فاطمه نوری رومنانی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» با بیان اینکه زیرساخت‌های فرهنگی در برخورد با تفاوت‌های جسمی هنوز در شهرستان‌ها بسیار ضعیف است، گفت: در تهران، با توجه به جمعیت بالا و تنوع افراد، مردم تفاوت‌ها را بیشتر می‌بینند و رفتارها طبیعی‌تر و مهربانانه‌تر است.  

رئیس هیأت‌مدیره و مدیرعامل انجمن نابینایان دامغان افزود: معلولیت به سبب محدودیت بینایی، شنوایی یا جسمی در ذات خود محدودیت دارد، اما اگر جامعه آن را ناتوانی تلقی کند، نگرش خطرناکی شکل می‌گیرد. ما باید به تفاوت نگاه افتراقی داشته باشیم، نه ترحم‌آمیز و جامعه باید تفاوت را بپذیرد و زمینه حضور برابر افراد دارای معلولیت را فراهم کند.  

وی با اشاره به اینکه در حوزه اشتغال، بسیاری از دستگاه‌ها تصور می‌کنند افراد نابینا توانایی لازم برای موفقیت در موقعیت‌های شغلی را ندارند، بیان کرد: این رویکرد نادرست از تفکر ناتوانی سرچشمه می‌گیرد و باید اصلاح شود. این افراد همچون دیگران حق دارند کار کنند، درآمد داشته باشند و تشکیل خانواده دهند.  

نوری رومنانی در بیان چالش‌های آموزشی نابینایان اظهار کرد: نخست خانواده‌ها باید آموزش ببینند، زیرا نخستین محیط اجتماعی هر فرد خانواده است. پس از ورود دانش‌آموزان به مدرسه، ابزارهای آموزشی مناسب دیر به‌دستشان می‌رسد؛ از کاغذ بریل تا گونیا و خط‌کش ویژه درس ریاضی که باید در زمان مقرر تأمین گردد.  

این مقام مسئول افزود: کتاب‌های درشت‌خط و بریل باید به‌موقع در اختیار نابینایان قرار گیرد. معلمان این دانش‌آموزان نیز باید دوره‌های آموزشی خاص را بگذرانند، با شرایط آنان آشنا باشند و زمان بیشتری برای آموزش صرف کنند. توجه به آموزش این گروه، پایه ارتقای عدالت آموزشی و رشد اجتماعی آنان است.  

وی درباره دستاوردهای نابینایان گفت: نابینایان دامغان با وجود محدودیت بینایی، توانمندی بالایی دارند و در عرصه‌های علمی و فرهنگی فعال بوده‌اند. در میان آنان حافظ، قاری قرآن، معلم، مدرس دانشگاه، وکیل، مشاور، کارمند دادگستری و کتابخانه دیده می‌شود. همچنین ورزشکاران آنان توانسته‌اند قله دماوند را فتح کنند.  

نوری رومنانی با بیان اینکه باوجود محدودیت جسمی، افراد نابینا با اراده و عزت‌نفس در جامعه ایستاده‌اند، اظهار کرد: امید داریم جامعه نابینایی را به‌عنوان تفاوت بپذیرد، نه محرومیت؛ تفاوتی که محدودیت دارد اما فرصت زندگی برابر می‌طلبد و نیاز به بسترسازی اجتماعی پایدار دارد.  

انتهای خبر/