علی حسین‌زاده در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی مرآت؛ با بیان اینکه خانه تاریخی لطفی یکی از شاخص‌ترین بناهای دوره قاجار در دامغان است اظهار کرد: این بنا بیش از یک قرن قدمت دارد و جلوه‌ای از شکوه معماری سنتی ایران را در دل کویر به نمایش گذاشته است.

پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی افزود: این عمارت که در زمان مظفرالدین شاه قاجار و در زمینی به وسعت ۱۰ هزار متر مربع ساخته شده، روزگاری مقر حکومت حاکم وقت دامغان، «شجاع‌لشکر»، بوده است.

حسین‌زاده عنوان کرد: خانه لطفی از نظر طراحی و ساختار یکی از نمونه‌های درخشان معماری مسکونی قاجار به شمار می‌رود و وجود دو حیاط اندرونی و بیرونی، آب‌انبار، ایوان‌های بلند شرقی و غربی و حوض بزرگ مرکزی، جلوه‌ای کم‌نظیر از توازن و زیبایی در این عمارت پدید آورده است.

وی بیان کرد: دیوارهای مرتفع و ضخیم این بنا علاوه بر ایجاد سایه و خنکی، نقشی حفاظتی در برابر بادها و طوفان‌های فصلی منطقه داشته‌اند‌.

حسین‌زاده ادامه داد: طراحی دقیق مسیرهای ارتباطی، از جمله دالان‌ها و زیرزمین مجزا، نشان از دانش اقلیمی و مهارت بالای معماران ایرانی دارد.

به گفته وی: این عمارت تاریخی در سال ۱۳۹۲ پس از انجام مرمت و ساماندهی، به موزه تاریخی دامغان تبدیل شد و امروزه بیش از ۵۰۰ اثر فرهنگی و تاریخی در آن نگهداری می‌شود.

این پژوهشگر عنوان کرد: در این موزه، مجموعه‌ای متنوع از آثار مردم‌شناسی شامل ابزارهای زندگی روزمره، پوشاک محلی، وسایل آهنگری، اسناد قدیمی و اشیای اهدایی مردم به نمایش درآمده است.

حسین‌زاده اظهار کرد: یکی از بخش‌های جذاب موزه قسمت آثار دانش‌آموزی است که شامل دست‌نوشته‌ها، عکس‌ها و وسایل دانش‌آموزان در سال ۱۳۲۷ می‌شود.

وی همچنین افزود: در اتاق مشاهیر موزه، زندگی‌نامه، تصاویر و تندیس چهره‌های شاخص فرهنگی و ادبی دامغان قرار دارد؛ فضایی که بازدیدکنندگان را با تاریخ و افتخارات مردمان این دیار آشنا می‌کند.

حسین‌زاده خاطرنشان کرد: خانه لطفی تنها یک بنای تاریخی نیست بلکه روایتگر بخشی از زندگی، فرهنگ و ذوق ایرانی در گذر زمان بوده و هر آجر و هر طاق آن سخن از هویت و اصالت مردمان کویر دارد و نگهداری شایسته از آن، وظیفه‌ای فرهنگی و ملی است.

انتهای خبر/