گزیدهای از وصیتنامه شهدای استان سمنان؛
آوای شهادت سر میدهم
شهید «عبدالحمید نصیری» دروصیتنامهاش مینویسد: دوست خوب کسی است که هرگز نماز خود را ترک نکرده و به اصول و عقاید اسلامی ایمان داشته باشد و طبق دستورات قرآن عمل کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ «شهید عبدالحمید نصیری» ششم فروردین ۱۳۴۷ در شهرستان سمنان دیده به جهان گشود. پدرش عبدالوهاب و مادرش گوهر نام داشت. دانشآموز اول متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. ششم شهریور ۱۳۶۲ در سردشت توسط نیروهای بعثی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده یحیای زادگاهش واقع است.
فرازی از انشای شهید:
با نارنجکی که به کمر خود بستهام، تانکی را منفجر میسازم و آوای شهادت سر میدهم و اگر اسیر شدم، صدامیان میتوانند دستان و پاهایم را به زنجیر بکشند، اما زبان مرا هرگز.
باید دید اساساً آزادی چیست و چه حقی برای بشر به حساب میآید. معمولاً دو گونه آزادی برای انسان در نظر گرفته میشود: یکی آزادی انسانی و دیگری آزادی حیوانی؛ یعنی آزادی هوی و هوسها. انسان استعدادهایی دارد برتر و بالاتر از استعدادهای حیوانی. همین استعدادهای برتر منشا آزادیهای بالاتر میشوند.
انتهای خبر/