رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با تأکید بر اهمیت پیوند میان ادبیات و تجربه زیسته، گردشگری ادبی را راهی نوین برای بازسازی ارتباط انسان با جهان پیرامون دانست.

 حمیدرضا شعیری با اشاره به راه‌اندازی شعبه گردشگری ادبی انجمن علمی نقد ادبی ایران اظهار کرد: گردشگری ادبی به این معناست که ادبیات را نه صرفاً به‌عنوان حوزه‌ای انتزاعی یا بلاغی بلکه به‌عنوان مسیری برای ارتباط با جهان واقعی ببینیم؛ چراکه این شاخه با هدف تقویت پیوند میان متون ادبی و فضای زیست انسان شکل گرفته است.

 وی افزود: در نظر داریم همراه با دانشجویان رشته‌های مختلف به مکان‌هایی که در آثار ادبی به آن‌ها اشاره شده سفر کنیم و در همان فضاها درباره ادبیات گفتگو کنیم؛ زیرا این حضور فیزیکی در مکان‌های الهام‌بخش امکان خاطره‌سازی و تولید اندیشه ادبی را فراهم می‌کند.

این مقام مسئول تأکید کرد: ادبیات یک جریان زنده بوده و متون ادبی صرفاً برای مطالعه کتابخانه‌ای خلق نشده‌اند؛ بلکه کانالی برای ارتباط با جهان بیرون هستند و گردشگری ادبی به بازسازی این رابطه یاری می‌رساند و به‌ویژه در عصر حاضر که فاصله میان انسان و طبیعت به واسطه آلودگی‌ها و دنیای مجازی گسترش یافته ضرورتی جدی دارد.

 رئیس انجمن نقد ادبی ایران درباره پیوند گردشگری ادبی با نقد ادبی نیز توضیح داد: نقد ادبی امروز از نگاه‌های نوینی بهره می‌گیرد که جغرافیای ادبی و مکان را در مرکز توجه قرار می‌دهند و حضور در فضاهایی که در متن ادبی حضور دارند و درک پدیدارشناختی تازه‌ای از اثر به مخاطب می‌دهد.

 وی در ادامه با اشاره به برنامه‌های این شاخه جدید گفت: در گام نخست استان‌های سمنان و خراسان به‌ویژه شهرهای دامغان، شاهرود و نیشابور به‌عنوان مقاصد گردشگری ادبی انتخاب شده‌اند و این مناطق به دلیل پیوندهای تاریخی و روایی با آثار برجسته ادبی قابلیت بالایی برای روایت‌پردازی و خلق تجربه ادبی دارند.

 شعیری با ارزیابی وضعیت کنونی نقد ادبی در کشور عنوان کرد: نقد ادبی در ایران با وجود نیروهای جوان و پرتوان هنوز از انسجام کافی برخوردار نیست و پراکندگی موجود موجب تضعیف این حوزه شده و از سوی دیگر وابستگی بیش از حد به نظریه‌های غربی آن هم اغلب به‌صورت ناقص آسیب دیگری است که باید با آن مقابله شود.

 وی با اشاره به لزوم مدل‌سازی بومی در نقد ادبی تأکید کرد: ما نیازمند الگوسازی از دل ادبیات غنی ایرانی هستیم تا بتوانیم این مدل‌ها را در گفتگویی فعال با نظریه‌های جهانی قرار دهیم. خوشبختانه این روند آغاز شده و مقالاتی در همین راستا تولید شده‌اند؛ اما برای دست‌یابی به انسجام بیشتر باید این جریان پراکنده به یک شاهرگ منسجم بدل شود.

 رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران همچنین درباره دستاوردهای این انجمن در سال‌های اخیر بیان کرد: برگزاری همایش‌ها، نشست‌های تخصصی و کارگاه‌های آموزشی در حوزه نقد ادبی، انتشار مجلات علمی و همکاری با دانشگاه‌های مختلف کشور از جمله اقدامات صورت‌گرفته بوده و از مهم‌ترین دستاوردها می‌توان به توسعه مفهوم گردشگری ادبی و پیوند دادن ادبیات با طبیعت و جهان واقعی اشاره کرد.

 شعیری خاطرنشان کرد: تمام این تلاش‌ها در جهت معرفی ادبیات به‌عنوان یک جریان پویا، زنده و مرتبط با تجربه زیسته انسان صورت می‌گیرد؛ ادبیاتی که نه‌تنها در کلاس‌ها و کتاب‌ها بلکه در دل طبیعت، مکان و زمان جاری است.

انتهای خبر/