به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مرآت، «شهید محمدرضا طوسی» بیست و پنجم شهریور ۱۳۴۹ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش صفرعلی، بازنشسته شهرداری بود و مادرش طیبه نام داشت. دانش‏‌آموز دوم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوم آذر ۱۳۶۶ در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای فردوس رضای زادگاهش قرار دارد. برادرش محمدعلی نیز به شهادت رسیده است.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

این مردانگی نیست که به خوشی بپردازید

پیامی که برای امت حزب‌الله دارم این است که این درست نیست، عده‌ای جان خود را‌ می‌دهند و عده‌ای همچون نامردانی که اصلاً تابه‌حال راه جاده جبهه را نمی‌دانند و این ایثار نیست، اخلاص نیست، مردانگی نیست که در سایه این رزمندگان اسلام به خوشی بپردازند و عیش‌ونوش کنند.

مادرم! حضرت زینب (س) الگوی زندگی‌ات باشد

مادر جان! همیشه به یاد زینب (س) باش. کارهایت را مطابق او کن که الگو از تمام جهات است. زنی نمونه برای تاریخ بشریت است. همان‌طور که فرزندانش را در راه خداداد و باز هم بیکار ننشست. اگر می‌خواهی اجر عظیمی همانند حضرت زینب (س) ببری صبر کن و ناراحت نباش که فرزندانت را از دست دادی. ناراحت از این باش که هنوز سه پسر دیگر داری، باید آن‌ها را بزرگ کرده و در راه اسلام و قرآن و آیین شریعت بدهی.

اجری عظیم برای مادران شهدا

فکر نکنی بچه همسایه‌ات چهار پسر دارد و یکی از آن‌ها تابه‌حال جبهه نرفته است؛ خداوند می‌فرمایند: «ما نامه عمل هرکس را به خودش می‌دهیم نه بر دیگری.» مادر عزیز! اگر بدانی در نزد خدای متعال چه اجر عظیمی داری، تمام مال و جانت را در نزد خداخواهی داد و تمام کارهایت را به عبادت خدای متعال مشغول می‌کنی.

انتهای خبر/