نظامی و اطلاعاتی باشد.  

وی ادامه داد: در جنگ ویتنام نیز آمریکا بارها مذاکرات ظاهراً صلح‌آمیز را بهانه کرد تا زمان بخرد، شرایط میدانی خویش را تثبیت کند و همزمان عملیات‌های نظامی علیه ویتکونگ را ادامه دهد. 

به گفته قانع، در موضوع فلسطین نیز مذاکرات اسلو و ابتکارهای به ظاهر صلح، فرصتی فراهم کرد تا رژیم صهیونیستی و آمریکا با کنترل جغرافیای سیاسی، مقاومت را در موضع ضعف قرار دهند و طرح‌های شهرک‌سازی و محدودسازی ظرفیت دفاعی را پیگیری کنند.  

این کارشناس سیاسی افزود: در ماه‌های اخیر نیز طی گفتگوهای دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت، عملیات هدفمند علیه فرماندهان مقاومت انجام شد که این واقعیت نشان می‌دهد که مذاکره در قاموس دشمن، همواره همزمان با زمینه‌چینی امنیتی و نظامی است.  

وی با بیان اینکه «تله مذاکره» یک روش استثنایی یا موردی نیست، بلکه راهبردی همیشگی در سیاست آمریکا و رژیم صهیونیستی است، گفت: هر جریان مقاوم باید با احتیاط امنیتی کامل به چنین پیشنهادهایی پاسخ دهد.  

این تحلیلگر سیاسی تأکید کرد: در گفتمان سلطه‌طلبانه آمریکا و اسرائیل، مذاکره تنها زمانی معنا دارد که طرف مقابل آماده عقب‌نشینی از مواضع مشروع، پذیرش شروط یک‌طرفه و واگذاری حقوق مسلم خود باشد، نه زمانی که عزت و استقلال را حفظ کند.  

این کارشناس در پایان هشدار داد: ملت‌ها و جبهه‌های مقاومت باید با بصیرت و هوشیاری کامل وارد هر فرایند دیپلماتیک شوند و اجازه ندهند مذاکره به معنای تسلیم تعبیر شود چراکه مذاکره زمانی ارزشمند است که بر اقتدار، عزت و مقاومت استوار باشد.

انتهای خبر/