مجتبی داوودپور در گفتگو با خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به جایگاه استراتژیک این صنعت در توسعه ملی و لزوم بازنگری در سیاست‌های حمایتی و نظارتی گفت: بتن آماده دیگر تنها یک محصول ساختمانی نیست؛ بلکه یکی از ارکان حیاتی در ارتقای کیفیت، ایمنی و بهره‌وری پروژه‌های عمرانی به شمار می‌آید.

کارشناس حوزه ساخت‌ و ساز با بیان اینکه استانداردسازی و بهره‌گیری از تکنولوژی در تولید بتن آماده به طرز چشمگیری در سال‌های اخیر رشد کرده است، افزود: در پروژه‌های زیرساختی همچون پل‌ها، سدها، ساختمان‌های بلندمرتبه و پروژه‌های حمل‌ و نقل استفاده از بتن آماده نه‌ تنها مزیت نیست، بلکه یک ضرورت مهندسی به‌شمار می‌رود.

وی از تولید سالانه ۱۰۰ میلیون مترمکعب بتن خبر داد و گفت: در حال حاضر ایران سالانه بالغ بر ۱۰۰ میلیون مترمکعب بتن تولید می‌کند اما سهم بتن آماده از این مقدار تنها حدود ۴۰ درصد بوده و این در حالی است که در سایر کشورها این رقم به بیش از ۸۰ درصد می‌رسد و این فاصله آماری نشان می‌دهد که هنوز فرهنگ استفاده از بتن آماده در بسیاری از مناطق کشور نهادینه نشده است. 

داوودپور عنوان کرد: تولید سنتی بتن با وجود هزینه کمتر اولیه در درازمدت موجب افزایش مخاطرات ایمنی و کاهش عمر مفید سازه می‌شود.

وی در ادامه با اشاره به آثار اقتصادی رکود در پروژه‌های عمرانی گفت: در سال‌های اخیر بسیاری از تولیدکنندگان بتن آماده با کاهش شدید تقاضا روبه‌رو بوده‌اند و برخی کارخانه‌ها حتی با کمتر از ۳۰ درصد ظرفیت اسمی خود فعالیت می‌کنند.

این کارشناس به بررسی وضعیت صنعت بتن آماده در استان سمنان پرداخت و اظهار داشت: سمنان با توجه به موقعیت استراتژیک، نزدیکی به پایتخت و حضور شهرهای صنعتی نظیر دامغان، شاهرود و گرمسار ظرفیت‌های بالقوه زیادی در این حوزه دارد و وجود منابع معدنی غنی، دسترسی مناسب به شبکه حمل‌ونقل و نیروی انسانی متخصص این استان را به یکی از نقاط قابل اتکای تولید بتن آماده در کشور تبدیل کرده است.

وی افزود: اما با این حال نوسانات قیمت سیمان، عدم ثبات در بازار شن و ماسه، و هزینه بالای حمل‌ و نقل از موانع جدی پیش‌ روی تولیدکنندگان سمنانی هستند.

داوودپور ضمن اشاره به فعالیت شرکت‌هایی نظیر «هدیش بتن» و «شایان بتن» در استان سمنان عنوان کرد: این واحدهای تولیدی با تکیه بر دانش فنی روز و ماشین‌آلات پیشرفته تلاش کرده‌اند کیفیت بتن را به سطح استانداردهای بین‌المللی نزدیک کنند اما بدون حمایت‌های جدی دولتی ادامه مسیر برای آن‌ها دشوار خواهد بود.

وی با اشاره به ناهماهنگی‌های موجود در بازار قیمت‌گذاری بتن گفت: در استان‌های مختلف قیمت بتن آماده عیار ۳۵۰ در حال حاضر بین ۱/۷ تا ۲/۵میلیون تومان به‌ازای هر مترمکعب در نوسان بوده و این نوسان ناشی از نبود یک ساز و کار شفاف قیمت‌گذاری و افزایش هزینه‌های جانبی مانند پمپ و حمل‌ و نقل است که بر قیمت نهایی تاثیر می‌گذارد.

این کارشناس تأکید کرد: نبود مشوق‌های مالیاتی برای واحدهای تولیدکننده و بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه باعث شده که بخشی از ظرفیت نوآوری در صنعت بلااستفاده باقی بماند.

داوودپور با اشاره به گسترش بتن‌های غیراستاندارد در برخی پروژه‌ها هشدار داد: تولید و استفاده از بتن غیراستاندارد علاوه بر آسیب به سرمایه ملی در برخی موارد منجر به فروپاشی زودهنگام سازه‌ها و وقوع حوادث می‌شود و باید ساز و کار نظارتی دقیق‌تری بر عملکرد کارخانه‌ها و کنترل کیفی بتن اجرا شود زیرا سازه‌هایی که با بتن آماده استاندارد ساخته می‌شوند تا ۳۰ درصد عمر مفید بالاتری دارند.

وی با نگاهی به آینده این صنعت گفت: صنعت بتن آماده در ایران به‌ویژه در استان‌هایی مانند سمنان ظرفیت بالایی برای رشد دارد اما این رشد بدون حضور مؤثر بخش دولتی در سیاست‌گذاری، حمایت از صادرات، تسهیل واردات تجهیزات مدرن و آموزش نیروی انسانی میسر نخواهد بود.

داوودپور ابراز کرد: اگر صنعت بتن آماده به‌عنوان یک صنعت راهبردی مورد توجه قرار گیرد می‌تواند نقشی کلیدی در تحقق اهداف توسعه پایدار کاهش هزینه‌های ملی و ارتقاء ایمنی زیرساخت‌های کشور ایفا کند.

انتهای خبر/