حسین غفاری در گفتگو با خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ با اشاره به روندهای نوین در توسعه فناوری‌های هوشمند بر ضرورت تفکیک مفهومی میان «هوش مصنوعی خالص» و «هوش افزوده» تأکید کرد و گفت: در بسیاری از گفتمان‌های فنی و حتی سیاست‌گذاری‌های فناورانه این دو مفهوم به اشتباه به‌عنوان مترادف یکدیگر به‌کار می‌روند در حالی که از نظر فلسفه وجودی و اهداف عملیاتی تفاوت‌های بنیادینی میان آن‌ها وجود دارد.

این کارشناس‌ارشد فناوری‌ اطلاعات افزود: هوش مصنوعی خالص یا همان Pure AI، بر ایده اتوماسیون کامل و حذف دخالت انسانی در فرآیند تصمیم‌گیری تمرکز دارد و این نوع هوش مصنوعی به‌دنبال ساخت سیستم‌هایی است که بتوانند به‌طور مستقل بدون نیاز به نظارت یا مداخله انسانی وظایف پیچیده‌ای مانند تحلیل داده‌ها، پیش‌بینی‌ها و تصمیم‌سازی‌ها را انجام دهند.

وی در ادامه با اشاره به مصادیق عینی این نوع هوش مصنوعی اظهار داشت: نمونه‌های بارز آن را می‌توان در فناوری خودروهای خودران، سیستم‌های تولید خودکار در صنایع و همچنین الگوریتم‌های معاملاتی خودکار در بازارهای مالی مشاهده کرد؛ جایی که سیستم‌ها بر اساس مدل‌های ریاضی و یادگیری ماشینی تصمیم‌گیری می‌کنند و انسان عملاً از زنجیره تصمیم حذف شده است.

این کارشناس‌ارشد فناوری اطلاعات، هوش افزوده (Augmented Intelligence) را رویکردی دانست که بیش از آنکه بر جایگزینی انسان با ماشین متمرکز باشد بر همکاری انسان و ماشین و تقویت قابلیت‌های شناختی انسان از طریق فناوری تأکید دارد.

 وی در ادامه عنوان کرد: در این رویکرد هدف نهایی آن نیست که انسان را کنار بزنیم بلکه بالعکس تمرکز بر آن است که توانمندی‌های انسان را با کمک ابزارهای هوش مصنوعی گسترش دهیم.

این کارشناس تصریح کرد: هوش افزوده می‌کوشد تا نقاط قوت هوش انسانی از جمله شهود، خلاقیت و هوش هیجانی را با قدرت پردازشی، دقت الگوریتمی و قابلیت تحلیل داده‌های کلان در هوش مصنوعی ترکیب کند و در نتیجه انسان همچنان در مرکز تصمیم‌گیری باقی می‌ماند و از هوش مصنوعی به‌عنوان دستیار تحلیلی و مشاور فناورانه بهره می‌برد.

غفاری با تأکید بر اهمیت حفظ عاملیت انسانی در فرآیندهای تصمیم‌سازی کلان ابراز کرد: در بسیاری از حوزه‌ها مانند پزشکی، حقوق، آموزش و سیاست‌گذاری عمومی تصمیم نهایی باید توسط انسان اتخاذ شود و هوش افزوده این امکان را فراهم می‌کند که با دریافت تحلیل‌های مبتنی بر داده از سوی سیستم‌های هوشمند انسان بتواند تصمیماتی دقیق‌تر، جامع‌تر و اخلاقی‌تر اتخاذ کند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نگرانی‌ها درباره بیکارسازی ناشی از گسترش هوش مصنوعی خاطرنشان کرد: رویکرد هوش افزوده می‌تواند پاسخی به این دغدغه‌ها باشد چرا که به‌جای حذف نیروهای انسانی آن‌ها را به کاربرانی توانمندتر تبدیل می‌کند که با تکیه بر ابزارهای هوشمند بهره‌وری و کارایی بیشتری خواهند داشت.

این کارشناس‌ارشد فناوری اطلاعات در پایان تأکید کرد: سیاست‌گذاران، توسعه‌دهندگان و مدیران فناوری باید از همین حالا تفاوت میان این دو رویکرد را بشناسند و در طراحی سیستم‌ها، محصولات و خدمات مبتنی بر هوش مصنوعی توجه ویژه‌ای به محوریت انسان داشته باشند، زیرا در آینده‌ای که فناوری روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شود تنها در صورتی می‌توانیم از این ابزارها به‌نفع جامعه بهره ببریم که رویکرد انسانی و همکارانه را در اولویت قرار دهیم.

انتهای خبر/