به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ کارشناس مسائل سیاسی در یادداشت اختصاصی نوشت: تجربه جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر، نمونه‌ای بی‌بدیل از شکل‌گیری وحدت ملی و همدلی اجتماعی بود که عوامل متعددی در تحقق آن نقش‌آفرینی کردند. از نخستین ساعات جنگ، فرماندهی شجاعانه، مقتدرانه و حکیمانه رهبر معظم انقلاب که شخصاً مدیریت میدانی نبرد را بر عهده گرفتند، توانست صحنه را با تدابیر هوشمندانه و ترکیبی کنترل کند.

در کنار آن، قدرت نرم ناشی از معنویت، حماسه و غیرت علوی که پیش‌تر در مراسم باشکوه پیاده‌روی غدیر تجلّی یافته بود، به سرعت در قالب یک جریان مردمی و حماسی، شوک روانی ناشی از آغاز جنگ را خنثی کرد.

مشاهده مستقیم فداکاری نیروهای مسلح در خط مقدم برای دفاع از ناموس، وطن و اسلام، سال‌ها تلاش دشمن برای ایجاد فاصله میان ملت و نیروهای نظامی را بی‌اثر کرد؛ تا جایی که حتی رسانه‌ها و عناصر ضدانقلاب با عصبانیت به این واقعیت اذعان کردند.

در همین حال، بیداری عمومی نسبت به ماهیت واقعی دشمن که تفاوتی میان زن و مرد، کودک و سالمند، محجبه یا بی‌حجاب، اصلاح‌طلب یا اصولگرا نمی‌گذارد، به عاملی مهم برای همبستگی مردم بدل شد. مردم با پوست و گوشت خود درک کردند که هدف دشمن نابودی کامل کشور است و همین آگاهی، سرمایه‌ای ارزشمند برای وحدت ملی شد.

از منظر جامعه‌شناختی، حس نوع‌دوستی، کمک به هم‌وطن و غیرت ایرانی که در بحران‌ها و حوادثی همچون جنگ اقتصادی، کرونا، سیل و زلزله بارها بروز یافته بود، این بار نیز با قوت و عمق بیشتری جلوه‌گر شد.

در این میان، انسجام رسانه‌ها و دستگاه‌های اطلاع‌رسانی کشور با وجود ضعف‌های گذشته به همراه ورود به‌موقع سخنرانان، مبلغین و تحلیلگران، نقشی اساسی در خنثی‌سازی تلاش دشمن برای ایجاد تفرقه ایفا کرد و حتی برخی چهره‌های منتقد داخل و خارج از کشور، منصفانه به تدبیر و شجاعت رهبری اذعان داشتند.

همکاری دولت، مجلس و قوه قضائیه، به‌ویژه حضور فعال رئیس‌جمهور در شرایطی که خود هدف ترور نافرجام قرار گرفته بود، تصویر روشنی از همبستگی مسئولان ارائه کرد. در حوزه دیپلماسی نیز، رویکرد حساب‌شده و مقتدرانه وزیر امور خارجه در ارتباط با کشورهای مختلف، مانع شکل‌گیری اجماع جهانی علیه ایران شد و همراهی میدان و دیپلماسی را به یکی از محورهای وحدت داخلی بدل ساخت.

 همزمانی این رویدادها با ایام محرم و صفر، شور و شعور حسینی را در جامعه تقویت کرد و شعار «حبّ‌الحسین یجمعُنا» بیش از پیش در رفتار و گفتار مردم نمود یافت.واکنش سریع و هماهنگ علما، نخبگان، سران عشایر و چهره‌های اثرگذار از داخل و کشورهای همسایه، در کنار بروز حس وطن‌دوستی در قشرهایی که شاید نگاه ایدئولوژیک نداشتند، سد محکم دیگری در برابر اهداف دشمن ساخت.

رهبری با سخنرانی روشنگرانه در شب عاشورا، مغایرت‌سازی بین اسلام‌دوستی و وطن‌دوستی را بی‌اثر کردند و مفهوم «حبّ‌الوطن من الایمان» را به‌طور عملی در صحنه بازآفرینی کردند و در نهایت، دفاع از ناموس و خانواده، که از انگیزه‌های فطری هر ایرانی باغیرت است، به بارزترین نماد ایستادگی ملی در این ایام بدل شد.

به اراده الهی، همه محاسبات دشمن معکوس شد. حتی انتخاب بازه زمانی جنگ که همزمان با محرم و صفر، ماه‌های زنده‌کننده اسلام بود، به‌جای تضعیف، به عاملی برای تعمیق وحدت و تقویت مقاومت ملی تبدیل شد.

این هماهنگی همه‌جانبه، پیام روشنی برای افکار عمومی جهان داشت؛ اینکه ایران توانسته است در اوج تهدید و فشار، با اتکا به سرمایه اجتماعی و ظرفیت‌های فرهنگی و دینی خود، شکلی از وحدت ملی را به نمایش بگذارد که در تاریخ معاصر کم‌نظیر است.

چنین صحنه‌ای نه تنها قدرت بازدارندگی کشور را افزایش داد، بلکه پیام قاطع ملت ایران به دشمنان را منتقل کرد: هر زمان که پای عزت، استقلال و تمامیت ارضی کشور در میان باشد، همه اقشار در کنار هم خواهند ایستاد.  

از این رو، تجربه ۱۲ روز جنگ تحمیلی اخیر، به الگویی الهام‌بخش برای نسل‌های آینده تبدیل شد؛ الگویی که نشان می‌دهد مقاومت هوشمندانه، تکیه بر ظرفیت‌های معنوی، انسجام بین میدانی و دیپلماتیک و بهره‌گیری از رویدادهای فرهنگی و مذهبی می‌تواند حتی در سخت‌ترین شرایط، تهدید را به فرصت بدل سازد.

این تجربه، همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب بارها تأکید کرده‌اند، ثابت کرد که شکست جریان تحریف و عملیات روانی دشمن، مقدمه‌ای برای شکست سیاست‌های تحریمی و فشار حداکثری خواهد بود.  

یادداشت: حسین هراسانیان- کارشناس مسائل سیاسی