سعید الله یاری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «مرآت» ؛ با اشاره به حوادث تلخ‌وشیرین روزهای انقلاب اسلامی از خاطرات خود در آن دوران گفت: به‌واسطه کنجکاوی دوران نوجوانی علاقه زیادی برای شرکت در راهپیمایی‌ها داشتم و تقریباً در تمام راهپیمایی‌های شهرستان شاهرود مشارکت جدی و فعال داشتم.

این مبارز و مجاهد انقلابی در ادامه افزود: شاهرود در آن زمان شهرستان کوچک و کم‌جمعیتی بود، اما مانند سایر نقاط کشور مردم برای مبارزه با طاغوت در صحنه حاضر بودند و شخص بنده شاهد شهادت چند تن از دوستانم در مقابل چشمان خودم بودم.

گاز اشک‌آور ندیده بودم

وی در ادامه خاطرات خود به یکی از تظاهرات منجر به درگیری در شهرستان شاهرود اشاره کرد و افزود: مأمورین پهلوی برای پراکنده کردن جمعیت مردم گاز اشک‌آور زدند و من هم تا آن روز گاز اشک‌آور را ندیده بودم و فکر کردم نارنجک است با دستم گرفتم که آن را به بیرون از جمعیت پرتاب کنم که یک‌دفعه گاز آن متصاعد شد و چشمانم سوخت.

الله یاری در بخش دیگری از بیان خاطرات خود در مورد نقش روحانیون و ریش‌سفیدان محله در کنترل و هدایت تظاهرات گفت: قطعاً هدایت و راهبری آنها باعث می‌شد جوانان  نوجوانان بتوانند احساسات خود را کنترل کرده و خشونت کمتری رخ دهد.

این مبارز روزهای انقلاب اسلامی تصریح کرد: البته این هدایت آنها به معنای سازش‌کاری نبود؛ بلکه روحانیون درعین‌حال که جوانان را تشویق به تظاهرات و تلاش برای سرنگونی حکومت منحوس پهلوی می‌کردند از سوی دیگر به‌هیچ‌عنوان اجازه تخریب اموال و مغازه‌هارا به تظاهرکنندگان نمی‌دادند.

روایت سرنگونی مجسمه شاه

وی با بیان اینکه آیت‌الله توحیدی یکی از همین روحانیون مبارز و هدایتگر بود، عنوان کرد: منزل این روحانی همیشه مأمن حضور انقلابیون بود و اکثر برنامه‌ریزی‌های راهپیمایی‌ها ازآنجا شکل می‌گرفت و یادم می‌آید یک‌بار تصمیم بر آن شد که مجسمه شاه را پایین بکشیم که آیت‌الله توحیدی با این کار مخالفت کرد.

الله یاری اظهار کرد که آیت‌الله توحیدی علت مخالفت خودش را با پایین آوردن مجسمه شاه کشته و شهیدشدن شمار زیادی از جوانان بی‌گناه بیان کرد و بود و قصد داشت از طریق هدایت و روشنگری بین سربازان ارتش توسط خود آنها این کار انجام شود که چند روز دیدیم همین اتفاق افتاد.

انتهای خبر/