حالت تاریک
  • شنبه, 1403/12/25 شمسی | 2025/03/15 میلادی
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن مرآت نیوز | meraatnews.com هستید؟
حلبچه قربانی جنایت بی‌رحمانه حزب بعث
مرآت گزارش می‌دهد؛

حلبچه قربانی جنایت بی‌رحمانه حزب بعث

حملات شیمیایی در حلبچه نشان‌دهنده استفاده بی‌رحمانه از سلاح‌های کشتار جمعی بود و این جنایت نه‌تنها زندگی افراد را نابود کرد بلکه تأثیرات عمیق روحی و روانی بر بازماندگان و نسل‌های بعدی گذاشت.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ بمباران شیمیایی حلبچه در ۲۵ اسفند سال ۶۶ یکی از هولناک‌ترین و غم‌انگیزترین وقایع تاریخ معاصر ایران به شمار می‌آید زیرا این فاجعه نه تنها بر زندگی هزاران نفر تأثیر گذاشت بلکه بر روی تاریخ و فرهنگ منطقه نیز اثرات عمیق و ماندگاری بر جای گذاشت.

در این روز مردم بی‌گناه و غیرنظامی این شهر هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند که به موجب آن هزاران نفر جان باختند و بسیاری دیگر با عوارض شدید ناشی از گازهای سمی مواجه شدند.

حملات شیمیایی در حلبچه نشان‌دهنده استفاده بی‌رحمانه از سلاح‌های کشتار جمعی بود که به‌عنوان ابزاری برای تسلط بر مردم و ایجاد ترس و وحشت به کار گرفته شد و این جنایت نه‌تنها زندگی افراد را نابود کرد بلکه تأثیرات عمیق روحی و روانی بر بازماندگان و نسل‌های بعدی گذاشت.

با گذشت ۳۷ سال بازماندگان این جنایت همچنان با دردها و مشکلات ناشی از این فاجعه زندگی کرده و بسیاری از آن‌ها با بیماری‌های مزمن و عوارض ژنتیکی دست و پنجه نرم می‌کنند و زندگی روزمره‌شان تحت‌الشعاع این تجارب تلخ قرار گرفته است.

حلبچه به نماد مظلومیت و قربانی‌پذیری مردم کُرد تبدیل شده و یادآوری این واقعه باید نه‌تنها در ایران بلکه در سطح بین‌المللی نیز به رسمیت شناخته شود.

یادآوری فاجعه حلبچه باید به‌عنوان یک درس تاریخی مورد توجه قرار گیرد و جامعه جهانی باید با هدف جلوگیری از تکرار چنین جنایاتی نسبت به حقوق بشر و عدالت پایبند باشد.

این فاجعه صدای مظلومیت ایران بوده و نباید به فراموشی سپرده شود.

بمباران شیمیایی حلبچه جنایتی هولناک علیه مردم ایران بود

پژوهشگر مسائل دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به سالروز بمباران شیمیایی حلبچه به دست ارتش بعث عراق اظهار کرد: حدود ۳۷ سال از هولناک‌ترین جنایات جنگی قرن بیستم می‌گذرد، آن زمان ارتش بعث عراق با استفاده از سلاح‌های شیمیایی بیش از هزاران غیرنظامی را در این شهر کوچک قتل‌عام کرد و امروز این زخم همچنان باز بوده و خاطره آن روزهای تلخ در حافظه بازماندگان و تاریخ ثبت شده است.

حسین زمانی در ادامه افزود: حمله شیمیایی به حلبچه در شرایطی انجام شد که ارتش عراق در جبهه‌های جنگ با شکست‌های سختی روبه‌رو شده بود و صدام حسین برای انتقام و نمایش قدرت پوشالی‌اش تصمیم گرفت از تسلیحات شیمیایی علیه مردم بی‌دفاع استفاده کند و هدف اصلی این عملیات ایجاد وحشت در میان مردم بود و اثبات کرد بعث از هیچ جنایتی دریغ نخواهد کرد.

وی عنوان کرد: ترکیبی از گاز خردل، سارین و سیانید در این حمله استفاده شد که به‌سرعت هزاران نفر را به کام مرگ کشاند و کودکان، زنان و سالمندانی که در خانه‌های خود بودند بر اثر استنشاق این گازها دچار خفگی، سوختگی‌های شدید و مرگ آنی شدند و بسیاری دیگر نیز سال‌ها با اثرات این حمله دست‌وپنجه نرم کردند.

زمانی با بیان اینکه نقش قدرت‌های غربی در تجهیز حزب بعث به تسلیحات شیمیایی موضوعی است که نباید نادیده گرفته شود، ابراز کرد: بسیاری از شرکت‌های غربی از جمله برخی از شرکت‌های آلمانی، هلندی و آمریکایی مواد اولیه و فناوری لازم را برای تولید این سلاح‌ها در اختیار رژیم بعث قرار دادند و این کشورها نه‌تنها در زمان حمله سکوت کردند بلکه حتی پس از فاش شدن ابعاد این فاجعه نیز اقدامات جدی برای محاکمه عاملان انجام ندادند.

وی تأکید کرد: جنایت حلبچه باید به‌عنوان یک نسل‌کشی در محافل بین‌المللی به رسمیت شناخته شود و با وجود گذشت سال‌ها هنوز عاملان این جنایت محاکمه نشده‌اند و اعدام صدام حسین نیز کافی نبوده زیرا فرماندهان نظامی، شرکت‌های تأمین‌کننده مواد شیمیایی و تمامی افرادی که در این جنایت نقش داشتند باید محاکمه می‌شدند.

زمانی خاطرنشان کرد: با بررسی تحولات سال‌های اخیر می‌بینیم که جامعه جهانی همچنان در برابر استفاده از سلاح‌های شیمیایی واکنش مناسبی نشان نمی‌دهد و نمونه‌هایی مانند حملات شیمیایی در غزه و سوریه نشان می‌دهد که اگر عاملان حلبچه مجازات می‌شدند شاید دیگر شاهد چنین فجایعی نبودیم.

وی ابراز کرد: زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره این جنایت نه‌تنها برای احترام به قربانیان بلکه برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی ضروری است.

 

آن روز از آسمان حلبچه مرگ بارید

قربانی بمباران شیمیایی حلبچه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با بیان اینکه آن روز مرگ از آسمان حلبچه بارید، اظهار کرد: زمان وقوع این حمله من حدوداً ۱۰ ساله بودم و زمانی که صدای هواپیماها بلند شد مانند همیشه سریع با خانواده‌ام به پناهگاه رفتیم اما چیزی که تفاوت داشت این بود که وقتی بمب‌ها افتادند خبری از انفجار نبود.

زهرا حسن‌زاده در ادامه افزود: هیچ‌کدام از اتفاقات سابق رخ نداد و در عوض بوی عجیبی شبیه سیب گندیده یا تخم‌مرغ فاسد فضا را پر کرد و همه فوراً متوجه شدیم که این یک حمله معمولی نیست.

وی عنوان کرد: مادرم به آرامی دَرب پناهگاه را باز کرد و لحظه‌ای همراه با بستن درب فریاد زد؛ نفس نکشید اما دیگر دیر شده بود و گلوی من می‌سوخت و احساس می‌کردم که آتش درونم شعله‌ور شده و چشمانم دیگر نمی‌دید و همه جا مه‌آلود و تاریک شد.

حسن‌زاده بیان کرد: نمی‌دانم چقدر زمان گذشت تا به‌ هوش آمدم و در اولین لحظه به خاطر دارم که تمام پوست تنم می‌سوخت و تاول‌های ریز و درشت زده بودم و خانواده‌ام را دیدم که روی زمین افتاده‌اند در میان آن‌ها مادر و مادربزرگم را تکان دادم اما هیچ واکنشی نشان ندادند و بی‌جان بودند و تنها خواهرم کمی هوشیاری داشت.

وی خاطرنشان کرد: به بیرون دویدم تا کمک بیاورم اما خیابان‌ها پر از اجساد بود و حتی پرنده‌هایی که همیشه روی درختان می‌نشستند همه روی زمین افتاده بودند و حلبچه در عرض چند دقیقه به قبرستانی بزرگ تبدیل شده بود و ساعت‌ها در خیابان‌ها سرگردان بودم تا اینکه امدادگران من را پیدا کردند اما در آن زمان بسیاری از عزیزانم را از دست داده بودم.

حسن‌زاده با بیان اینکه از همان روز زندگی‌ام هرگز عادی نشد، گفت: هنوز هم اثرات آن حمله را در بدنم دارم و ریه‌هایم دیگر مثل قبل کار نمی‌کنند و هر روز سرفه می‌کنم و دائما دچار تنگی نفس می‌شوم و پوستم همیشه ملتهب است و گاهی زخم‌هایی روی آن ایجاد می‌شود که هیچ درمانی برایشان وجود ندارد.

وی ادامه داد: به دلیل همین مشکلات نتوانستم مانند هم‌سن‌وسالانم زندگی کنم و مدرسه رفتن سخت شده بود زیرا همیشه بیمار بودم و حتی نتوانستم ازدواج کنم.

قربانی جنایت بعث ابراز کرد: این کابوس هرگز برای من تمام نشده و آن روز را فراموش نکرده‌ام، بعضی روزها فکر می‌کنم که هنوز همان دختر ۱۰ ساله‌ای هستم که در میان خیابان‌های پر از جنازه می‌دود و هنوز بوی آن گازهای شیمیایی را حس می‌کنم.

محیط‌زیست و نسل‌های آینده همچنان تحت تأثیرند

کارشناس اپیدمیولوژی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به پیامدهای بلندمدت بمباران شیمیایی حلبچه اظهار کرد: گازهای شیمیایی مورد استفاده در حلبچه تأثیرات مخربی بر محیط‌زیست این منطقه داشته‌اند و آزمایش‌های انجام‌شده در سال‌های اخیر نشان داده که بقایای مواد شیمیایی همچنان در خاک و منابع آبی حلبچه وجود دارد.

محمد سامی در ادامه افزود: گاز خردل و سایر مواد شیمیایی مورد استفاده در این حمله به عمق زمین نفوذ کرده و موجب آلودگی گسترده شده‌ و این آلودگی باعث کاهش حاصلخیزی زمین‌های کشاورزی و آسیب جدی به پوشش گیاهی منطقه شده است.

وی با اشاره به افزایش بیماری‌های مزمن و نقص‌های مادرزادی پس از حمله عنوان کرد: نرخ ابتلا به سرطان‌های نادر، بیماری‌های ریوی و نقص‌های مادرزادی در میان نسل‌های بعدی بازماندگان افزایش یافته زیرا گازهای شیمیایی می‌توانند تغییرات ژنتیکی ایجاد کنند که در نسل‌های بعدی نیز منتقل می‌شوند و ما شاهد افزایش موارد نابینایی، مشکلات عصبی و نقص‌های اندامی در میان کودکان متولدشده در حلبچه هستیم.

وی خاطرنشان کرد: حملات شیمیایی می‌توانند به سرعت منابع آب و خاک را آلوده کنند و گاز خردل به عنوان یکی از مواد شیمیایی معروف قابلیت نفوذ به خاک را دارد و می‌تواند باعث ایجاد تغییرات شیمیایی در ساختار خاک شود و محصولات کشاورزی که در این خاک‌ها رشد می‌کنند به طور مستقیم تحت تأثیر این آلودگی قرار می‌گیرند و می‌توانند به زنجیره غذایی وارد شوند.

سامی به خطرات مصرف محصولات غذایی آلوده اشاره کرد و گفت: مسمومیت ناشی از این مواد می‌تواند عوارض حاد و مزمن جدی به همراه داشته باشد از جمله آسیب به سیستم عصبی، اختلالات تنفسی، و در موارد شدید منجر به مرگ شود و در برخی موارد این مواد ممکن است به صورت تجمعی در بدن انسان باقی بمانند و در درازمدت باعث بروز سرطان شوند.

وی تاکید کرد: تأثیرات حملات شیمیایی به مراتب فراتر از زمان وقوع آن‌ها است و برای حفظ سلامت عمومی و محیط زیست لازم است تا سازمان‌های مربوطه اقدامات جدی در زمینه ممنوعیت استفاده از تسلیحات شیمیایی انجام دهند.

انتهای خبر/

درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از

  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.

هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!