احمدرضا پرویزی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به اهمیت تلویزیون و نقش آن در جامعه معاصر اظهار کرد: سازمان ملل متحد با تعیین روز تلویزیون در تقویم جهانی، هدف خود را ترغیب کشورها به تبادل برنامه‌های تلویزیونی اعلام کرده است.

کارشناس و مدرس سواد رسانه در ادامه افزود: سازمان ملل متحد معتقد بود برنامه‌های تلویزیونی می‌توانند به گسترش صلح، توسعه اجتماعی و اقتصادی و تقویت مسائل فرهنگی کمک کنند و از این رو تلویزیون را نه‌تنها یک وسیله سرگرمی بلکه ابزاری قدرتمند برای ارتباطات اجتماعی و فرهنگی می‌دانستند.

وی عنوان کرد: تلویزیون به‌عنوان یک سامانه ارتباطی با پخش تصاویر متحرک و صداها توانسته به یکی از مهم‌ترین ابزارهای اطلاع‌رسانی و سرگرمی تبدیل شود و در ایران این رسانه به نام «سیما» شناخته می‌شود و تاریخچه‌ای نسبتاً کوتاه دارد.

پرویزی با بیان اینکه ورود تلویزیون به ایران در سال ۱۳۳۷ نقطه عطفی در تاریخ رسانه‌ها بود افزود: پیش از این رادیو به‌عنوان رسانه‌ای پیشرو عمل می‌کرد؛ اما تلویزیون با ویژگی‌های بصری و جذابیت‌های خاص خود به‌سرعت جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد.

وی بیان کرد: مخترعان مختلفی در توسعه فناوری تلویزیون نقش داشتند و تلاش‌های اولیه برای راه‌اندازی تلویزیون در ایران به سال ۱۳۳۵ بازمی‌گردد که با وجود عدم موفقیت اولیه، سرانجام با همت حبیب‌الله ثابت پاسال به ثمر نشست و این امر نشان‌دهنده اهمیت کارآفرینی و نوآوری در شکل‌گیری زیرساخت‌های رسانه‌ای در کشور است.

پرویزی با بیان اینکه تلویزیون به‌عنوان یک رسانه جمعی نقشی کلیدی در شکل‌دهی افکار عمومی ایفا می‌کند، گفت: برنامه‌های تلویزیونی می‌توانند معضلات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را منعکس کنند و در عین حال تفریح و سرگرمی را نیز فراهم آورند، تلویزیون به شکل یک رسانه با ارائه مجموعه‌ای از برنامه‌ها، از مجله‌های خبری تا مسابقات تلویزیونی و نمایش‌های هنری، می‌تواند تأثیرات عمیقی بر رفتارها و نگرش‌های اجتماعی داشته باشد.

کارشناس و مدرس سواد رسانه خاطرنشان کرد: تلویزیون باید به‌عنوان یک ابزار آموزشی مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا آگاهی از نحوه تولید محتوا و تحلیل پیام‌های ارسالی از طریق تلویزیون می‌تواند به بینندگان کمک کند تا با دیدی انتقادی به محتوای رسانه‌ها نگاه کنند.

وی ادامه داد: امروزه که هرگونه محتوا و اطلاعات به‌سرعت منتشر می‌شود توانایی تحلیل و ارزیابی محتواهای تلویزیونی امری ضروری است.

پرویزی تلویزیون را بستری برای گفتگوهای اجتماعی و فرهنگی دانست و عنوان کرد: پخش برنامه‌هایی که به موضوعات حساس اجتماعی پرداخته و نظرات مختلف را منعکس می‌کنند می‌تواند به تقویت همبستگی اجتماعی و افزایش آگاهی عمومی کمک کند.

وی با بیان اینکه تلویزیون باید فراتر از یک وسیله سرگرمی دیده شود و به‌عنوان ابزاری برای ارتقا فرهنگ، آموزش و گفتگوهای اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد، ابراز کرد: با توجه به تحولات روزافزون فناوری و رسانه‌ها نیاز است که همواره نسبت به محتوای تلویزیونی هوشیار باشیم و از آن به نفع جامعه بهره‌برداری کنیم.

انتهای خبر/