محسن طالبی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با بیان ناترازی انرژی و تأثیرات آن بر اقتصاد در ایران اظهار کرد: ناترازی انرژی به معنی عدم تعادل بین عرضه و تقاضای انرژی بوده و می‌تواند تأثیرات عمیق و مخربی بر بهره‌وری و رشد اقتصادی یک کشور بگذارد و این موضوع به ویژه در کشوری مانند ایران که دارای صنایع انرژی‌بر قابل توجهی است اهمیت ویژه‌ای دارد.

کارشناس و مدرس حوزه اقتصاد درادامه افزود: ناترازی انرژی به شکل قطعی‌های مکرر و طولانی‌مدت برق و محدودیت‌های شدید در تأمین گاز طبیعی برای صنایع اتفاق می‌افتد و این وضعیت زنجیره‌ای پیچیده از مشکلات و چالش‌های اقتصادی را به وجود می‌آورد که در نهایت به کاهش قابل توجه رشد اقتصادی، کاهش قدرت رقابت‌پذیری و فرار سرمایه‌ها از کشور منجر می‌شود.

وی با بیان تأثیر ناترازی انرژی بر صنایع افزود: صنایع به عنوان موتور محرک اقتصاد و عامل اصلی اشتغال، تولید و صادرات، نیازمند تأمین پایدار و کافی انرژی هستند و ناترازی انرژی این جریان حیاتی را مختل کرده و صنایع را با چالش‌های جدی مواجه می‌سازد.

طالبی عنوان کرد: قطعی برق که به ویژه در فصول گرم سال به اوج خود می‌رسد خطوط تولید را متوقف کرده و تجهیزات حساس و گران‌قیمت را از کار می‌اندازد و این اختلالات مکرر و طولانی در تولید می‌تواند به کاهش قابل توجه بهره‌وری صنایع منجر شود زیرا صنایع مجبور به استفاده از روش‌های تولید ناکارآمد، پرهزینه و زمان‌بر می‌شوند تا بتوانند با شرایط بحرانی ناترازی انرژی کنار بیایند.

وی با بیان اینکه در استان سمنان با استفاده از پنل‌های خورشیدی می‌توان ناترازی برق را جبران کرد گفت: استان سمنان با برخورداری از ۳۲۵ روز آفتابی در سال و تابش متوسط 3 هزار کیلووات ساعت بر مترمربع، به یکی از بهترین مناطق ایران برای توسعه انرژی خورشیدی تبدیل شده و با استفاده از این ظرفیت مطلوب در استان سمنان می‌توان ناترازی برق را جبران کرد.

طالبی افزود: این شرایط اقلیمی ظرفیت بالایی برای تولید برق از طریق سامانه‌های خورشیدی فراهم می‌آورد، در حالی که میزان تابش نور خورشید در ایران بین یک‌هزار و ۸۰۰ تا 2 هزار و ۲۰۰ کیلووات ساعت بر مترمربع تخمین زده شده سمنان با این ویژگی‌ها می‌تواند به مرکزی برای تولید انرژی پاک و تجدیدپذیر تبدیل شود.

وی بیان کرد: هر کیلووات سامانه خورشیدی در استان سمنان قادر است سالانه یک‌هزار و ۸۰۰ کیلووات ساعت برق تولید کند و این نشان‌دهنده پتانسیل بالای منطقه در تأمین انرژی مورد نیاز بوده و با توجه به اهمیت توسعه انرژی‌های نو در ارتقای اقتصادی، سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی خورشیدی می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک کند.

طالبی با بیان اینکه محدودیت در تأمین گاز طبیعی که به عنوان سوخت اصلی بسیاری از صنایع ایران، از جمله پتروشیمی، فولاد و سیمان استفاده می‌شود، مشکلات جدی و خسارت‌باری را برای این صنایع ایجاد می‌کند افزود: این محدودیت صنایع را مجبور به استفاده از سوخت‌های جایگزین می‌کند که از لحاظ اقتصادی گران‌تر و از لحاظ زیست‌محیطی آلاینده‌تر هستند، به‌عنوان مثال؛ استفاده از مازوت هزینه‌های تولید را به شدت افزایش داده و آسیب‌های جدی به محیط زیست و سلامت جامعه وارد می‌کند.

کارشناس و مدرس حوزه اقتصاد با بیان تأثیرات اقتصادی ناترازی انرژی بیان کرد: کاهش تولید و بهره‌وری در صنایع به ویژه صنایع انرژی‌بر که نقش کلیدی در اقتصاد ایران دارند به کاهش رشد اقتصادی کشور و افزایش تورم منجر می‌شود و این کاهش تولید روند رشد اقتصادی را کند کرده و حتی ممکن است آن را معکوس کند.

وی ادامه داد: ناترازی انرژی بر سرمایه‌گذاری نیز تأثیر منفی دارد زیرا سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی به دنبال محیط‌های باثبات و قابل پیش‌بینی برای سرمایه‌گذاری هستند و ناترازی انرژی با ایجاد عدم قطعیت در تأمین انرژی مورد نیاز صنایع جذابیت سرمایه‌گذاری در کشور را کاهش می‌دهد.

طالبی با اشاره به تجارب دیگر برای مقابله با ناترازی انرژی گفت: برای مقابله با ناترازی انرژی یا باید از ظرفیت‌های موجود مانند ظرفیت انرژی خورشیدی در استان سمنان استفاده کرد و یا تجارب کشورهای دیگر را سرلوحه قرار داد برای مثال؛ ژاپن به‌عنوان کشوری با منابع انرژی محدود پس از فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ با چالش جدی ناترازی انرژی مواجه شد.

وی افزود: این کشور با اتخاذ رویکردهای هوشمندانه و اجرای سیاست‌های کارآمد توانست تا حد زیادی بر این چالش فائق آید زیرا برنامه‌های صرفه‌جویی انرژی یکی از اقدامات مهم ژاپن بشمار می‌رود که شامل آموزش عمومی، ارائه مشوق‌های مالی به مصرف‌کنندگان کم‌مصرف و وضع استانداردهای سختگیرانه برای مصرف انرژی در ساختمان‌ها و لوازم خانگی بود.

طالبی ابراز کرد: ناترازی انرژی در ایران یک چالش جدی است که نیازمند راهکارهای جامع، بلندمدت و مبتنی بر دانش و فناوری بوده و برای رفع این مشکل، لازم است که دولت و بخش خصوصی همکاری کنند تا زیرساخت‌های انرژی کشور تقویت شود و مصرف انرژی بهینه گردد.

انتهای خبر/