به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ استان سمنان، با پتانسیل‌های فرهنگی و جغرافیایی چشمگیر، متأسفانه در سال‌های اخیر به کانون تجمع پروژه‌های عمرانی رها شده و نیمه‌تمام شهره شده است. 

این معضل، که ریشه در تصمیمات غیرکارشناسی و تداوم ضعیف مدیریتی دارد، نه تنها بار مالی سنگینی بر دوش بودجه عمومی گذاشته، بلکه اعتماد شهروندان به مدیریت شهری و استانی را نیز مخدوش ساخته است. 

در این گزارش به بررسی چند نمونه شاخص از این پروژه‌های حیاتی که در پیچ و خم بی‌برنامگی گرفتار شده اند، می‌پردازیم.

مصلای سمنان یکی از نمادین‌ترین این پروژه‌ها، است که علی‌رغم نیاز مبرم فرهنگی و مذهبی به فضای مناسب، سال‌هاست که نیمه کاره رها شده است. شروع این پروژه با شور و شعار بود، اما نبود پیوست مالی و مدیریتی طی سالهای آتی، آن را به یک اسکلت بتنی رها شده بدل کرده است.

پروژه دیگر موزه سمنان است، موزه‌ها نه تنها مخازن تاریخ، بلکه مراکز جذب گردشگر و هویت‌ساز یک شهر هستند. توقف در ساخت موزه سمنان، به معنای به تعویق افتادن معرفی غنای تاریخی و فرهنگی استان به نسل آینده و مسافران است. این تأخیر، یک خسارت فرهنگی غیرقابل جبران است.

کمبود فضاهای استاندارد برای برگزاری همایش‌ها، کنسرت‌ها و رویدادهای هنری، یکی از بزرگترین خلاءهای سمنان در عرصه فرهنگی و اقتصادی است. تالار مرکزی که قرار بود قطب فرهنگی منطقه باشد، به دلیل ناهماهنگی در تخصیص منابع و تغییر اولویت‌ها، عملاً بلااستفاده باقی مانده است.

پروژه‌های ترافیکی مانند پل امام حسن (ع) مستقیماً بر کیفیت زندگی روزمره مردم تأثیر می‌گذارند. تأخیر در بهره‌برداری از این پل، از یکسو بر ظاهر شهر به شدت تاثیرگذار است و از سوی دیگر سبب اتلاف وقت شهروندان است؛ خسارتی که هر روز با تداوم پروژه نیمه‌تمام تشدید می‌شود.

مشکل اصلی در سمنان نه کمبود منابع مالی به طور مطلق، بلکه بی‌تدبیری در آغاز است. بسیاری از این پروژه‌ها پیش از اطمینان از تأمین کامل بودجه یا وجود طرح اجرایی منسجم، کلنگ‌زنی شده‌اند. 

این رویکرد سیاسی‌زده، به جای خدمت به مردم، صرفاً برای کسب امتیاز کوتاه‌مدت انجام می‌شود و نتیجه آن، پروژه‌هایی است که در میانه راه به دلیل کمبود نقدینگی یا تغییر مدیران، رها می‌شوند. هر بار توقف و شروع مجدد، هزینه‌های پروژه را چندین برابر می‌کند.

اما باید بدانیم سمنان شایسته داشتن زیرساخت‌های توسعه‌یافته است. تداوم این روند، نشان‌دهنده شکست در مدیریت منابع است. مسئولان امر باید با نگاهی کارشناسانه و فراتر از جناح‌بندی‌های سیاسی، با اولویت‌بندی دقیق و تخصیص منابع پایدار، این پروژه‌های نیمه‌تمام را به اتمام برسانند تا مردم سمنان طعم شیرین ثمره تدبیر را بچشند، نه تلخی پروژه‌های ناتمام را.

انتهای خبر/