
بانوی هنرمند سرخهای مطرح کرد:
نجات یک هنر اصیل با حمایت دولت مردمی
بانوی هنرمند سرخهای گفت: وام اشتغالزایی که در سال ۱۴۰۳ و در دوران ریاستجمهوری شهید آیتالله رئیسی با همکاری بسیج سازندگی دریافت کردم، نقطه عطفی در کار من شد.
طیبه فیض در گفتگو با خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به پنج سال فعالیت مستمرش در حوزه بافندگی سنتی گفت این هنر اصیل را از مادر مرحومم آموختم و امروز با تمام وجود در حفظ و توسعه آن میکوشم. چلهکشی برای ما تنها یک حرفه نیست، بلکه میراث ارزشمند خانوادگی محسوب میشود.
این بانوی هنرمند که انواع محصولات دستباف از حوله و روفرشی تا شمد و سفره را با دقت و ظرافت هنرمندانهای تولید میکند در توصیف فرآیند کار خود بیان کرد: هر محصول را با توجه به سلایق مختلف مشتریان و با طرحهای اصیلی که حاصل سالها تجربه و خلاقیت است، میبافم. این تنوع و کیفیت باعث شده مشتریان وفاداری از سراسر کشور داشته باشم.
وی درباره تأثیر حمایتهای دریافتی بر کسب و کارش توضیح داد: وام اشتغالزایی که در سال ۱۴۰۳ و در دوران ریاستجمهوری شهید آیتالله رئیسی با همکاری بسیج سازندگی دریافت کردم، نقطه عطفی در کار من بود. این حمایت امکان تهیه مواد اولیه مرغوب و توسعه کارگاه را فراهم کرد. اما برای تحقق آرزوهای بزرگترم، هنوز به حمایتهای بیشتری نیاز دارم.
این بانوی پرتلاش توضیح داد: دولت شهید آیتالله رئیسی با توجه ویژه به رونق تولید داخلی، حمایت از کسب و کارهای خانگی و توجه به مشاغل کوچک و متوسط، زمینهای فراهم کرد تا فعالان حوزههای مختلف صنعت و هنر بتوانند با اطمینان و امید، مسیر توسعه و اشتغالزایی را ادامه دهند. این اهتمام ویژه دولت در ایجاد تسهیلات، حمایتهای مالی و تسهیل شرایط کسب و کار، نقش مهمی در توانمندسازی کارآفرینان و حفظ هنرهای سنتی داشته است.
فیض در خصوص برنامههای آتی خود بیان کرد: در حال مذاکره برای خرید فضای کاری دائمی هستم تا بتوانم با جذب نیروهای جوان و بومی و همچنین تجهیز کارگاه به دستگاههای مدرن، گامهای بلندتری در توسعه این هنر اصیل بردارم.
وی با نگرانی از اجارهای بودن محل کارش ادامه داد: «در حال حاضر کارگاه من اجارهای است و همیشه این نگرانی وجود دارد که ممکن است روزی مالک بخواهد ملک را بفروشد. دوست دارم مالک این مکان باشم تا بتوانم با آرامش و برنامهریزی بلندمدت، کار را توسعه دهم و اشتغال بیشتری ایجاد کنم.»
این بانوی هنرمند با نگاه به آینده و حفظ این هنر با ارزش افزود: امیدوارم بتوانم این کار را بهعنوان یک باقیاتالصالحات برای جامعه و خانوادهام به یادگار بگذارم و چراغ این هنر کهن را پرنورتر کنم. آرزو دارم جوانان و علاقهمندان بیشتری وارد این عرصه شوند تا این هنر اصیل هرگز فراموش نشود و همچنان به حیات خود ادامه دهد.
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!