گزیدهای از وصیتنامه شهدای استان سمنان؛
خوشحالم که به ریسمان الهی چنگ میزنم
شهید «حسین امانیوارمرزانی» در وصیتنامهاش مینویسد: «خدایا! شکرت که دستانم را به ریسمان خود یعنی حبلالمتین عترت پاک وصل کردی. خوشم، چون که پیرو عترت تو هستم.»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، «شهید حسین امانیوامرزانی» نهم دیماه ۱۳۵۰ در شهرستان دامغان دیده به جهان گشود. پدرش علی و مادرش طاهره نام داشت. دانشآموز اول متوسطه بود.
بهعنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، پنجم مرداد ۱۳۶۷ در اسلامآبادغرب توسط نیروهای سازمان مجاهدین خلق(منافقین) بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای فردوسرضای زادگاهش واقع است.
فزارهایی از وصیتنامه شهید:
پیرو عترت خدا
آری مردن حق است و مورد قبول همه؛ اما چگونه مردن شرط است. پس خدایا! چگونه مردن را به ما بیاموز و اکنون که لطف خداوندی به من نایل آمد و مرا بر عرش ملکوت رسانید، اکنون که زمین از خون جوانان، خون رنگ شده است، دیگر سکوت هیچ مسلمانی جایز نیست و من نیز هم این سکوت جانگداز را مرگ میدانم و آن را میشکنم.
خدایا! وابستگی را از من دور کن که جز تو به کسی فکر نکنم.
خدایا! شکرت که دستانم را به ریسمان خود یعنی حبلالمتین عترت پاک وصل کردی. خوشم، چون که پیرو عترت تو هستم.
انتهای خبر/